Τα παλιά τα χρόνια, στις εποχές της ευημερίας στην Ελλάδα, τότε που οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας δεν αποτελούσαν ένα μακρινό παρελθόν αλλά μια εικόνα από ένα δοξασμένο μέλλον, εκείνα τα χρόνια που η έννοια της οικονομικής κρίσης ήταν μόνο θεωρητική και κανείς δεν πίστευε πως θα έρθει μια δεκαετία γεμάτη ανασφάλεια και φτώχεια στη χώρα, το να μένει κανείς στο νοίκι φάνταζε κάτι πολύ άσχημο.
Διότι γιατί να νοικιάζεις ένα σπίτι τη στιγμή που κάνοντας μερικά χρόνια οικονομίας θα μπορούσες να αγοράσεις το δικό σου; Ήταν μια εύλογη απορία και ταυτόχρονα γέννημα – θρέμμα μιας εποχής που λεφτά υπήρχαν, οι δουλειές βρισκόντουσαν εύκολα και πλήρωναν καλά και το κόστος ζωής ήταν πολύ πιο χαμηλό σε σχέση με το σήμερα.
Στο παρόν ωστόσο, τώρα που λεφτά δεν υπάρχουν, οι δουλειές είναι λίγες και από αυτές ελάχιστες καλοπληρωμένες και το κόστος ζωής στα ύψη, το να ζεις στο νοίκι όχι απλά δεν είναι πράξη απελπισίας αλλά μάλλον μια αυτονόητη επιλογή, κομματάκι πολυτελής μάλιστα αν αναλογιστεί κανείς ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι μένουν στην οικογενειακή εστία μέχρι τα 30 και βάλε χρόνια τους.
Οι επαγγελματίες της αγοράς ακινήτων μάλιστα διαβλέπουν όλο και περισσότερο πως το να αλλάξει αυτό δεν είναι κάτι απλό. Λογικό: με το μέσο σπίτι να κοστίζει το λιγότερο 150.000 ευρώ, θα πρέπει κανείς να αποταμιεύει μια ζωή. Ένα νέο μοντέλο προώθησης αγοράς ακινήτων αρχίζει και κάνει την εμφάνισή του στην Ελλάδα και οι εμπνευστές του θεωρούν ότι θα ξεμπλοκάρει το ζήτημα της αγοράς σπιτιών.
Ο λόγος για το «rent to buy» ένα μοντέλο σύμφωνα με το οποίο θα υπάρχει η δυνατότητα να αγοράζει κανείς το διαμέρισμα που νοικιάζει. Η εταιρία που το προωθεί λέγεται Prosperty και πρόσφατα ο διευθύνων σύμβουλής της, Αντώνης Μαρκόπουλος μίλησε στην «Καθημερινή» για το πλάνο αναλυτικά. «Βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο για να παρουσιάσουμε στην αγορά μια τεράστια λύση, μέρος του ενοικίου που θα καταβάλει ενδιαφερόμενος θα αποταμιεύεται προς την κατεύθυνση της μελλοντικής αγοράς του», ήταν τα λόγια του.
Σύμφωνα με το πλάνο, ένας ενοικιαστής θα έχει την δυνατότητα να συμφωνεί με τον ιδιοκτήτη προκειμένου το νοίκι του να αυξάνεται μεν αλλά το επιπλέον ποσό που θα προκύπτει από την αύξηση να λειτουργεί ως δόση αγοράς του σπιτιού. Αν για παράδειγμα κάποιος νοικιάζει ένα σπίτι για 400 ευρώ και συμφωνήσει με τον ιδιοκτήτη το ποσό να ανέβει στα 700, αυτά τα επιπλέον 300 ευρώ θα αποταμιεύονται μέχρι να συμπληρωθεί ένα ποσό που θα είναι ικανό για να μεταβιβάσει το σπίτι στον ενοικιαστή.
Έτσι, αφενός ο υποψήφιος αγοραστής θα μένει στο σπίτι που μελλοντικά θα γίνει δικό του και δεν θα μπλέκει με τράπεζες για στεγαστικά δάνεια που απαιτούν τόκους και άλλα τέτοια ενοχλητικά. Μάλιστα, σε περίπτωση που επιλέξει εν τέλει να μην αποκτήσει το ακίνητο θα του επιστρέφεται το σύνολο του ποσού που έχει συγκεντρωθεί.
Όπως όλα δείχνουν το συγκεκριμένο μοντέλο αναμένεται να σκάσει μύτη στην Ελλάδα στις αρχές του 2022 και δεν είναι λίγοι στην πιάτσα της αγοράς ακινήτων εκείνοι που θεωρούν πως θα βρει άμεση ανταπόκριση. Άλλωστε, το συγκεκριμένο μοντέλο εφαρμόζεται με επιτυχία σε χώρες του εξωτερικού όπως το Βέλγιο, οι ΗΠΑ και η Ισπανία και ήδη φαίνεται πως έχει έρθει για να μείνει.
