“Τελευταίος Σταθμός”
«Είναι κι αυτός ένας ειρμός της σκέψης, ένας τρόπος
ν’ αρχίσεις να μιλάς για πράγματα που ομολογείς
δύσκολα, σε ώρες όπου δε βαστάς, σε φίλο
που ξέφυγε κρυφά και φέρνει
μαντάτα από το σπίτι κι από τους συντρόφους,
και βιάζεσαι ν’ ανοίξεις την καρδιά σου
μη σε προλάβει η ξενιτιά και τον αλλάξει.».
Τελευταίος Σταθμός του
Γιώργου Σεφέρη
Φίλιππε,
όσο λαμπρές ήταν οι ειδήσεις που κάθε φορά ανέβαινες ένα σκαλί της πολιτικής σου πορείας, όσο προκαλούσαν αυτές οι ειδήσεις επιβεβαίωση της δικής σκληρής και επίμονης πολιτικής δουλειάς, αλλά και επιβεβαίωση της ηθικής ικανοποίησης στους πολίτες της ακριτικής Καστοριάς για τον δικό τους άνθρωπο, τόσο οδυνηρή, ξαφνική, σκληρή, απροσδόκητη, άδικη, ήταν η είδηση που συγκλόνησε, βύθισε σε βαθιά λύπη όχι μόνο τους πολίτες του Νομού Καστοριάς, αλλά και το Πανελλήνιο.
Γιατί, Φίλιππε, δεν ήσουν μόνο ο άνθρωπος, ο πολιτικός της Καστοριάς. ’Ήσουν αυτός που έχαιρε μιας πανελλήνιας εκτίμησης και αγάπης. Δεν υπήρξε μέρος της χώρας που επισκέφτηκες με τις διάφορες πολιτικές σου ιδιότητες και να μην σε αγκάλιασαν με θέρμη και αγάπη οι πολίτες.
Γιατί έβλεπαν στο πρόσωπό σου τον ακούραστο, αταλάντευτο, έντιμο, σταθερό στις ιδέες του πολιτικό. Αρετές όχι και τόσο συνηθισμένες για αρκετούς που πέρασαν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Αυτή την εντιμότητα στην άσκηση της πολιτικής, τις καινοτόμες προτάσεις στα Υπουργεία που υπηρέτησες, την αστράπτουσα οικονομ ική διαχείρηση στα Υπουργεία που σου εμπιστεύτηκαν οι Πρωθυπουργοί, την ανθρωποκεντρική σχέση που ανέπτυξες με όλους τους υπηρεσιακούς παράγοντες των Υπουργείων, ήταν οι πολιτικές σου αρετές που εκτίμησαν οι Πρωθυπουργοί Ανδρέας Παπανδρέου, Κώστας Σιμήτης, Γεώργιος Παπανδρέου και σου ανέθεσαν ύψιστα πολιτικά καθήκοντα. Με αποκορύφωμα την εκλογή σου στο αξίωμα του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων. Το τρίτο στην τάξη πολιτειακό αξίωμα της χώρας.
Και συ, Φίλιππε, δεν τους διέψευσες. Γιατί ήταν το μέγα προτέρημα σου. Η μεγάλη σου αρετή. Να μην διαψεύδεις την εμπιστοσύνη που σου δείχνανε. Όπως δεν διέψευσες και την εμπιστοσύνη των πολιτών της Καστοριάς που σε τιμούσαν για πολλές τετραετίες με την ψήφο τους και σ’ έστελναν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Αυτός ο κόσμος της Καστοριάς είναι σήμερα που συγκλονίστηκε από την αδόκητη φυγή σου.Αυτός ο κόσμος που σε ήθελε στις επάλξεις του πολιτικού και κοινοβουλευτικού αγώνα για να καλλιτερεύσεις την τύχη και την πορεία της ζωής του.
Γιατί αυτός ο κόσμος γνώριζε καλά ότι εσύ θα αγωνιστείς για τα πολλά προβλήματα που απασχολούσαν αυτό το ακριτικό κομμάτι της πατρίδας μας. Γνώριζε ότι εσύ πιστεύεις βαθειά στα δημοκρατικά του δικαιώματα και θα πάλευες να τα εμπλουτίσεις και να τα διευρύνεις. Για τα ζητήματα της Δημοκρατίας ήσουν απόλυτος και αδιαπραγμάτευτος. Ήξερες ότι υπήρχε έλλειμμα δημοκρατίας σε αυτόν τον τόπο για πολλά χρόνια και οι πολίτες που σε εμπιστευόταν περίμεναν από εσένα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δικαίωση. Κι ήρθε αυτή η δικαίωση. Και ολοκληρώθηκαν και ικανοποιήθηκαν πολλά από τα δημοκρατικά αιτήματα. Μπορεί να έμεινε χώρος για την κατάκτηση και άλλων.Αυτό αντιλαμβανόμασταν όσοι μαζί σου διαλεγόμασταν τα τελευταία χρόνια. Αυτή ήταν η μεγάλη σου αγωνία. Διαρκής προσπάθεια για την κατάκτηση νέων δημοκρατικών δικαιωμάτων. Αγωνιζόσουν και ήθελες πάντα ένα ΠΑ.ΣΟ.Κ. δημοκρατικών κατακτήσεων και κοινωνικής δικαιοσύνης. Μπορεί και πάλι να μην ολοκληρώθηκαν όλα όσα ονειρευόσουν, αλλά καταγράφεσαι στους πολιτικούς που έθεσαν ένα λίθο σε αυτά τα οράματα και τις προσδοκίες.
Αυτός ήσουν Φίλιππε. Ένας άνθρωπος, ένας πολιτικός ζυμωμένος με δημοκρατικές ευαισθησίες. Μια παρακαταθήκη που αφήνεις σε όλους εμάς να τη συνεχίσουμε με όσες δυσκολίες συναντήσουμε μπροστά μας. Έχοντας πάντα μπροστά μας το δικό σου όραμα. Τις δικές ανησυχίες και τους δικούς σου προβληματισμούς που ακούσαμε και πάλι σε μια από τις συναντήσεις μας τις τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη του 2019. Χωρίς να υποψιαζόμαστε, να φανταζόμαστε τι επεφύλασσε η σκληρή μοίρα σε σένα και σε όλους μας. Δεν περίμενε κανείς ότι όλα θα εξελιχτούν τόσο τραγικά. Τόσα απροσδόκητα και απρόοπτα. Η ζωή τελικά επεφυλάσσει πράγματα απροσδιόριστα. Όμως εμείς δεν μπορούμε να μπούμε στα «σκοτεινά μονοπάτια της» ζωής. Μπορούμε όμως σαν άνθρωποι, πολίτες, συναγωνιστές που πορευτήκαμε μαζί σου πάνω από σαράντα χρόνια να δώσουμε μια υπόσχεση. Ότι δεν θα λησμονήσουμε το έργο που δημιούργησες για όλους εμάς τους κατοίκους της ακριτικής Καστοριάς. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια της σκληρής και επίμονης πολιτικής σου δουλειάς, κυρίαρχη προτεραιότητά σου ήταν ο Νομός Καστοριάς. Τα έργα που έπρεπε να υλοποιηθούν για να βγει από την απομόνωση, ν΄ανέβει το βιωτικό του επίπεδο, να αλλάξουν οι συνθήκες για τον αγροτικό πληθυσμό της περιοχής, να επιζήσει ο κλάδος της γουνοποιίας,να αναδειχθεί ο πολιτιστικός πλούτος της περιοχής μας, να έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής οι νέοι της Καστοριάς, να έχουν υποδομές εκπαίδευσης πολύ καλύτερες από άλλες περιοχές να έχουν ιατρικές υπηρεσίες οι πολίτες του νομού μας και τόσα άλλα έργα που ανέβασαν την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Αγωνίστηκες για όλα αυτά. Έγιναν πολλά. Μπορεί να μην έγιναν όλα. Αλλά στην πολιτική έτσι πάντα συμβαίνει. Σου αναγνωρίστηκε αυτό το έργο από τις συνεχείς εκλογικές σου επιτυχίες. Υπήρχαν πάντα όμως και αυτοί που αμφισβητούσαν. Αλλά στην πολιτική αυτό το περιμένει κανείς. Το περίμενες και συ, Φίλιππε. Δεν σε είδαμε όμως ποτέ να παραπονιέσαι γι αυτήν την στάση. Ήξερες την ψυχολογία των πολιτών. Εκείνο όμως που βλέπαμε κάποιες φορές να σε πικραίνει ήταν η κριτική που υποκινούνταν από άλλα κίνητρα. Η άδικη κριτική. Η αστήριχτη. Αλλά πάντα τα προσπερνούσες όλα αυτά και συνέχιζες με νέο κουράγιο τον αγώνα. Σήμερα, με την απροσδόκητη φυγή σου, αφήνεις ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Ευχόμαστε να βρεθούν συνεχιστές των δικών σου οραμάτων.
Εσύ από εκεί που βρίσκεσαι θα δίνεις το σήμα της εκκίνησης. Δεν θα πάψεις και από εκεί να αγαπάς με πάθος την πολιτική και την Καστοριά. Αναρωτιόμασταν πολλές φορές που έβρισκες αυτές τις αστείρευτες δυνάμεις, πως έφτιαχνες αυτή την πηγή της έμπνευσης, της δημιουργίας, της λεπτομέρειας, της αγωνίας. Αυτή η πηγή που σου έδωσε τόσα τάλαντα, αλλά παράλληλα σου στερούσε και την αναπλήρωση των αποθεμάτων.
Και αυτά τα αποθέματα στέρεψαν κάποιο πρωινό της Παρασκευής 13 Μαρτίου 2020. Δεν στέρεψαν όμως για πάντα. Γιατί θα είσαι πάντα εδώ στην Καστοριά. Δίπλα μας, δίπλα σε όσους αγάπησες και συμπαραστάθηκες.
Σου αφιερώνουμε σαν τελευταίο αντίο τους στίχους του Αλεξανδρινού Κώστα Καβάφη που ταιριάζουν απόλυτα σε σένα.
« Πάντα στο νου σου να ‘χεις την Ιθάκη
Το φθάσιμον εκεί είναι ο προορισμός σου…
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σου δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ΄ έδωσε τ΄ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα΄βγαινες στο δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν φτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε».
Βραγγάλας Θεόδωρος
Κίτσιος Γιάννης
Νάτος Χρήστος
Καραντίνος Χρήστος
Μουρατίδης Στάθης
Πρώην Α.Γραμματείς και Μέλη Νομαρχιακών Επιτροπών ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ν. Καστοριάς
