Σωματείο Εργατοτεχνιτών Γούνας - Τιμάμε την ιστορική επέτειο της 8ης Μάρτη, Παγκόσμιας Μέρας των Γυναικών - OlaDeka

Σωματείο Εργατοτεχνιτών Γούνας – Τιμάμε την ιστορική επέτειο της 8ης Μάρτη, Παγκόσμιας Μέρας των Γυναικών

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΤΟΤΕΧΝΙΤΩΝ  ΓΟΥΝΑΣ – ΙΜΑΤΙΣΜΟΥ-ΚΛΩΣΤΟΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ ΝΟΜΟΥ  ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

                                                  ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 

8 Μάρτη 1857 – 2021. Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας. Ημέρα διεκδίκησης και αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και τη φυλετική ανισότητα.Ο αγώνας των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Ν. Υόρκης στις8 του Μάρτη του 1857, που σήκωσαν ανάστημα απέναντι στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης τους, είναι επίκαιρος και σήμερα.

Η 8η Μάρτη δεν σχετίζεται με καμιά πραγματική αντιπαράθεση ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, αλλά με τις εργατικές κινητοποιήσεις των εργατριών  που τις εκμεταλλεύονταν τ’ αφεντικά τους, δίνοντας μικρότερα μεροκάματα στις γυναίκες, ενώ έκαναν την ίδια δουλειά με τους άντρες. Επιπλέον, οι συνθήκες εργασίας (για άντρες, γυναίκες και παιδιά) ήταν άθλιες και εξοντωτικές.   Ο δρόμος ανάπτυξης που έχει ως κριτήριο το κέρδος είναι σε αντίθεση με τις ιδιαίτερες κοινωνικές ανάγκες της γυναίκας λόγω του αναπαραγωγικού της ρόλου. Αναπαράγει τη γυναικεία ανισοτιμία των εργατριών γιατί αποτελεί πηγή πρόσθετου κέρδους, βαθαίνει συνολικά την εκμετάλλευση. Η ανισοτιμία της γυναίκας χτυπά τα δικαιώματα όλης της εργατικής – λαϊκής οικογένειας. Η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών του κλάδου είναι άνεργες, πολλές συναδέλφισσες είναι ανασφάλιστες, δουλεύουν ήλιο με ήλιο όταν έχει δουλειά και με απλήρωτες υπερωρίες  με εκ περιτροπής εργασία, χρωστούμενα δεδουλευμένα κ.α. κάτω από το φόβο της απόλυσης. Από τότε μέχρι σήμερα, οι γυναίκες δεν σταμάτησαν να αγωνίζονται για τα αυτονόητα. Στις σημερινές συνθήκες όμως, του γενικευμένου φόβου και της ανασφάλειας, ζουν στο πετσί τους ακόμα πιο επώδυνα την αντιδραστικότητα της κοινωνίας της εκμετάλλευσης και την όξυνση απαράδεκτων συμπεριφορών απέναντί τους, που φτάνουν μέχρι την ενδοοικογενειακή βία, τη σεξουαλική παρενόχληση, τον βιασμό, ακόμη και τις δολοφονίες. Οι πρόσφατες πρώτες καταγγελίες άνοιξαν το δρόμο της αποκάλυψης και της ανατριχιαστικής περιγραφής μιας κόλασης. Παρατηρήθηκε όμως και το εξής περίεργο: Οι δήθεν πολέμιοι της κοινωνικής αδικίας και της υπεράσπισης των γυναικείων δικαιωμάτων είναι οι ίδιοι που προωθούν νόμους για την ακόμη πιο στυγνή εκμετάλλευσή τους, αλλά και όλων των εργαζομένων την κατάργηση π.χ. του 8ωρου και τη συντριβή κάθε εργατικού δικαιώματος. Τους εξυπηρετεί η σιγή κι η αφωνία για τις πραγματικές  αιτίες της πολύμορφης βίας σε βάρος των γυναικών. Καλούν τις γυναίκες να διαμαρτυρηθούν για την ενδοοικογενειακή βία και τη βία στους χώρους δουλειάς, αλλά ταυτόχρονα να …σιωπήσουν για τις πολιτικές που τσακίζουν τη ζωή τους, να μην καταγγείλουν την εργοδοτική και κρατική βία και να ανεχθούν την καταστολή στους αγώνες για τα δικαιώματά τους. Το θερμοκήπιο για τα αποκρουστικά περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης είναι οι οικονομικές και κοινωνικές πιέσεις και καταναγκασμοί, που δεσμεύουν τα όνειρα, την πορεία μιας γυναίκας, ενός νέου ανθρώπου στην εργασία, στην Εκπαίδευση, στον Αθλητισμό, στον Πολιτισμό. Η φετινή Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, σχεδόν ένα χρόνο από την έναρξη της πανδημίας, βρίσκει τις εργατοϋπαλλήλους, τις αυτοαπασχολούμενες, τις άνεργες, τις φοιτήτριες, όλο το λαό μας αντιμέτωπους με την ανασφάλεια, τα αδιέξοδα που γέννησαν η κατάρρευση των δημόσιων συστημάτων Υγείας και η εξάπλωση της πανδημίας στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο, και μαζί με όλα τα παραπάνω με την αύξηση των περιστατικών βίας απέναντι στις γυναίκες σε συνθήκες εγκλεισμού των πόλεων, της κοινωνικής ζωής λόγω πανδημίας. Δυναμώνουμε τη “φωνή” μας:

Για την επίθεση της εργοδοσίας. Χιλιάδες γυναίκες βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής, απολύθηκαν. Άλλες εργαζόμενες δουλεύουν με τηλεργασία, χωρίς ωράριο και με τα παιδιά στην αγκαλιά.

Για την κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία, στις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με ένα δημόσιο σύστημα Υγείας της μιας νόσου, υποστελεχωμένο, στο οποίο οι υγειονομικοί – άνδρες και γυναίκες – δίνουν τη μάχη χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και εξοπλισμό.

Για τη μετατροπή των χώρων δουλειάς, των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, των σχολείων σε χώρους διασποράς του ιού, λόγω της έλλειψης των αναγκαίων μέτρων προστασίας με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.

Για την ανασφάλεια των χρεών, των απλήρωτων λογαριασμών και με την αγωνία των πλειστηριασμών της λαϊκής κατοικίας για τους αυτοαπασχολούμενους/ες.

Για την επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας, που τόσους μήνες βρίσκονται πίσω από την οθόνη της τηλεκπαίδευσης, ενώ τα σχολεία και οι σχολές παραμένουν “ανοχύρωτα

Δεν θα μας κλείσουν το στόμα με την αστυνομία και την τρομοκρατία!

Ετοιμάζουν νέα μέτρα για να μας εκμεταλλεύονται πιο άγρια οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Για να δουλεύουμε 10ωρα και την Κυριακή, να “αμειβόμαστε” με ρεπό, χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα, με 200 ευρώ κατώτερο μισθό. Ετοιμάζονται να χτυπήσουν τη συμμετοχή στα εργατικά σωματεία, το δικαίωμα στην απεργία, τη συνδικαλιστική δράση, το δικαίωμα των διαδηλώσεων, την ενεργή συμμετοχή και έκφραση γνώμης με κώδικες δεοντολογίας και κανονισμούς.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κυβερνήσεις δεν υπολογίζουν τις ζωές μας. Εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Το είδαμε ολοζώντανα μέσα στην πανδημία.

Απέναντι στην εργοδοτική και κρατική βία δίνουμε βροντερή απάντηση με τους μαζικούς, μαχητικούς αγώνες μας!

                                                             Διεκδικούμε:

  • Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία συμβουλευτικών κέντρων, ξενώνων για την πρόληψη και την προστασία των γυναικών από τη βία με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία. Καμία εμπλοκή ΜΚΟ. Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία, σχολές, σε χώρους νεολαίας από επιστημονικούς κρατικούς φορείς.
  • Κατάργηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική – λαϊκή οικογένεια. Απαλλαγή των εργαζομένων από χρέη για ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, ενοίκιο, τηλέφωνο, internet για όλο το διάστημα της καραντίνας και για όσο διαρκούν τα έκτακτα μέτρα.
  • Καμία μείωση μισθού, καμία απώλεια του εισοδήματος των εργαζομένων.  Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κοινωνική Ασφάλιση για όλους κι όλες.
  • Αδεία κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης. Κατάργηση της προϋπόθεσης συμπλήρωσης 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια για τη χορήγηση του επιδόματος μητρότητας και της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας από τον ΟΑΕΔ.
  • Επίδομα άδειας μητρότητας για τις αυτοαπασχολούμενες δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό στο ύψος του βασικού μισθού. Απαλλαγή από τις ασφαλιστικές εισφορές για ένα χρόνο μετά τον τοκετό.
  • Γενναία κρατική χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα της Υγείας. Μαζικός και δωρεάν εμβολιασμός για όλο το λαό.
  • Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, προστασίας του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας. Να στελεχωθούν άμεσα οι αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες του κράτους και να διενεργηθούν έλεγχοι σε όλους τους χώρους δουλειάς.   Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις “ελαστικές” εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακής αργίας! Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας. Οι εργαζόμενοι γονείς που βρίσκονται σε καθεστώς τηλεργασίας να δικαιούνται άδειες ειδικού σκοπού.
  • Μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, 15 μαθητές ανά τμήμα, μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, προσωπικού καθαριότητας, βοηθητικού προσωπικού.

Τιμάμε την ιστορική επέτειο της 8ης Μάρτη, Παγκόσμιας Μέρας των Γυναικών, η οποία καθιερώθηκε πριν από 111 χρόνια από τη Διεθνή Συνδιάσκεψη σοσιαλιστριών γυναικών.

Το αγωνιστικό της μήνυμα φωτίζει στις σύγχρονες συνθήκες την κοινή μας πάλη για ισότιμα δικαιώματα ανδρών και γυναικών στην εργασία, στην οικογένεια, στην κοινωνική δράση.

Διεκδικούμε τη ζωή που έχουμε ανάγκη με βάση τις δυνατότητες του 21ου αιώνα, μία ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Η διέξοδος για όλους εμάς τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους βρίσκεται στη συλλογική δράση, στην αγωνιστική στάση ζωής και τη διεκδίκηση για όλα όσα μας ανήκουν . Ενώνουμε τις φωνές μας και συντονίζουμε τη δράση μας μέσα από το Σωματείο μας.

                                                                                                                                  8/3/2021

Κοινοποίηση
recurring
recurring
Σας αρέσει το OlaDeka?
Κάντε μας like στο Facebook!
Κλείσιμο
Ola Deka Kastoria