Η συζήτηση για τον πληθωρισμό και τα χαρακτηριστικά του, «μεταβατικός» ή περισσότερο …μόνιμος, όταν μπλέκεται με την λέξη «χρέος» τρομάζει τις οικονομίες και τις αγορές.
Η S&P Global ratings σε πρόσφατο report για το εταιρικό χρέος, ούτε λίγο ούτε πολύ …φωτογράφησε μία πυρηνική βόμβα μεγατόνων.
Περί τα 22 τρις δολ., σε στρατοσφαιρικό επίπεδο έχει φτάσει ο ομολογιακός δανεισμός και ένα πολύ μεγάλο μέρος του είναι ήδη χαρακτηρισμένο junk bonds.
Η επισήμανση του ήδη χαρακτηρισμένου σαν Junk bonds έχει να κάνει με το γεγονός ότι αυτό το βουνό χρέους, θα διογκωθεί με γεωμετρική ταχύτητα, από την στιγμή που οι κεντρικές τράπεζες αρχίσουν να αποσύρουν τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης και αγοράς εταιρικών τίτλων.
Και ήδη ο πλανήτης του χρέους έχει αρχίσει να κινείται στην κατεύθυνση αυτή από την περασμένη εβδομάδα (δηλώσεις Fed).
Σύμφωνα με το report της S&P Global ratings το συνολικό ποσό των junk bonds σε παγκόσμιο επίπεδο έχει ήδη ξεπεράσει το 23% του συνολικού χρέους.
Στις δε υπερχρεωμένες οικονομίες είναι πολύ υψηλότερο, όπως πχ στην Ιταλία που έχει ήδη ξεπεράσει το 32%, χωρίς να αναφερόμαστε σε οικονομίες, όπως η ελληνική, η οποία είναι στο σύνολό της junk bond (αξιολόγηση ΒΒ).
Η υπερδιόγκωση του εταιρικού χρέους επιταχύνθηκε το 2020, όπως επιβεβαιώνεται από την S&P, καθώς αφ’ ενός η πανδημία και η έλλειψη ρευστότητας πολλαπλασίασε τις εκδόσεις ομολόγων και αφ΄ εταίρου τα QE των κεντρικών τραπεζών επέτρεπαν – και ακόμα επιτρέπουν – την συνεχή έκδοση ομολογιακών τίτλων με χαμηλές σχετικά αποδόσεις.
Το μέγεθος των εκδόσεων είναι …πρωτοφανές.
Εκδόθηκαν και απορροφήθηκαν από τις αγορές περί τα 3,2 τρις δολ μέσα σε ένα χρόνο.
Βέβαια οι εκδόσεις αυτές στην πλειονότητά τους κινούνται στον χώρο των μεταβλητών επιτοκίων. Και για τον λόγο αυτό είναι εξαιρετικά ευαίσθητες ως προς τις αποδόσεις τους σε κάθε λέξη που αφορά το ενδεχόμενο αλλαγής γραμμής από τις κεντρικές τράπεζες…
Εξ ου και οι πολύ μεγάλες μετακινήσεις κεφαλαίων και η αστάθεια από την περασμένη Παρασκευή, καθώς η ημέρα εκείνη – ένα 24ωρο μετά τις δηλώσεις Πάουελ – είναι το χρονικό όριο λήξης τεράστιων όγκων συμβολαίων παραγώγων (σ.σ. βλέπε Insider.gr (Πέμπτη 17/6): Από αύριο η απάντηση των αγορών στον Πάουελ).
Είναι η αποκαλούμενη ημέρα των «τεσσάρων μαγισσών» που οι θεσμικοί αναπροσαρμόζουν τα συμβόλαια παραγώγων τους (σε μετοχές και δείκτες) που έτσι κι αλλιώς στήνονται πάνω στους όγκους εταιρικού χρέους.
Το γεγονός ότι η Fed προανάγγειλε αύξηση επιτοκίων, αλλά ταυτόχρονα προσπάθησε να εκτονώσει το σοκ διαβεβαιώνοντας τις αγορές ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί πριν από το 2023, όσο και αν αυξηθεί ο πληθωρισμός τον οποίο εξακολουθεί να χαρακτηρίζει «μεταβατικό», έχει μετριάσει τις αντιδράσεις, αλλά όχι την αβεβαιότητα.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που μετράει αυτή την στιγμή είναι ότι ο όγκος του εταιρικού χρέους, είναι τόσο …τρομακτικά μεγάλος, που οποιαδήποτε, ακόμα και η πλέον μικρή αύξηση επιτοκίων, λόγω πληθωρισμού, απειλεί να προκαλέσει μία χωρίς ιστορικό προηγούμενο χιονοστιβάδα χρεοστασίων.
Και το χειρότερο είναι ότι αυτό θα συμβεί στο κομμάτι της οικονομίας, αυτό της παραγωγικής διαδικασίας, πάνω στο οποίο στηρίζονται όλες οι προσδοκίες ανάκαμψης.
