Οι «πράσινοι» σχεδιασμοί κυβέρνησης – ΕΕ θυσιάζουν τις λαϊκές ανάγκες για τα κέρδη των λίγων-Εκδήλωση του Συντονιστικού για τις επιπτώσεις της καύσης απορριμμάτων και της «απολιγνιτοποίησης»
Την Τρίτη 22 Σεπτέμβρη, το Συντονιστικό Σωματείων και Φορέων Δυτικής Μακεδονίας ενάντια στην «απολιγνιτοποίηση» πραγματοποίησε εκδήλωση με τίτλο «Απολιγνιτοποίηση και καύση απορριμμάτων: Οι επιπτώσεις στην υγεία του λαού και στο περιβάλλον» στην κεντρική πλατεία της Πτολεμαΐδας.
Στην εκδήλωση, την οποία παρακολούθησε πλήθος κόσμου της περιοχής, η οποία έρχεται αντιμέτωπη με τον αντιλαϊκό «οδοστρωτήρα» της «απολιγνιτοποίησης», μίλησαν ο Βασίλης Μπαλτίκας, πολιτικός μηχανικός και μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας, εκπρόσωπος του Συντονιστικού ενάντια στην καύση απορριμμάτων στην «ΤΙΤΑΝ», και ο Νίκος Γεωργακόπουλος, γραμματέας του ΔΣ του ΣΕΕΕΝ Δυτ. Μακεδονίας.
Με την εκδήλωση αυτή, οι φορείς που απαρτίζουν το Συντονιστικό επιδίωξαν να ενημερώσουν, να αφυπνίσουν και να προετοιμάσουν τους εργαζόμενους και τον λαό απέναντι στα εφιαλτικά σενάρια που διακινούνται τα τελευταία χρόνια για την προώθηση των σχεδιασμών της καύσης απορριμμάτων στη Δυτική Μακεδονία. Σχεδιασμοί σχετικά με τους οποίους οι φήμες, αλλά και διεργασίες, φανερές ή και παρασκηνιακές φούντωσαν όταν άρχισε η σημερινή κυβέρνηση να προωθεί τη λεγόμενη «απολιγνιτοποίηση» στην περιοχή, ως συνέχεια της πολιτικής της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας που ακολούθησαν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Οπως τονίστηκε και από τους ομιλητές, το σχέδιο της «απολιγνιτοποίησης» και οι άλλοι επικίνδυνοι σχεδιασμοί που συμπεριλαμβάνονται και προωθούνται σε αυτό αποτελούν ενιαίο και αδιαίρετο μέτωπο για τους φορείς και τα εργατικά σωματεία.
Κριτήριο η εξασφάλιση της κερδοφορίας και όχι η προστασία του περιβάλλοντος
Ο Νίκος Γεωργακόπουλος στάθηκε, μεταξύ άλλων, στη σύνδεση του σχεδίου για την «απολιγνιτοποίηση» της Δυτικής Μακεδονίας με τα προωθούμενα σχέδια της καύσης απορριμμάτων στην περιοχή, ως άνοιγμα ενός ακόμα πεδίου κερδοφορίας για το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στη λεγόμενη «πράσινη οικονομία».
«Καύση απορριμμάτων», είπε, μεταξύ άλλων, «ανεξέλεγκτη εγκατάσταση ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών συνθέτουν το παζλ της διαμόρφωσης στη Δυτική Μακεδονία ενός θαλάμου αερίων με επικίνδυνες επιπτώσεις για την υγεία του λαού μέσα από τη ρύπανση της ατμόσφαιρας, την αλλαγή του μικροκλίματος της περιοχής, την ισοπέδωση των ορεινών όγκων και τον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων, βοσκοτόπων κ.λπ.».
Αναφέρθηκε στις πρόσφατες δηλώσεις του γενικού διευθυντή της «Διαχείρισης Απορριμμάτων Δυτικής Μακεδονίας ΑΕ» (ΔΙΑΔΥΜΑ), πως «με πρωτοβουλία του προέδρου του Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Κεντρικής Μακεδονίας, γίνονται συζητήσεις για τη δημιουργία στο Νότιο Πεδίο ενός εργοστασίου καύσης υπολειμμάτων που θα παράγει ηλεκτρική ενέργεια και στο οποίο θα μετέχουν η Κεντρική Μακεδονία, η Ηπειρος, η Δυτική Μακεδονία, ενδεχομένως η Λάρισα και η Κέρκυρα. Προτάθηκε η Κοζάνη, διότι είναι κεντροβαρές το σημείο ως προς την Εγνατία Οδό», όπως και άλλα δημοσιεύματα που αποκάλυψαν πως η ΔΕΗ και άλλες επιχειρήσεις δεν έχουν κρύψει ότι η καύση απορριμμάτων είναι μέσα στα «εναλλακτικά σενάρια» που επεξεργάζεται για την εποχή μετά τον λιγνίτη στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης, τονίζοντας:
«Θέλουν οι σημερινοί σταθμοί, που σταδιακά θα κατεβάζουν ρολά, να αποτελούν εν δυνάμει υποδοχείς αντίστοιχων επενδύσεων, όπως και η υπό κατασκευή μονάδα «Πτολεμαΐδα 5″, που είναι η τελευταία από τις λιγνιτικές μονάδες που θα σβήσουν και για την οποία η διοίκηση της ΔΕΗ έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αξιοποιήσει – μεταξύ άλλων – και τις τεχνολογίες ανάκτησης Ενέργειας από σκουπίδια».
«Η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και η επικίνδυνη καρκινογόνος καύση απορριμμάτων αποτελούν βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης της ΝΔ», συνέχισε, «προκειμένου να δημιουργηθεί ένα νέο πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους που θα θησαυρίζουν εις βάρος των λαϊκών αναγκών».
Στη συνέχεια, τόνισε πως οι «πράσινες ευαισθησίες» της ΕΕ και των ελληνικών αστικών κομμάτων δεν έχουν να κάνουν με κάποια φιλοπεριβαλλοντική πολιτική, αλλά με τη στήριξη των ομίλων των «πράσινων» επενδύσεων για την εξασφαλισμένη κερδοφορία τους σε βάρος των εργαζομένων.
«Οι «πράσινες» διακηρύξεις στο Master Plan εκτός των άλλων είναι «αέρας κοπανιστός»», είπε χαρακτηριστικά, «καθώς την ίδια στιγμή που κλείνουν σύγχρονες λιγνιτικές μονάδες με μικρό περιβαλλοντικό αποτύπωμα σε ολόκληρη την Ελλάδα, όπως π.χ. ο ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου, ο ΑΗΣ Μελίτης, ο ΑΗΣ Μεγαλόπολης και η πιο υπερσύγχρονη μονάδα στην Ευρώπη ο ΑΗΣ Πτολεμαΐδας V, δημιουργούνται μονάδες παραγωγής ηλεκτρενέργειας με καύση απορριμμάτων, συντηρούνται με ευρωενωσιακή «κάλυψη» οι υγειονομικές βόμβες των χωματερών σε Αττική και άλλες περιοχές».
Συνοψίζοντας, ανέφερε πως τα αποτελέσματα σε γενικούς άξονες θα περιλαμβάνουν την αύξηση της ήδη μεγάλης ενεργειακής φτώχειας του λαού, την εκτίναξη των τιμολογίων ρεύματος και θέρμανσης, την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας με την κατάργηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, την αύξηση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας που σε κρίσιμες καταστάσεις θα αποβεί μοιραία.
Δεν υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση της «απολιγνιτοποίησης»
Ειδική αναφορά έκανε στην προσπάθεια ενσωμάτωσης των λαϊκών αντιδράσεων και καλλιέργειας της αυταπάτης πως μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση της «απολιγνιτοποίησης» από κυβέρνηση, αντιπολίτευση και τα στελέχη τους στην Τοπική Διοίκηση, με προκάλυμμα την «αλληλέγγυα οικονομία» και τις ενεργειακές κοινότητες.
«Οι ενεργειακές κοινότητες», τόνισε, «που νομοθετήθηκαν από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με την ψήφο της ΝΔ, προωθούνται συστηματικά τα τελευταία χρόνια. Το νομικό τους πλαίσιο αποσκοπεί στη διευκόλυνση επενδύσεων στον τομέα των ΑΠΕ, για επιχειρηματίες του Τουρισμού, επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται ή επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στον αγροτοδιατροφικό τομέα και φυσικά την Τοπική Διοίκηση και των δύο βαθμίδων. Αποτελούν ακόμα ένα «όχημα» κερδοφορίας του κεφαλαίου και εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων για την προώθηση της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας γενικά, με ειδικό στόχο την ενίσχυση του μεριδίου των ΑΠΕ στο συνολικό ενεργειακό μείγμα».
Τα προβλήματα δεν μπορούν να τα λύσουν κυβερνήσεις – ΕΕ που τα δημιούργησαν
Ο Βασίλης Μπαλτίκας αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στον αγώνα των σωματείων και μαζικών φορέων σε Βόλο και Θεσσαλονίκη ενάντια στην καρκινογόνο καύση απορριμμάτων, αλλά και γενικά στην πολιτική της ΕΕ και των εκάστοτε αστικών κυβερνήσεων, σχετικά με το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, τονίζοντας ότι αυτός καθορίζεται γενικά από τη φάση στην οποία βρίσκεται η καπιταλιστική οικονομία, από τους σχεδιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους, αλλά και το άνοιγμα νέων πεδίων για επενδύσεις.
Ειδικά για τον τομέα των στερεών αποβλήτων, τόνισε πως την τελευταία δεκαετία, «πέρα από πεδίο άντλησης υψηλών κερδών για τους κατασκευαστικούς ομίλους (που εμπλέκονται στην κατασκευή και διαχείριση των διάφορων σχετικών υποδομών), έχει αναδειχθεί και σε σημαντικό παράγοντα υποβοήθησης της προσπάθειας των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη μείωση της εξάρτησης από εξωτερικές πηγές σε Ενέργεια και πρώτες ύλες».
Πρόσθεσε πως η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, εξήγγειλε τη συνέχιση και εμβάθυνση της ίδιας πολιτικής για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Από τις πρώτες μέρες της και αξιοποιώντας το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται πίσω από τους στόχους της ΕΕ, ανακοίνωσε την προώθηση συμβάσεων ΣΔΙΤ για τη διαχείριση απορριμμάτων, αξίας 700 εκατ. ευρώ, χρηματοδοτούμενα από το τρέχον ΕΣΠΑ και με χρονικό ορίζοντα το τέλος του 2021. Το συνολικό σχετικό κονδύλι ήταν 930 εκατ. ευρώ, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να έχει προχωρήσει στη «συμβασιοποίηση» των 230 εκατομμυρίων.
«Το συμπέρασμα που βγαίνει», συνέχισε, «είναι πως το κρίσιμο ζήτημα της διαχείρισης απορριμμάτων δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια αυτών που το δημιουργούν, δηλαδή στους μονοπωλιακούς ομίλους που κρατούν τα κλειδιά της οικονομίας και τις κυβερνήσεις τους. Το σύστημά τους οξύνει τα προβλήματα με διαφορετικό τρόπο σε κάθε του φάση.
Η άναρχη παραγωγή με σκοπό το κέρδος ρίχνει στην αγορά προϊόντα που ενδέχεται να μην πουληθούν, προϊόντα με υπολογισμένο από πριν χρόνο αχρήστευσης, διογκώνοντας έτσι τον όγκο των απορριμμάτων. Ταυτόχρονα, ο σχεδιασμός διαχείρισης των απορριμμάτων ευθυγραμμίζεται σε κάθε φάση με τους γενικούς στόχους των επιχειρηματικών ομίλων και του κράτους – συλλογικού καπιταλιστή με κριτήριο πάντα την κερδοφορία τους».
Δεν διαλέγουμε αν θα μας πνίξουν τα σκουπίδια ή τα δηλητηριώδη καυσαέρια
Καταλήγοντας, σημείωσε πως «δεν έχουμε την πολυτέλεια στον 21ο αιώνα να διαλέξουμε αν θα πεθάνουμε από τον καρκίνο που προκαλεί η καύση των απορριμμάτων ή άλλων τοξικών καυσίμων. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να διαλέξουμε αν θα μας πνίξουν τα σκουπίδια ή τα δηλητηριώδη καυσαέρια των κλιβάνων.
Δεν έχουμε την πολυτέλεια να φορτωθούμε το κόστος της παράδοσης της διαχείρισης απορριμμάτων στους επιχειρηματικούς ομίλους, για να βρουν νέα πεδία κερδοφορίας. Δεν είναι λογικό, η εκρηκτική ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας και σε αυτόν τον τομέα να υποτάσσεται στην ανορθολογική τους διαχείριση, αντί για την ολοκληρωμένη και πραγματικά ορθολογική διαχείριση απορριμμάτων προς όφελος των εργαζομένων και του λαού, η οποία πρέπει να ξεκινάει από τη μείωσή τους.
(…) Δεν είναι ουτοπία η διεκδίκηση τέτοιων αιτημάτων. Αντίθετα, είναι ουτοπία να πιστεύει κανείς πως μπορεί να συμβιβαστεί το κυνήγι του επιχειρηματικού κέρδους με την αντιμετώπιση του προβλήματος των απορριμμάτων και η ανάθεση της λύσης του σε αυτούς που το δημιουργούν. Πόσο μάλλον όταν έχουν συμφέρον από τη διαιώνισή του. Οι εργαζόμενοι όμως δεν έχουν κανένα τέτοιο συμφέρον και με σύμμαχό τους την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορούν να το λύσουν. Πάνω από όλα όμως έχουν και τη δύναμη να εφαρμόσουν το δίκιο τους, γιατί όπως λέει και το σύνθημα: «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά!»».
2/10/2020
