του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή
Έχω την εντύπωση, χωρίς να μπορώ να είμαι σίγουρος βέβαια, ότι στις κλειστές συναντήσεις των αρμοδίων για τη χάραξη και εκτέλεση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής το ζητούμενο δεν είναι η ανάσχεση του τουρκικού επεκτατισμού ή ιμπεριαλισμού αν προτιμάτε εσείς, οι …“αριστερότερες”, αλλά το πόσο κώλο θα δώσουμε προκειμένου να μας αφήσουν “ήσυχους”! Εδώ και δεκαετίες η ειλειμμένη απόφαση είναι να κάνουμε εκπτώσεις στα κυριαρχικά μας δικαιώματα, απλώς δεν βρέθηκε ακόμη η ευκαιρία ώστε όποιος ξεπουλήσει να το κάνη με τρόπο που να φαίνεται ότι μας συμφέρει κιόλας, ώστε να αποφευχθή η αναφανδόν ξεφτίλα και να μην φύγη ο ίδιος νύχτα, αν προλάβη… Η βαλίτσα πάει πολλά χρόνια πίσω και δεν μπορεί να στοχοποιηθή ένα κόμμα ή μια παράταξη για την υιοθέτηση και εμπέδωση της ηττοπαθούς αυτής στάσης. Πρόκειται δυστυχώς για “σχολή” σκέψης που έχει διαβρώσει όλα τα κόμματα και βεβαίως τα συγκροτήματα των μεγάλων ΜΜΕ διότι χωρίς αυτά δεν περνάνε οι γραμμές και τα μηνύματα. Χαρακτηριστικά να αναφέρω τη “συμφωνία” Παπανδρέου-Οζάλ που μας επέβαλε μορατόριουμ στην ενεργειακή εκμετάλλευση του Αγαίου, εν συνεχεία το Ελσίνκι με τον Σημίτη που αναγνώριζε στην Τουρκία συμφέροντα εντός του Αιγαίου, μετά τη λογική του καλύτερα να μας πάρουν μερικά βραχονήσια παρά να καταστραφούμε, προσφάτως το να μην είμαστε “μονοφαγάδες” του Κοτζιά (ο Κοτζιάς που υπό κανονικάς συνθήκας αποκλείεται να αφήση κοψίδι για κάποιον άλλον!) και πάει λέγοντας.
Η σημερινή κυβέρνηση εξ ανάγκης έδειξε νεύρο στον Έβρο (έχει και ομοιοκαταληξία), καθώς εισροή 150.000 λαθρομεταναστών θα επέφερε την πτώση της εκτός των άλλων, μα και στο Αιγαίο όπου παρεμποδίστηκαν σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες προσπάθειες μικρότερης βέβαια κλίμακος. Αποδείχτηκε ότι αν υπάρχη πολιτική βούληση οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και σώματα ασφαλείας ξέρουν και μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι μετά από τη μεγάλη αυτή επιτυχία που θα μπορούσε να αποτελέση watershed moment για την ελληνική πολιτική έναντι της γείτονος, η συνέχεια θα ήταν ανάλογη. Δηλαδή, τρίξιμο δοντιών και προσεκτική αλλά αποφασιστική απάντηση στις εν γένει τουρκικές προκλήσεις ώστε να περάση το μήνυμα ότι εδώ υπάρχει κράτος ανεξάρτητο και ελεύθερο κι όχι vassal state των νεοοθωμανών. Old habits die hard όμως, και πριν ο αλΑΚΤΩΡ λαλήση τρις, η Ελλάς έσπευσε να αναβάλη μεγάλη αεροναυτική άσκηση στο Αιγαίο με συμμετοχή υποβρυχίων, επειδή οι Τούρκοι δέσμευσαν παράνομα τις ίδιες περιοχές όταν ανακοινώθηκε! Mε πρόφαση τον κορωνοϊό, λες και δεν υπήρχε όταν κοινοποιήθηκε η άσκηση! Ο πραγματικός λόγος βέβαια ήταν να μην προκληθή η Τουρκία και προκύψη κάποιο “ατύχημα” που ενδεχομένως να οδηγούσε σε σύγκρουση. Μ’άλλα λόγια για μια ακόμη φορά η Τουρκία μας έδιωξε από το Αιγαίο και εμείς πάμε να βγούμε κι από πάνω προβάλλοντας τις υγιεινές μας ευαισθησίες!
Σα να μην έφτανε αυτή η ξεφτίλα, πριν λίγες μέρες η τουρκική αεροπορία παρενόχλησε ελληνικό στρατιωτικό ελικόπτερο επί του οποίου επέβαινε ο υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, ο οποίος αντί να κάνη την πάπια και να το αφήση να περάση στη ζούλα, φρόντισε να δημιοσιοποιήση και σχετικές φωτογραφίες! Έχουμε χάσει αυγά και καλάθια, δεν υπάρχουν όρια πλέον, δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε ούτε πόσο ξεφτιλιζόμαστε με τέτοιες μαλακίες! Διότι πού ματακούστηκε να παρενοχληθή στρατιωτικό αεροσκάφος επί του οποίου επιβαίνει κυβερνητικός αξιωματούχος, εντός του εναερίου χώρου από πολεμικό αεροπλάνο άλλου κράτους και να μην κλειδωθή αμέσως από αντιαεροπορικά βλήματα ή πολεμικά αεροπλάνα, για να μην πούμε να καταρριφθή όπως θα έπρεπε; Φυσικά και έχει ματακουστεί, και στην τέλεια ξεφτίλα υπάρχει ελλαδικό προηγούμενο! Όταν ήταν υπουργός Αμύνης ο Ακης ο Τσοχαντζόπουλος και γύριζε από κάπου με αεροπλάνο της Πολεμικής Αεροπορίας του την είχαν πέσει με απειλητικό τρόπο τουρκικά μαχητικά. Και τί είχε κάνει ο μερακλής; Πήρε τον ασύρματο και τράβηξε μια καταδίκη της Τουρκίας που ήταν όλη δική της!
Βρε καραγκιόζηδες, τί μήνυμα δίνετε στον κόσμο όταν ούτε το αεροπλάνο που πετάτε ως κυβερνητικοί δεν είναι ασφαλές;;; Τί να πούνε οι ψαράδες της Καλύμνου και οι άλλοι στο Αιγαίο που βλέπουν κάθε μέρα τα τουρκικά πολεμικά σκάφη γύρω τους και τρέμει το φυλλοκάρδι τους; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι ένα από τα όρια που δεν γίνεται να παραβιαστή; Φανταστήτε αν ελληνικά αεροπλάνα είχαν παρενοχλήσει τουρκικό με κυβερνητικούς αξιωματούχους μέσα. Θα τα είχαν ρίξει πριν πλησιάσουν! Διότι αυτό προστάζει ειδικός κώδικας που υπάρχει για τέτοιες περιπτώσεις! Εφόσον το αεροσκάφος δη στον ραδιοεντοπιστή (ραντάρ) μίλια μακρυά να πλησιάζη άλλο πολεμικό αεροπλάνο του στέλνουν μηνύματα να αλλάξη πορεία κι αν δεν συμμορφωθή το εκλαμβάνουν ως απειλή και απαντούν ανάλογα. Δεν νοείται αεροσκάφη ξένης χώρας να παρενοχλούν αεροπλάνο ή ελικόπτερο άλλης με κυβερνητικούς μέσα, ακόμη κι αν είναι σε διεθνή εναέριο χώρο!
Όταν ήμασταν μικροί, στην “Αγρια Δύση” της ελληνικής επαρχίας, οι γονείς μας συμβούλευαν να αποφεύγουμε τους τσακωμούς, ακόμη κι αν μας προκαλούσαν, κάποιες φορές καλύτερα να αντιδράς με το μυαλό παρά με τα χέρια. Υπήρχαν όμως δύο περιπτώσεις που έπρεπε να επιτεθούμε, ακόμη κι αν θα τρώγαμε ξύλο: αν κάποιος σου είχε προσβάλει τη μάνα ή την αδερφή! Στην περίπτωση με τους Τούρκους αυτά τα όρια έχουν ξεπεραστεί προ πολλού, μέχρι ξαδέρφες και κουμπάρες μας έχουν ξετιμώσει και εμείς βαυκαλιζόμαστε με το διεθνές δίκαιο και ανακοινώσεις για εσωτερικό group therapy! Και μην μου πήτε ότι φταίει ο κορωνοϊός. Κι αν δεν υπήρχε θα τον είχαμε εφεύρει προκειμένου να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητά μας …
