Καταγράφουμε την ιστορία σήμερα για να μην μας διαγράψει αύριο.
Η ιστορία που μας διδάσκει!
(Αγαπητέ σύμμαχε ΤΡΑΜΠ ευχαριστούμε που τους αφύπνισες…..)
Η Ιαπωνία είναι σχεδόν η μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν κατακτήθηκε. Όταν τον 13ο αιώνα προσπάθησαν να την κατακτήσουν οι πανίσχυροι τότε Μογγόλοι ένας άνεμος έξω από το νησί Κιούσου, που τον ονόμασαν οι Ιάπωνες Καμικάζε κατέστρεψε όλα του τα πλοία και από τότε από τους μόνους που ΄΄ κατακτήθηκαν ΄΄ οι Ιάπωνες ήταν οι Αμερικάνοι το 1945 μετά την ρίψη δυο ατομικών βομβών. Μετά δε την αποχώρησή τους το 1950 έγιναν μια από τις ισχυρότερες οικονομικές δυνάμεις, όπως και την περίοδο του 1860 και μετά, όπου αντιγράφοντας τα δυτικά επιτεύγματα συνειδητά(στρατηγική επιλογή), έγιναν οικονομική και στρατιωτική δύναμη κατακτώντας μεγάλα εδάφη στην ανατολική Ασία, αφυπνίζοντας την Κίνα, ενώ οι ίδιοι παγιδεύτηκαν στην αλαζονεία τους πέφτοντας στην λεγόμενη ‘’παγίδα του Θουκυδίδη’’.
Αυτά τα αναφέρουμε(συνδέοντας προηγούμενο άρθρο μας θέμα ‘’ Αγαπητέ γείτονα Ταγίπ ευχαριστούμε που μας αφύπνισες….. με το τωρινό), για να τονίσουμε για άλλη μια φορά στον γείτονα και φίλο του Τραμπ, τον Ταγίπ Ερντογάν ότι, για να γίνει μια χώρα ισχυρή και πλούσια, δεν είναι απαραίτητο να κατακτά εδάφη ούτε να έχει ενεργειακούς πόρους. Οι Ιάπωνες που το έκαναν αυτό προπολεμικά, κατακτώντας πολλές χώρες της ανατολικής Ασίας, έπεσαν στην παγίδα και μεταπολεμικά μετά από δύο καταστροφικότατες βόμβες στη Χιροσίμα και Ναγκασάκι, έγιναν μια από τις ισχυρότερες οικονομίες, λόγω της εργατικότητας τους και του σωστού οράματος και όχι ένεκα των κατακτήσεων ή των ενεργειακών πόρων.
Τι σχέση όμως μπορεί να έχει το προηγούμενο άρθρο μας που αναφερόταν στον Ερντογάν με το παρών που αναφέρεται στον Τράμπ; Στο πρώτο άρθρο αναφερθήκαμε στο ότι ο Ταγίπ με την ταμαχιά του αφύπνισε τους Έλληνες και στο δεύτερο ότι ο Ντόναλτ με την αλαζονεία του αφύπνισε τους Αμερικανούς. Σίγουρα οι ΗΠΑ ως υπερδύναμη τόσα πολλά χρόνια, όχι μόνο εξαιτίας της ανερχόμενης Κίνας, αλλά ως φυσιολογική φθορά και εξέλιξη άρχισε να παρουσιάζει σημάδια κόπωσης, φθοράς και σίγουρα διαφθοράς. Επομένως για να αφυπνιστεί χρειάζονταν ένα ισχυρό σοκ, το οποίο δεν μπορούσε στην φάση αυτή να προέρθει από εξωτερικές δυνάμεις, αλλά από εσωτερικές όπως ήταν η περίπτωση του Τράμπ, σε συνδυασμό με την πανδημία. Τα δύο κόμματα που εναλλάσσονταν στην εξουσία, Ρεμπουπλικάνοι κα Δημοκρατικοί, υπέστησαν την νομοτελειακή φθορά του χρόνου για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν μπορούμε εδώ να αναλύσουμε. Ο Τράμπ παρουσιάστηκε την κατάλληλη στιγμή ως ηγέτης μιας πληγωμένης οικονομίας και κοινωνίας, αλλά λόγω της αλαζονείας υποτίμησε την συγκυριακή πανδημία, η οποία και τον κλόνισε. Την διαχειρίστηκε επιπόλαια και τον τιμώρησε. Ήταν τόσο ανιστόρητος αφού ούτε καν από την ιστορία του Μπερλουσκόνι δεν διδάχτηκε.
Επομένως για να σταματήσει αυτή η φθορά θα έπρεπε να συμβεί κάτι συνταρακτικό το οποίο μόλις ξεκίνησε και δεν γνωρίζει κανείς που και πότε θα τελειώσει. Αυτό που έκανε ο Τράμπ με την συμπεριφορά του, ήταν ένα δώρο για την αμερικάνικη κοινωνία και το κατεστημένο, έτσι ώστε να μοχλεύσει και να αναμοχλεύσει πολλούς τομείς της αμερικάνικης κοινωνίας, ξεκινώντας από το σύνταγμα, τους νόμους, την διεθνή πολιτική, τη σχέση τους με τους συμμάχους και πολλά άλλα. Η μόχλευση δεν βοηθά μόνο στην αναζωπύρωση της φωτιάς αλλά και της οικονομίας και της κοινωνίας. Χαρακτηριστικό και απόδειξη ότι αφυπνίστηκαν οι ΗΠΑ,(εκτός φυσικά από το εκλογικό αποτέλεσμα) είναι το γεγονός που άκουσα από πολλούς σημαντικούς ανθρώπους και μάλιστα από έλληνα καθηγητή πανεπιστημίου στην Αμερική να λέει ότι, δεν γνώριζε τόσο χρόνια ότι και στις ΗΠΑ υπάρχει η ‘’Χρυσή Αυγή’’. Δηλαδή πολλοί αμερικάνοι πολίτες βρίσκονταν σε πολιτική ύπνωση.
Εμείς ως πολίτες του δυτικού πολιτισμού έχοντας κατακτήσει το καλύτερο από τα ατελέστερα συστήματα διακυβέρνησης στον κόσμο, δηλαδή την αστική Δημοκρατία, το μόνο που ευχόμαστε είναι ότι, η Αφύπνιση των αμερικάνων να αποβεί προς όφελος της ευημερίας των λαών και όχι στην χειροτέρευση. Καθότι η αμερικάνικη δημοκρατία παρά τις παθογένειες και τα αρνητικά της έδειξε ότι, οι θεσμοί που κατακτήθηκαν με αίμα και θυσίες των πολιτών της, λειτούργησαν αποτρεπτικά απέναντι στην αλαζονεία, την ελαφρότητα και επιπολαιότητα ενός ανθρώπου που έγινε χωρίς καμία άλλη ανάλογη εμπειρία στην πολιτική, από την μια μέρα στην άλλη ‘’πλανητάρχης’’. Αυτό είναι το μεγαλείο της ατελούς αστικής δημοκρατίας, της οποίας τα τρωτά, τα λάθη και τις παθογένειες, εμείς οι πολίτες μπορούμε να διορθώσουμε.
Εν κατακλείδι όσο προς τις Ελληνοαμερικανικές σχέσεις και αφού η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, εμείς πιστεύουμε ότι επειδή έχουμε να κάνουμε με ένα πρόεδρο που έχει: Μακροχρόνιες σχέσεις με την Ελληνική παροικία, την ενασχόλησή και υποστήριξή του ως αντιπρόεδρος σε θέματα που μας αφορούσαν, πλούσια κοινωνική και πολιτική εμπειρία, ώριμη και γεμάτη σοφία ηλικία και πολλά άλλα που έχει κάνει για την Ελλάδα, θα συνεχίσει έτσι, εκτιμώντας την προσφορά της χώρας μας και του ελληνισμού στην προάσπιση της δημοκρατίας της ελευθερίας και γενικά όλων εκείνων των αρχών και αξιών του λεγόμενου δυτικού πολιτισμού και θα λειτουργήσει σύμφωνα με την ρήση του κατά Ματθαίου Ευαγγέλιον ‘’ Τα του καίσαρος τω Καίσαρι και τα του θεού τω Θεώ ΄΄
