Στην τελευταία συνέντευξη του σε περιφερειακό κανάλι της Θεσσαλονίκης ο κυβερνητικός βουλευτής της Καστοριάς, σε ένα “χειμαρρώδη” απολογισμό των πεπραγμένων στα πλαίσια των “αρμοδιοτήτων” του, επιβεβαίωσε για πολλοστή φορά πως η πολιτική εντιμότητα κοινώς τσίπα, είναι κάτι παντελώς άγνωστο γι αυτόν και για την πλειοψηφία των ομόσταυλων του.
Δεν ξέρω αν πρέπει κάποιος να κλάψει ή να γελάσει με όσα ακούστηκαν για μία ακόμη φορά σχετικά με την “καταλυτική συμβολή” του, αν όχι την “αποκλειστικότητα της επιτυχίας”, για την ανάπτυξη των δικτύων του φυσικού αερίου στην Καστοριά, το άνοιγμα του συνοριακού σταθμού στο Λαιμό των Πρεσπών και γενικότερα σε έργα υποδομής.
Έργα τα οποία έχουν αποφασιστεί και δρομολογηθεί κυρίως από την Περιφερειακή διοίκηση Καρυπίδη αλλά και την προηγούμενη κυβέρνηση, ενώ ο ίδιος και οι συν αυτώ τα χλεύαζαν και προσπαθούσαν να τα εμποδίσουν.
Να κλάψει διότι αυτού το είδους οι συμπεριφορές θεωρούνται πλέον φυσιολογικές στον πολιτικό λόγο, με τις ευλογίες πάντα κάποιων που “θέλουν να υπηρετούν” την ενημέρωση των πολιτών θεωρώντας μας πρόβατα και υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας.
Ή μήπως να γελάσει, παρακολουθώντας μια φαρσοκωμωδία όπου τα χοντρά αστεία που ακούγονται από τους πρωταγωνιστές δεν είναι μία θεατρική παράσταση, αλλά η τραγική πραγματικότητα που βιώνουμε με όλους αυτούς που μας διοικούν σήμερα;
“Ζητείται ελπίς”, επίκαιρο όσο ποτέ.
