Τέλος στην ηλεκτροπαραγωγή με φυσικό αέριο προτίθεται να βάλει η γερμανική κυβέρνηση από το 2035, με παράλληλη στροφή προς το υδρογόνο, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός ενέργειας, Ρόμπερτ Χάμπεκ.
Πάντως, ο ίδιος τόνισε ότι οι μονάδες αερίου έχουν ακόμη ένα ρόλο να παίξουν βραχυπρόθεσμα, καθώς η Γερμανία πρόκειται να αποσύρει όλες τις πυρηνικές μονάδες ως τα τέλη του 2023 και όλες τις μονάδες άνθρακα ως τα τέλη του 2030.
Προκειμένου να είναι επιτυχής η στροφή προς το υδρογόνο, το υπουργείο πρόκειται να δημιουργήσει μια ομάδα εργασίας η οποία θα βεβαιώσει πως θα υπάρξουν τα απαραίτητα κίνητρα για την ανάπτυξη νέας ηλεκτροπαραγωγικής ισχύος με υδρογόνο.
Σύμφωνα με το Montel, ο βιομηχανικός σύνδεσμος BDI έκανε πρόσφατα λόγο για ανάγκες 20-40 γιγαβάτ σε νέες μονάδες αερίου στη χώρα προκειμένου να καλυφθούν τα κενά που αφήνουν πίσω τους τα πυρηνικά και ο άνθρακας. Εντούτοις, ο υπουργός δήλωσε ότι το υπουργείο δεν έχει καταλήξει ακόμη σε οριστικά μεγέθη προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο σύνδεσμος υπογράμμισε επίσης ότι η νέα ευρωπαϊκή ταξονομία θα πρέπει να αλλάξει, διαφορετικά η απαιτούμενη επέκταση των μονάδων αερίου δεν πρόκειται να λάβει χώρα.
“Αν το καλοσκεφτείτε, σχεδόν όλο το πράσινο υδρογόνο που θα παράγεται το 2030 (10 GW) θα πρέπει να κατευθυνθεί στις μονάδες αερίου, τη στιγμή που θα χρειάζεται ποσότητα και για την ενεργοβόρο βιομηχανία και τις βιομηχανίες χημικών”, προειδοποίησε.
Διπλάσια η ανανεώσιμη παραγωγή ως το 2030
Σε αντίθεση με το αέριο, το υπουργείο έχει καθορίσει τους στόχους για την ανάπτυξη των ΑΠΕ ώστε να μειωθούν οι εκπομπές της Γερμανίας κατά 80% ως το 2030. Ο Χάμπεκ έκανε λόγο για 200 γιγαβάτ φωτοβολταϊκών, δηλαδή 15 γιγαβάτ ετησίως ως το 2025 και 20 γιγαβάτ ετησίως από το 2028. Ταυτόχρονα, το σχέδιο προβλέπει 5 γιγαβάτ χερσαίων αιολικών ετησίως ως το 2023 και 10 γιγαβάτ ετησίως από το 2027. Το αποτέλεσμα θα είναι μια ανανεώσιμη παραγωγή της τάξης των 572 τεραβατωρών το 2030, δηλαδή υπερδιπλάσια από τα τωρινά επίπεδα.
Ο φιλόδοξος πράσινος στόχος θα γίνει πράξη με νέα κίνητρα και αλλαγές στους κανονισμούς, όπως το να υπάρχει απαίτηση να προσφέρουν τα γερμανικά κρατίδια αρκετή γη για τα αιολικά.