Το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι το πνεύμα της αγάπης, της γενναιοδωρίας και της καλοσύνης. Φωτίζει την εικόνα του παραθύρου της ψυχής, και μας ωθεί να κοιτάξουμε έξω από την πολυάσχολη ζωή του κόσμου, ώστε να δείξουμε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους, παρά για τα πράγματα. Είναι μια καλή περίοδος λοιπόν για να στρέψουμε το βλέμμα μας στον εσωτερικό μας κόσμο, να παρατηρήσουμε τα συναισθήματά μας και τις σκέψεις μας, να εντοπίσουμε τις ανάγκες μας, υλικές και συναισθηματικές και να σκεφτούμε τρόπους να τις καλύψουμε, να θέσουμε νέους στόχους και να δουλέψουμε για την επίτευξή τους.
Τα Χριστούγεννα είναι μέρες που δίνουμε και δεχόμαστε απλόχερα αγάπη και χαρά είναι τρυφερότητα για το παρελθόν, θάρρος για το παρόν, ελπίδα για το μέλλον, είναι η ευχή ότι θα μπορέσουμε να φέρουμε τη χαρά, την ευτυχία και την ειρήνη σε αυτόν τον κόσμο. Σε έναν κόσμο που δυστυχώς τα τελευταία δύο χρόνια άλλαξε.
Νοσταλγώ τα Χριστούγεννα που έζησα παιδί , εκείνες που συνοδεύονταν με ζεστές αναμνήσεις, όπου τα Χριστούγεννα μοίραζαν μέλι και κανέλα, που η χαρά και τα χαμόγελα ήταν ζωγραφισμένα στα πρόσωπα των ανθρώπων όχι γιατί τότε οι άνθρωποι δεν είχαν προβλήματα αλλά γιατί βίωναν εξολοκλήρου το συναίσθημα των ημερών, που κάθε σοκάκι και στενό αντηχούμε από παιδικές χαρούμενες φωνές και τραγούδια, εκείνα τα Χριστούγεννα που μας ταξίδευαν σε παραμυθένιους κόσμους και πλημμύριζαν την καρδιά μας με όνειρα αλλά και πολύ όμορφα συναισθήματα αγάπης, χαράς, γλυκιάς ανυπομονησίας….
Φέτος τα πάρτι και οι εορταστικές εκδηλώσεις μοιάζουν άπιαστο όνειρο…
Για πολλούς τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι πολύ διαφορετικά. Πολλοί συνάνθρωποί μας θα βιώσουν αντιφατικά συναισθήματα, μεγάλης μάλιστα έντασης. Αναμνήσεις αγαπημένων ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή προκαλούν περαιτέρω φόρτιση. Κυριαρχούν αισθήματα θλίψης, μελαγχολίας, απογοήτευσης, έλλειψη διάθεσης για κοινωνικές επαφές και τάση απομόνωσης. Σε αυτούς τους ανθρώπους επικεντρώνεται φέτος οι σκέψη μου.
Θα πρέπει να παλέψουν μέσα τους για να αποδεχτούν τη κατάσταση αλλά και να διαχειριστούν όλες τις σκέψεις και τα συναισθήματα που την συνοδεύουν. Ανθρώπινες ψυχές χάνονται καθημερινά βυθίζοντας σε θλίψη πολλά σπιτικά , τα άλλοτε στολισμένα σαλόνια τους φέτος θα μείνουν σκοτεινά, η πανδημία συνεχίζει να σκορπά θλίψη και να απλώνει το πέπλο του πόνου ,τα δάκρυα δε στερεύουν… Αυτό το “χάθηκε ο άνθρωπος μας” αυτό το τελεσίδικο , το μαύρο του θανάτου δεν είναι εύκολο να το αποδεχτεί κανείς. Δάκρυα κυλούν και παγώνει το μέσα των ανθρώπων, δάκρυα που λειτουργούν ως βάλσαμο για τη κάθαρση της ψυχής.
Όλοι μας λίγο ή πολύ ζούμε την ίδια κατάσταση ανάλογα πάντα με το πόσο οικείοι μας , φίλοι ή γνωστοί μας ήταν αυτοί που χάθηκαν γι’ αυτό μη περιμένετε όλοι να έχουν την ίδια αντίδραση με εσάς και να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο. Ο κάθε ένας έχει το δικό του τρόπο χειρισμού της κατάστασης, την δική του φιλοσοφία και διαφορετικές πληγές να επουλώσει. Δείξτε συμπόνια στα αγαπημένα σας πρόσωπα που έχουν διαφορετική άποψη από τη δική σας και προσπαθήστε να κατανοήσετε τα συναισθήματα που οδηγούν σε αυτές τις αποφάσεις.
Χρειαζόμαστε γέφυρες, καθώς ο ποταμός του χρόνου γίνεται παρελθόν αλλά μετά από πολύ κόπο , χρειάζεται πίστη και δύναμη ψυχής για να προχωρήσεις. Οι σκέψεις ότι όσοι έφυγαν από κοντά μας θα βιώσουν τα Χριστούγεννα αποδεσμευμένοι από τους σωματικούς πόνους , θα χαρούν , θα τραγουδήσουν παρέα με τους αγγέλους , θα χορέψουν στους ρυθμούς της αιώνιας χαράς και της ελπίδας θα πρέπει να μας δίνουν δύναμη να προχωρήσουμε μπροστά. Εξάλλου όσο δύσκολο και αν είναι να δεχτούμε την απώλεια χρωστάμε στους ανθρώπους μας που ταξίδεψαν να προχωρήσουμε σας ένα δώρο μέγιστης τιμής .
Είναι πραγματικά δύσκολο να ανοίξεις τα μάτια σου το πρωί και να ξέρεις πως δεν θα είναι δίπλα σου οι δικοί σου γνώριμοι άνθρωπο, είναι κάτι παραπάνω από δύσκολο να ξέρεις πως δεν θα είναι εκεί να σου κρατήσουν το χέρι όταν τους χρειαστείς, να σε βοηθήσουν να σηκωθείς όταν πέσεις. Όμως σκέψου, πόσο θα τους πονούσε το χαμόγελο που έχασες και πόσο πολύ θα ήθελαν να το δουν να λάμπει ξανά στα χείλη σου;
Αυτοί οι άνθρωποι δε φεύγουν ποτέ από κοντά μας , παραμένουν δίπλα μας σε κάθε μας βήμα . Κρατήστε την αγάπη και τις στιγμές που εισπράξατε από αυτούς σαν το πιο ιερό φυλακτό και σταθείτε όρθιοι.
Ευχή μου για φέτος είναι αυτό το κακό να σταματήσει εδώ και όλοι μας να βιώνουμε του χρόνου τη χαρά και τα συναισθήματα εκείνων των παλιών ,όμορφων και νοσταλγικών Χριστουγέννων . Εύχομαι μόνο υγεία γιατί όλα τα άλλα είναι αντιμετωπίσιμα γι’ αυτό εγώ φέτος θα τιμήσω τα Χριστούγεννα στην καρδιά μου, και θα προσπαθήσω να τα κρατήσω εκεί, όλο το χρόνο.
