Η ανθρωπότητα έστειλε ένα τηλεσκόπιο εκεί ψηλά, που θα μας πάει τόσο πίσω στο χρόνο, που θα δούμε την γένεση των πρώτων αστεριών. Και κάποιοι ακόμα μένουνε κολλημένοι στις θρησκευτικές προκαταλήψεις αιώνων. Κολλημένοι σε δόγματα που αποτυγχάνουν να σταθούν τόσο κοσμολογικά, όσο και ηθικά αξιακά.
Να γιατί λοιπόν πρέπει να αμφισβητούμε και ίσως ακόμα και να απαλλαγούμε κάποια στιγμή από τις θρησκείες.
Η πραγματικότητα εξαντλείται στη φύση, δεν περιέχει τίποτα υπερ-φυσικό. Και οφείλουμε να χρησιμοποιούμε την επιστήμη για την προσέγγιση όλων των περιοχών της πραγματικότητας, περιλαμβανομένων και των θεμάτων του ανθρώπινου πνεύματος.
Η επιστήμη είναι η ειδική τελειοποίηση της λογικής για την κατανόηση του κόσμου. Η κοσμοθεωρία που καθοδηγεί τις ηθικές και πνευματικές αξίες ενός ενημερωμένου σημερινού ανθρώπου βασίζεται στη θεώρηση του κόσμου που μας δίνει η επιστήμη. Που μας επιτρέπει να μπορούμε να ξεχωρίζουμε το πώς τα πράγματα ΕΙΝΑΙ από το πώς θα ευχόμαστε ότι είναι.
Τα ευρήματα λοιπόν της επιστήμης έχουνε κάνει απόλυτα φανερό ότι τα συστήματα πεποιθήσεων όλων των παραδοσιακών θρησκειών του κόσμου, οι δοξασίες τους για τη γένεση του κόσμου, της ζωής, των ανθρώπων και των κοινωνιών τους είναι, σε σχέση με την πραγματικότητα, τελείως εσφαλμένα.
Γνωρίζουμε, αλλά οι πρόγονοί μας που έστησαν τις θρησκείες δεν το ήξεραν, ότι απλώς οι άνθρωποι ανήκουμε σε ένα ζωικό είδος αφρικανικού πρωτεύοντος πιθήκου που εξελισσόμενο ανέπτυξε τη γεωργία, τη διακυβέρνηση, τη γραφή και πολλά άλλα, και αργά στην ιστορία του την Επιστήμη. Έτσι γνωρίζουμε πια ότι οι νόμοι που διέπουν τον φυσικό κόσμο δεν έχουν σκοπό και δεν στοχεύουν την ανθρώπινη ευημερία. Και δεν υπάρχουν πράγματα όπως η μοίρα, το κάρμα, τα ξόρκια, οι κατάρες, η θεϊκή πρόνοια ή ανταπόδοση ή οι απαντημένες προσευχές. Ο σύγχρονος πολιτισμός πρέπει να στοχεύει στο να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ όπως η πίστη στα αφηγήματα “ιερών” κειμένων, η “αποκάλυψη”, τα δόγματα, τα θαύματα, ο μετά θάνατον παράδεισος και η κόλαση κλπ. Αυτή η παράνοια του πλήθους συντηρείται από την ΑΓΝΟΙΑ, που δεν την εξαλείφει το άστοχο σύστημα της εκπαίδευσης που αφήνει ακόμα και τους απόφοιτους λυκείου ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΑΜΟΡΦΩΤΟΥΣ, να μην έχουν την ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ για το πώς λειτουργεί ο φυσικός κόσμος, για το πώς υπάρχουμε και ζούμε ΜΕ τη φυσική και τη βιολογία. Και έτσι να παραμένουν στο έλεος των γνωστικών προκαταλήψεων των προηγούμενων γενεών, μπερδεμένοι κι ανυπεράσπιστοι απέναντι σε παραπλανήσεις του κατεστημένου που θέλει με έννοιες δίχως πραγματική υπόσταση να χειραγωγεί αιχμάλωτα τα άτομα.
Χωρίς την παραφυσική παράνοια ότι μια εξωτερική ανώτερη δύναμη ελέγχει την καθημερινότητά μας, η επιστήμη, εκθέτοντας και την απουσία σκοπού στους νόμους που διέπουν το σύμπαν, μας αναγκάζει να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι την ευθύνη για την ευημερία του εαυτού μας, του είδους μας και του πλανήτη μας. Μια ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ θέσπιση σκοπών βασισμένη στη γνώση και μια ΚΟΣΜΙΚΗ ηθική, με την πλήρη ανάπτυξή τους, είναι ο δρόμος μας για απαλλαγή από τις βαρβαρότητες της απλής επιβίωσης και για τη μείωση του πόνου, για τη βελτίωση της κοινωνίας και για την ανάπτυξη της παγκόσμιας κοινότητας.
