Η εξαιρετική υποδοχή των δύο επανεκδόσεων (5ετές και 30ετές) από τις αγορές αν και αναμενόμενη, επιβεβαίωσε το γεγονός ότι υπό τις παρούσες συνθήκες λειτουργίας του PEPP και παρά την non investment grade διαβάθμισή τους, τα ελληνικά ομόλογα έχουν υψηλή ζήτηση. Και αυτό επηρεάζει θετικά την διαμόρφωση του κόστους δανεισμού και στον ιδιωτικό τομέα.
Το ερώτημα όμως που έχει αρχίσει να διατυπώνεται είναι τι θα συμβεί αν αρχίσει να υλοποιείται η διαφαινόμενη στροφή στην νομισματική πολιτική της ΕΚΤ και η απόσυρση του PEPP.
Ήδη ο επικεφαλής της Bundesbank μιλώντας για τον πληθωρισμό στην Ευρωζώνη, που έχει αναπηδήσει από το 1,9% τον Ιούνιο σε 2,2% τον Ιούλιο, έχει φτάσει το 3% τον Αύγουστο, υποστήριξε πως αν «οι προσωρινοί παράγοντες (σ.σ. που έχουν έχουν επηρεάσει τον πληθωρισμό) οδηγούσαν σε προσδοκίες πληθωρισμού πιο υψηλές και σε μία επιτάχυνση της αύξησης των μισθών, το επίπεδο του πληθωρισμού θα μπορούσε να συνεχίσει να αυξάνεται σε μακρά διάρκεια». Ήδη στη Γερμανία πριν από λίγες εβδομάδες σημειώθηκε η πρώτη τριήμερη απεργία των σιδηροδρομικών με βασικό αίτημα αυξήσεις μισθών που να καλύπτουν τον πληθωρισμό…
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η κα. Λαγκάρντ σε συνέντευξή της σε διεθνές οικονομικό ΜΜΕ υποστήριξε ότι η ευρωοικονομία επανέρχεται γρήγορα και μέχρι το τέλος του έτους η κατάσταση θα είναι τέτοια που να συνάδει με μία σταδιακή επαναρρύθμιση της νομισματικής πολιτικής με τις κυβερνήσεις να αναλαμβάνουν πλέον να στηρίξουν τις οικονομίες «χειρουργικά» μόνο στους κλάδους που δυσκολεύονται να ανακάμψουν.
Όλα αυτά «δείχνουν» ότι το βασικό εργαλείο νομισματικής παρέμβασης μετά τον Μάρτη του 2020, το PEPP δύσκολα θα συνεχίσει την λειτουργία του μετά τον Μάρτιο του 2022 και κατά συνέπεια από τότε και μετά αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την παρέμβαση της ΕΚΤ στα ελληνικά ομόλογα που κρατάει τις αποδόσεις τους σε ιστορικά χαμηλά. Η διαδικασία αυτή είναι μία διαδικασία ταυτόσημη με την επιστροφή των εκδόσεων ελληνικού χρέους σε περισσότερο φυσιολογικά επίπεδα όσο αφορά το κόστος δανεισμού.
Η διαδικασία αυτή με προϋπόθεση την προώθηση και την ολοκλήρωση του Ηρακλή ΙΙ μέσα στο 2022, που θα οδηγήσει σε απαλλαγή του τραπεζικού συστήματος από το βάρος των Npls, γεγονός που αποτελεί κεντρικό παράγοντα αναβάθμισης του ελληνικού χρέους.
Οι δύο αυτές διαδρομές, από την μία η απόσυρση της νομισματικής στήριξης και από την άλλη η διαδικασία δραστικής απομείωσης των NPLs από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα σε επίπεδα κοντά στα ευρωπαϊκά, διασταυρώνονται χρονικά στα μέσα του 2022 υπό φυσιολογικές συνθήκες.
Και στο σημείο εκείνης της «διασταύρωσης» το αξιόχρεο του ελληνικού χρέους από την μία θα «χάσει» την εκτός προγράμματος στήριξη από την ΕΚΤ (PEPP) αλλά από την άλλη είναι μάλλον δεδομένο ότι θα επανακτήσει την investment grade διαβάθμιση, που θα του επιτρέπει πλέον να συμμετέχει στο κανονικό QE της ΕΚΤ που θα συνεχίσει να λειτουργεί.
Και στο σημείο αυτό όμως το κόστος του χρήματος θα υποστεί τις συνέπειες αυτής της νέας κατάστασης. Ήτοι θα έχει μεν την investment grade διαβάθμιση αλλά αυτή θα είναι η χαμηλότερη υπάρχουσα και δεν θα έχει τις μεγάλες αγορές από την ΕΚΤ. Αυτό σημαίνει ότι θα αναπροσαρμοσθεί σε επίπεδα που οι αγορές θα «κοστολογήσουν» τότε τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει το εύρος και η σύνθεση του ελληνικού χρέους.
Και προφανώς τότε το χρονοδιάγραμμα τιμολόγησης του κινδύνου αυτού θα αυξήσει τις αποδόσεις και τα spreads, καθιστώντας τον δανεισμό από τις αγορές ακριβότερο από τον σημερινό… Και όλα αυτά αφορούν στο πολύ «κοντινό» έτος 2022.
