Το μακιγιάζ αποτελεί μία καθαρά γυναικεία υπόθεση καθώς οποιοδήποτε θήλυ σέβεται τον εαυτό του… μπροστά σε μία δημόσια έξοδο οφείλει να πραγματοποιήσει την ανάλογη προετοιμασία ώστε το φρεσκάρισμα αυτό να δίνει ένα ιδιαίτερο τόνο ανανέωσης στην τελική εμφάνιση του… Το λεγόμενο μακιγιάζ που γνωρίζει ευρέως όλος ο κόσμος!!! Κάτι που σαγηνεύει, γοητεύει και δεν αφήνει κανέναν εκπρόσωπο του ανδρικού φύλου ασυγκίνητο(στην πλειονότητα τουλάχιστον…)!
Το πραγματικό πρόβλημα ξεκινάει από την αφετηρία που λέγεται «επιχειρώ να μετατρέψω κάτι ιδιαζόντως άσχημο σε μέτριο ή ακόμη χειρότερα όμορφο»… Η αποτυχία σε μία τέτοια περίπτωση είναι κάτι παραπάνω από προδιαγεγραμμένη…
Η τρέχουσα χρονιά(2020) που βρίσκεται σχεδόν στο μέσο της διαδρομής της, έφερε αρκετά προβλήματα στην πατρίδα μας σχηματίζοντας θα έλεγε κανείς μία πυραμίδα ικανών διαστάσεων και επιπέδου Αιγύπτου!!! Κορυφή όλων αυτών η περίφημη ιστορία της πανδημίας του Covid 19 που ακόμη μας ταλαιπωρεί…
Στον οικισμό της Κορησού που προφανώς δεν αποτελεί εξαίρεση από την υπόλοιπη χώρα περάσαμε τον δικό μας Γολγοθά…(λαθρομετανάστες,προβλήματα στο έργο της αποχέτευσης, κλείσιμο του υποκαταστήματος των ΕΛΤΑ κτλ κτλ) με ποιο μαύρη στιγμή αυτής της περιόδου τις 20 εκείνες μαρτυρικές ημέρες του περασμένου Απριλίου… που έμεινε ο οικισμός χωρίς ψωμί λόγω κλεισίματος και των δύο αρτοποιείων του χωριού(προσωπική άποψη φυσικά)! Μέσα σε τούτη την έρημο των δυσκολιών υπήρχε πάντα ένα μικρό φώς που ερχόταν από το βάθος του τούνελ να μας υπενθυμίσει πως «μπόρα είναι θα περάσει»… Το φώς αυτό είχε και έχει ονοματεπώνυμο «Δημοτικό Σχολείο Κορησού»!
Οι διακρίσεις (στις οποίες θα αναφερθώ αναλυτικά σε άλλο κείμενο μου στο προσεχές μέλλον…) της φετινής σεζόν δεν ήταν απλώς πολλές και σημαντικές, αποτέλεσαν έναν από τους βασικότερους λόγους που χαμογελούσαμε ενίοτε όλη αυτή την δύσβατη χρονική περίοδο!
Ένας λόγος παραπάνω λοιπόν φίλες και φίλοι τούτο το χαμόγελο να μην σβήνει μονοκονδυλιάς… με απαράδεκτες ενέργειες που δεν τιμούν κανένα… μα πάνω από όλα τον προσωπικό μας σεβασμό αλλά και την ίδια την αξιοπρέπεια του οικισμού!!! Παρακολούθησα εχθές με θλίψη μία δημόσια διαδικτυακή αντιπαράθεση ανάμεσα σε νεαρούς πολίτες της Κορησού και την διεύθυνση της σχολικής μονάδος για τις πρόσφατες ζημίες που έχουν λάβει χώρα στο κτήριο που στεγάζεται αυτή!!! Επειδή έχω εμπλακεί και εγώ ο ίδιος αρκετές φορές σε δημόσιες αντιπαραθέσεις μέσω διαδικτύου (το μετάνιωσα στην πορεία…) αυτό που έχω να τονίσω είναι πως δεν βοηθούν καθόλου ίσα ίσα δημιουργούν πιο τεταμένες καταστάσεις και εύθραυστα νεύρα…
Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως οι ιθύνοντες της σχολικής μονάδος (όχι μόνο της συγκεκριμένης γενικότερα στην χώρα) έχουν υποχρέωση να διαφυλάξουν την δημόσια περιουσία που διαχειρίζονται καθώς και την ασφάλεια των μαθητών με κάθε κόστος… Φυσικά κατανοώ απόλυτα και τον ανθρώπινο παράγοντα που λέει «πως έναν ηλικιωμένο δεν μπορεί κανένας να τον εξαναγκάσει να κάνει περισσότερα χιλιόμετρα για να πραγματοποιήσει τα ψώνια του από τα επιτρεπτά»(επειδή είναι κλειδωμένες οι πόρτες του οποιοδήποτε σχολικού συγκροτήματος)…
Από την άλλη όμως δεν μπορεί και το αμπέλι να είναι ξέφραγο… Σε αυτή την περίπτωση αυτό που έχω να σημειώσω είναι πως η ανεκτικότητα σε ορισμένες καταστάσεις καθώς και η καλή διάθεση του καθενός μεταφράζεται από κάποιους ως αδυναμία… Για να μην συμβαίνει αυτό λοιπόν προτείνω στους ιθύνοντες της σχολικής μονάδος(που σέβομαι και υπολήπτομαι απόλυτα) να αποδίδουν στο σωστό(που λένε οι Άγγλοι) τάιμινγκ «Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι»!!! Σε μία χθεσινή αποστροφή του λόγου της διευθύνσεως του Δημοτικού Σχολείου σημειώθηκε « Ξέρουμε ποιοι έκαναν τις ζημιές»!!! Αφού ξέρουμε λοιπόν οφείλουμε να αποδώσουμε τις ευθύνες στο σωστό χρόνο ώστε να μην αισθάνεται κανένας απολογούμενος κατόπιν εορτής…
Τέλος επισημαίνω στους καθημερινούς νεαρούς απογευματινούς επισκέπτες του συγκεκριμένου χώρου πως όσο σεβασμό δείχνουμε στην αυλή του σπιτιού μας άλλο τόσο και περισσότερο οφείλουμε να δείχνουμε στους δημόσιους χώρους που πληρώνουν όλοι!!! Ναι στο δικαίωμα της άθλησης και του παιδικού παιχνιδιού(που αποτελεί δημοκρατική υποχρέωση μας να το διαφυλάξουμε) όχι όμως στην ασυδοσία και την αναλγησία από όπου και αν προέρχονται!!! Διότι το άσχημο όσο και να επιχειρήσει να μακιγιαριστεί άσχημο παραμένει στο τέλος της ημέρας!!! Και εμείς είμαστε υπερήφανοι για τα παιδιά της Κορησού και θα συνεχίσουμε να είμαστε!!! Λίγη προσοχή στο μακιγιάζ μόνο… Δεν σώζει εκθέτει χειρότερα…
Θεμελής Αναστάσιος
