Ο Αϊνστάιν είπε: «Η διαφορά ανάμεσα στην ιδιοφυΐα και στην βλακεία είναι ότι η ιδιοφυΐα έχει όρια, ενώ η βλακεία όχι!»
Το θέμα μας αναφέρεται στις Πανελλαδικές του 2020 και σε έναν υποψήφιο που βαθμολογήθηκε, από τον έναν τουλάχιστον βαθμολογητή, στα Μαθηματικά με 100, στη Φυσική με 99 και στη Χημεία με 98!
Στα Μαθηματικά ο ένας καθηγητής τον βαθμολόγησε με 100 και ο άλλος με 91. Και εξηγώ:
Στο θέμα Β4 ο ένας καθηγητής τον βαθμολόγησε με άριστα για την έξυπνη λύση του στον υπολογισμό των ορίων (με σύνολο τιμών, χρησιμοποιώντας τα αποτελέσματα από τα προηγούμενα ερωτήματα) και ο άλλος καθηγητής τον βαθμολόγησε με ΜΗΔΕΝ άγνωστο γιατί. (Ίσως επειδή η λύση αυτή δεν ήταν η προτεινόμενη από την επιτροπή των εξετάσεων, ίσως δεν κατάλαβε την λύση, ίσως… ). Η λύση αυτή πάντως δίνεται σε όλες τις προτεινόμενες λύσεις στο διαδίκτυο.
Στο θέμα Β1 ο ένας καθηγητής τον βαθμολόγησε με άριστα για την λύση του και ο άλλος τον βαθμολόγησε και πάλι με ΜΗΔΕΝ (στο πεδίο ορισμού) άγνωστο γιατί. (Ίσως ο μαθητής δεν έγραψε την λύση με την σειρά και τον τρόπο που πρότεινε η επιτροπή των εξετάσεων, ίσως…)
Και στα δύο ερωτήματα ο μαθητής κατέληξε στην σωστή λύση, αφού η εκφώνηση έδινε και την απάντηση.
Το ευτύχημα είναι ότι ο μαθητής περνάει με άνεση στην πρώτη του επιλογή.
Η άποψή μου, ήταν και είναι, ότι οι Πανελλαδικές είναι ό,τι πιο δίκαιο θα συναντήσουν οι μαθητές στη ζωή τους! Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι το συμβάν είναι μεμονωμένο. Αλλά θα ευχόμουν να μην τύχει ξανά σε κανέναν.
Όλοι έχουμε ακούσει την φράση: «Δεν θέλουμε παπαγάλους μαθητές».
Συμφωνώ με την ανωτέρω φράση. Με βάση το ανωτέρω συμβάν θα πρόσθετα επίσης ότι: Δεν θέλουμε – ειδικά στις Πανελλαδικές- παπαγάλους βαθμολογητές που δεν έχουν στοιχειώδη κρίση.
Μεγγούδης Κρις
