Στην τελική ευθεία η πρώτη μεγάλη επένδυση για τη δημιουργία διεθνών κινηματογραφικών και τηλεοπτικών πλατό στην Ελλάδα – Εντονο ενδιαφέρον από την οικογένεια των ομογενών Μιρκόπουλου – Πίσσιου, που έχει δικά της στούντιο σε Τορόντο και Σικάγο – Οι επαφές με την κυβέρνηση και ο ρόλος του μεγάλου αφεντικού της Paramount, Τζιμ Γιαννόπουλου
Θα μπορούσε η Αθήνα να γίνει κρίκος της διεθνούς κινηματογραφικής και τηλεοπτικής παραγωγής μέσα από τη δημιουργία της δικής της Cinecitta; Οσο και αν κάποτε φάνταζε όνειρο θερινής νυκτός, φαίνεται ότι είμαστε πολύ κοντά στο να κάνει η χώρα το άλμα προς το παγκόσμιο κινηματογραφικό και τηλεοπτικό γίγνεσθαι. Και γι’ αυτό το άλμα υπεύθυνη θα είναι μια οικογένεια μεταναστών με ρίζες από το Καλοχώρι της Καστοριάς, η οποία έχει καταφέρει να μεταφέρει σημαντικό μέρος της παραγωγής του Χόλιγουντ στα δικά της στούντιο, τα Cinespace Film Studios, στο Τορόντο και το Σικάγο, αναβαθμίζοντας τις ίδιες τις πόλεις σε αυτό που ο αμερικανικός Τύπος σήμερα αποκαλεί «Βόρειο Χόλιγουντ» και «Μεσοδυτικό Χόλιγουντ».
Πρόκειται για την οικογένεια Μιρκόπουλου – Πίσσιου η οποία, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του «ΘΕΜΑτος», έχει στα σκαριά μια πολύ σημαντική επένδυση για τη δημιουργία ενός μεγάλου συγκροτήματος κινηματογραφικών και τηλεοπτικών πλατό.
Επένδυση στην οποία έκανε έμμεση αναφορά το μεγάλο αφεντικό της Paramount Pictures Τζιμ Γιαννόπουλος την περασμένη εβδομάδα προλειαίνοντας το έδαφος για τις επίσημες ανακοινώσεις οι οποίες, σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένονται τους επόμενους μήνες, μετά την άρση της καραντίνας.
Η πανδημία εξάλλου είναι αυτή που, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, έχει φρενάρει κάπως τις διαδικασίες, αφού οι συνομιλίες της οικογένειας με την κυβέρνηση μέσω του υφυπουργού Εξωτερικών, αρμόδιου για την Οικονομική Διπλωματία, Κώστα Φραγκογιάννη μετρούν πάνω από χρόνο. Στις συνομιλίες έχει τεθεί κάθε πρακτικό ζήτημα που θα μπορούσε να δημιουργήσει τις κατάλληλες βάσεις για τέτοια μεγάλη επένδυση, αλλά και την αποτροπή δυνητικών προβλημάτων στην υλοποίησή της: από τα γραφειοκρατικά μέχρι ακόμα και τους δυνητικούς εργαζόμενους ως τεχνικό προσωπικό, με δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει έλλειψη σε τεχνίτες, τουλάχιστον για την κλίμακα παραγωγής ενός διεθνούς στούντιο.
Παράλληλα, πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Στιβ (Στέλιος) Μιρκόπουλος και ο γιος του Τζιμ, που έχουν την ευθύνη των στούντιο στο Τορόντο, καθώς και ο Αλεξ Πίσσιος, ανιψιός του Στέλιου, ο οποίος έχει την ευθύνη των στούντιο στο Σικάγο, έχουν ήδη βολιδοσκοπήσει Ελληνες επιχειρηματίες που θα επιθυμούσαν να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο πρότζεκτ εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Η αναζήτηση της μεγάλης έκτασης, ίσως και άνω των 200 στρεμμάτων, που θα απαιτηθε έχει ήδη ξεκινήσει στην ευρύτερη περιοχή της Αττικοβοιωτίας, με πιθανότερη την περιοχή της Θήβας. Μάλιστα πηγές με γνώση του θέματος υποστηρίζουν ότι δεν αποκλείεται αμέσως μετά την άρση της καραντίνας και την ομαλοποίηση των διεθνών πτήσεων να υπάρξουν οι σχετικές ανακοινώσεις για το επενδυτικό πρότζεκτ.
Υπενθυμίζεται ότι η οικογένεια Μιρκόπουλου – Πίσσιου και η Cinespace Film Studios έχουν ήδη στενή συνεργασία με τον Χρήστο Β. Κωνσταντακόπουλο μέσω της εταιρείας παραγωγής του Faliro House Production S.A., ενώ σημαντικές εταιρείες της χώρας, όπως ο Ομιλος ΑΝΤΕΝΝΑ, δεν έχουν κρύψει ότι διερευνούν τις ευκαιρίες που εμφανίζονται μέσα από τη φιλική στροφή που έχει κάνει η χώρα τα τελευταία χρόνια προς τις παραγωγές κινηματογραφικού και τηλεοπτικού προϊόντος.
Εξάλλου ο Τζιμ Γιαννόπουλος μόλις την περασμένη εβδομάδα έλεγε σε ψηφιακό πάνελ στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας «Εφευρετικοί Ελληνες» του ΣΕΒ για τις προοπτικές της χώρας στο συγκεκριμένο κομμάτι, επιβεβαιώνοντας παράλληλο το θερμό και συγκεκριμένο επενδυτικό ενδιαφέρον που υπάρχει.
«Η Ελλάδα έχει καλές τιμές»
«Στο κομμάτι των εγκαταστάσεων η Ελλάδα έχει μείνει λίγο πίσω, αλλά ξέρω ότι θα ξεκινήσουν επενδύσεις. Επίκειται η δημιουργία μιας τέτοιας εγκατάστασης, ξέρω άτομα που ενδιαφέρονται», είπε μεταξύ άλλων ο κ. Γιαννόπουλος προλειαίνοντας, όπως φαίνεται, το έδαφος για τις επίσημες ανακοινώσεις που θα ακολουθήσουν. Ο ίδιος με την οικογένεια Μιρκόπουλου γνωρίζεται καλά, με δεδομένο ότι έχουν συνεργαστεί σε παραγωγές.
Σε ό,τι αφορά το γενικό πλαίσιο, πάντως, ο Τζιμ Γιαννόπουλος χαρακτήρισε θετικά τα βήματα που έχει κάνει η Ελλάδα με τα κίνητρα και τις επιδοτήσεις που δίνει σήμερα σε διεθνείς τηλεοπτικές ή κινηματογραφικές παραγωγές. «Η Ελλάδα πλέον έχει καλές τιμές, είναι μια ανταγωνιστική αγορά. Οπότε τα πράγματα είναι πιο ευνοϊκά. Επίσης, βλέπω βελτίωση τόσο στο αν είναι διαθέσιμο κατάλληλο τεχνικό προσωπικό όσο και στο πόσο εύκολο είναι να δοθεί μια τοποθεσία ή να κλείσει ένας δρόμος για γύρισμα. Κάτι που δεν ήταν εύκολο παλαιότερα. Η σημερινή κυβέρνηση, νομίζω, έχει κάνει πολλά σε αυτή την κατεύθυνση», είπε προτρέποντας παράλληλα τη χώρα να στραφεί και στη διαδικασία του post production και της παραγωγής animation.
«Νομίζω ότι η πραγματική ευκαιρία που έχουμε ως χώρα είναι στον ψηφιακό τομέα. Είναι θαυμάσιο να έχουμε Ελληνες σκηνογράφους, φωτιστές και οποιοδήποτε άλλο προσωπικό μπορεί να απασχοληθεί σε μια διεθνή παραγωγή που μπορεί να γίνει στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει θέσεις εργασίας. Ο κινηματογράφος όμως εξελίσσεται και θεωρώ ότι το κλειδί είναι να μπορέσει η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τα τεχνολογικά επιτεύγματα. Πλέον η αποστολή αρχείων είναι πανεύκολη, με μία οπτική ίνα. Νομίζω ότι αυτό αποτελεί τεράστια ευκαιρία που μπορούμε ως Ελλάδα να αξιοποιήσουμε σε σχέση με τα πιο συμβατικά μέσα», υπογράμμισε ο Γιαννόπουλος.
Σε κάθε περίπτωση, η οικογένεια Μιρκόπουλου – Πίσσιου είναι πολύ κοντά στο να συνδέσει το όνομά της με κάτι που έως πρόσφατα φάνταζε παραμύθι. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρούν να κάνουν ένα σοβαρό άνοιγμα στην Ελλάδα. Η πρώτη προσπάθεια έγινε πριν από περίπου μία δεκαετία από τον Νικ Μιρκόπουλο, τον πατριάρχη της οικογένειας. Μετά την επιτυχία των στούντιο σε Τορόντο και Σικάγο και καθώς θεωρούσε ότι πάντα οι κρίσεις γεννούν τις ευκαιρίες, είχε βολιδοσκοπήσει την ελληνική κυβέρνηση, στην κορύφωση της κρίσης, να τον κατευθύνει και να τον διευκολύνει.
Μάταια όμως, όπως εκμυστηρεύτηκε στον τότε πρεσβευτή του Καναδά στη χώρα μας Ρόμπερτ Πεκ, ήταν αγανακτισμένος με τα γραφειοκρατικά εμπόδια. «Ο αρμόδιος υπουργός τότε δεν ήταν συνηθισμένος σε σταράτες κουβέντες, ούτε φαινόταν και πολύ ζεστός για κάτι τέτοιο», αποκάλυψε αργότερα ο πρέσβης λέγοντας πως και ο Μιρκόπουλος πια δεν είχε τις αντοχές ούτε τη διάθεση να συνεχίσει έτσι. «Κύριε πρεσβευτή, είμαι μαχητής, δεν είμαι διπλωμάτης», φέρεται να είπε στον Πεκ, όπως εξιστόρησε ο ίδιος λίγο μετά τον θάνατο του Μιρκόπουλου τον Δεκέμβριο του 2013. Εκείνη την περίοδο ο Νίκος Μαστοράκης, φίλος του Μιρκόπουλου, θα εκμυστηρευτεί ότι υπήρχε σχέδιο για τη δημιουργία ενός συγκροτήματος με 22 μεγάλα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά πλατό. Η ιστορία της οικογένειας Μιρκόπουλου θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σενάριο όχι μιας ταινίας, αλλά σειράς ταινιών. Στην πρώτη θα πρωταγωνιστούσε ο Νικ Μιρκόπουλος, ο μεγαλύτερος από τα πέντε παιδιά του παπα-Θόδωρου από το Καλοχώρι Καστοριάς, και θα εξιστορούσε τον τρόπο με τον οποίο δραπέτευσε από τη φτώχεια της μεταπολεμικής Ελλάδας με το πτυχίο του ηλεκτρολόγου και έχοντας ανήσυχο πνεύμα έφτασε μέχρι το Τορόντο και αργότερα το Σικάγο στήνοντας ένα μεγάλο συγκρότημα κινηματογραφικών στούντιο που έγιναν κέντρο σημαντικών παραγωγών του Χόλιγουντ.
Μετά τη θητεία του στον στρατό και την εποχή που οι κυβερνήσεις στη χώρα άρχισαν να ηλεκτροδοτούν και τα πιο απομακρυσμένα χωριά, προσελήφθη στη Siemens. Στη Γερμανία όπου πήγε για μετεκπαίδευση αντίκρισε έναν άλλον κόσμο και έτσι, λίγο μετά την επιστροφή του, πήρε την απόφαση να φύγει στο εξωτερικό. «Ηταν πάντα περίεργος, αναζητούσε αυτό το διαφορετικό που θα τον έσπρωχνε μπροστά. Δίψαγε να κάνει κάτι μεγάλο», είπε χρόνια μετά ο αδελφός του Στιβ. Εφυγε για το Τορόντο την πρώτη χρονιά της χούντας. Εκεί ξεκίνησε τη δική του εταιρεία με την επωνυμία Torontario Constructors, με ειδίκευση στον τομέα της αναπαλαίωσης ιστορικών κτιρίων. Μετά τα πρώτα ενθουσιώδη γράμματα στην οικογένειά του δύο από τα αδέλφια του πήραν την απόφαση να πάνε να τον βρουν στον Καναδά για να μπουν στην εταιρεία. Εξαρχής τους στήριξε βοηθώντας τον μικρότερο να σπουδάσει ενώ παράλληλα φρόντιζε να έχει ισχυρές σχέσεις με κυβερνητικούς παράγοντες και αξιωματούχους. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 η χαμηλή ισοτιμία του καναδικού δολαρίου έναντι του αμερικανικού φάνταζε ιδανική για επενδυτικές κινήσεις. Ο Νικ Μιρκόπουλος πληροφορήθηκε ότι κινηματογραφικές εταιρείες του Χόλιγουντ ενδιαφέρονται γι’ αυτό τον λόγο να γυρίσουν ταινίες στον Καναδά, όμως υπήρχε ένα πρόβλημα: τα υπάρχοντα στούντιο ήταν μικρά και δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές. Ο ηλεκτρολόγος από την Καστοριά ήρθε σε επαφή με στελέχη της κινηματογραφικής βιομηχανίας ενώ είχε ήδη βρει τον χώρο στο Τορόντο. Οταν είπε στα αδέλφια του ότι θα αγοράσει μια τεράστια αποθήκη 23 στρεμμάτων στην Eastern Avenue για να δημιουργήσει τα Cinespace Film Studios τον πήραν για τρελό. Ο ίδιος όμως δεν πτοήθηκε κι έτσι τα στούντιο τέθηκαν σε λειτουργία το 1990. Οι γνωριμίες του από την κινηματογραφική βιομηχανία αυξάνονταν ταχύτατα και, όπως ισχυριζόταν ένας φίλος του, αν η δουλειά έπεφτε, ο Νικ έπαιρνε τηλέφωνο τον φίλο του Φράνσις Φορντ Κόπολα και κανόνιζε γυρίσματα. Κάπως έτσι, λοιπόν, απέκτησε τον χαρακτηρισμό ενός power house.
Η κρίση στο Σικάγο
Το happy end θα είναι σίγουρα το τέλος που θα έδιναν οι σεναριογράφοι σε μια ταινία για την οικογένεια Μιρκόπουλου. Διότι η συνέχεια ήταν εξίσου συναρπαστική.
Μόνο που στη δεύτερη θα υπήρχε και συμπρωταγωνιστής με φόντο όχι μόνο το Τορόντο, αλλά και το Σικάγο την εποχή της μεγάλης κρίσης του αμερικανικού real estate, πριν από 12 χρόνια περίπου, που παραλίγο να γονατίσει το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα. Συμπρωταγωνιστής θα ήταν ο Αλεξ Πίσσιος, ανιψιός του Νίκου. Η περιουσία του με εκείνο το χάος χάθηκε, τα χρέη εκτοξεύτηκαν και το ειδοποιητήριο κατάσχεσης από την τράπεζα και έξωσης από το σπίτι της οικογένειας με τα τέσσερα παιδιά έγινε πραγματικότητα! Και κάπου εκεί εμφανίστηκε ο από μηχανής θεός, ο άκληρος θείος. Που όταν έμαθε την κατάστασή του, αν και είχαν να ιδωθούν χρόνια, τον κάλυψε πλήρως. Του έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία. Και αυτός όχι μόνο τον δικαίωσε, αλλά μαζί κατάφεραν να στήσουν ένα ακόμα πιο πετυχημένο συγκρότημα από 30 πλατό Cinespace, αυτή τη φορά στο κέντρο του Σικάγου αλλάζοντας όλη την πόλη. Τα κίνητρα που έδωσε η Πολιτεία του Ιλινόις στις παραγωγές και οι γνωριμίες του Μιρκόπουλου είχαν ένα σαφές αποτέλεσμα: παραγωγές μεγάλων στούντιο του Λος Αντζελες πλέον γυρίζονταν στο Σικάγο, ενώ οι συμφωνίες με τις περισσότερες ψηφιακές πλατφόρμες, που ήταν ανερχόμενες δυνάμεις, έδωσαν επίσης νέο αέρα. Και το πολλαπλασιαστικό οικονομικό αποτέλεσμα στην πόλη ήταν τέτοιο που οι Μιρκόπουλος και Πίσσιος απέκτησαν άμεσες και στενές σχέσεις με τον δήμαρχο και τους τοπικούς άρχοντες.
Ο κυβερνήτης του Ιλινόις δεν δίστασε να εκφράσει δημοσίως την ευγνωμοσύνη εκ μέρους της Πολιτείας στο πρόσωπο του Νικ Μιρκόπουλου, όταν αυτός πέθανε λίγο πριν από την εκπνοή του 2013. Και λίγο καιρό μετά ο δήμαρχος του Σικάγου έδωσε το όνομά του σε δρόμο της πόλης πολύ κοντά στα στούντιο! Ο Νικ Μιρκόπουλος επέστρεψε στην πατρώα γη του Καλοχωρίου και έκτοτε ο αδελφός του Στιβ και τα παιδιά του τρέχουν τη Cinespace Film Studios στο Τορόντο, με τον Αλεξ Πίσσιο να είναι επικεφαλής στο Σικάγο.
