Το βασικότερο κέρδος του πρωθυπουργού από την κρίση στον Έβρο είναι ότι του δόθηκε επί της ουσίας συγχωροχάρτι για όλα τα λάθη σε όλους τους τομείς που έκανε από τότε που ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας.
Κοινώς, το υβριδικό θερμό επεισόδιο του Ερντογάν ήταν ένα ανέλπιστο δώρο στον Μητσοτάκη.
Παρά τα επιμέρους σφάλματα και την επικοινωνιακή – αδέξια εκμετάλλευση, ο Μητσοτάκης σε γενικές γραμμές το χρησιμοποίησε σωστά και κατάφερε να εδραιώσει την κυριαρχία του στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Σε αυτό βοήθησε και η ανύπαρκτη αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία μετά από παλινωδίες αναγκάστηκε να συρθεί στην κυβερνητική γραμμή αναγνωρίζοντας την ορθότητα της αυτονόητης φύλαξης των συνόρων.
Πέρα όμως από την παγίωση της πολιτικής του κυριαρχίας, το μεγαλύτερο κέρδος για τον Μητσοτάκη είναι η αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας.
Μπορεί η Ελλάδα εκτός από κάποια χρήματα και μερικά χτυπήματα στήριξης στην πλάτη για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού να μην έλαβε προς το παρόν επιπλέον βοήθεια από τους Ευρωπαίους, ωστόσο οι εταίροι έντρομοι μπροστά στην απειλή να πνιγεί η Ευρώπη από νέες ορδές μεταναστών έσπευσαν να της συμπαρασταθούν έμπρακτα.
Που σημαίνει ότι πλέον είναι αναγκασμένοι να δώσουν απτές λύσεις στο μεταναστευτικό και να εγκαταλείψουν την μέχρι τώρα βολική πολιτική τους, η οποία μετέτρεπε σταδιακά την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών.
Μένει να φανεί αν θα φανούν υπεύθυνοι ή αν θα προβούν εκ νέου σε μια μεσοβέζικη λύση αντιμετώπισης της κρίσης.
Και μένει να φανεί επίσης, κατά πόσο ο πρωθυπουργός θα είναι ικανός να τους πιέσει οδηγώντας τους προς τη σωστή κατεύθυνση για επίλυση του προβλήματος.
Αν θα συνεχίσει δηλαδή να απολαμβάνει τα οφέλη του τουρκικού δώρου ώστε να ενισχύσει και οχυρώσει την Ελλάδα απέναντι στην εξ Aνατολών απειλή, ή αν θα συμβιβαστεί με μια ενδεχόμενη διευθέτηση ισορροπίας του κονκλάβιου των Βρυξελλών που δεν θα στεναχωρεί τον Ερντογάν.
Αυτή είναι κατά την άποψη μας η μεγάλη πρόκληση για τον Μητσοτάκη. Αν θα καταφέρει στο τέλος να βγάλει την Ελλάδα νικήτρια.
Ασχέτως αν η ατμόσφαιρα στον Έβρο συνεχίζει να είναι αποπνικτική από τα καπνογόνα και τις φωτιές, από την εντολή που έδωσε ο Ερντογάν στην τουρκική ακτοφυλακή να μην επιτρέπεται πλέον σε μετανάστες να επιχειρούν να διασχίσουν το Αιγαίο, διαφαίνεται ότι οδηγούμαστε σε κάποια αποκλιμάκωση της έντασης.
Και με δειλά βήματα, από τη Δευτέρα κινούμαστε προς τον διπλωματικό στίβο.
Είναι προφανές ότι από την στιγμή που ο δήθεν ανένδοτος Ερντογάν αναγκάζεται να πάει στις Βρυξέλλες για να διαπραγματευτεί, κάνει ένα βήμα πίσω. Κι έχοντας προς το παρόν καλυμμένα τα νώτα του στη Συρία λόγω της συμφωνίας με τον Πούτιν, ρίχνει όλο το βάρος στο δυτικό μέτωπο.
Εννοείται ότι δεν εγκαταλείπει την επεκτατική του ατζέντα και το όπλο των «ανθρώπινων βομβών» που σκιάζει τους Ευρωπαίους αλλά και τις απρόβλεπτες προβοκατόρικες ενέργειες. Όμως διακρίνεται διά γυμνού οφθαλμού ότι μεταξύ περαιτέρω κλιμάκωσης και ανατολίτικου παζαριού, επιλέγει προς το παρόν το δεύτερο. Κάτι που αποδεικνύεται και από την συνομιλία με την Μέρκελ, όπου ζήτησε την αναθεώρηση της συμφωνίας Ευρώπης – Τουρκίας για το μεταναστευτικό.
Κι εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα για τον Έλληνα πρωθυπουργό, όπως είπαμε. Αν θα μπορέσει να γείρει την πλάστιγγα προς την μεριά της Ελλάδας.
Είναι δεδομένο ότι η Ευρώπη θα κοιτάξει να ηρεμήσει τον κουμπάρο και να τον φέρει πάλι στις αγκάλες της. Άλλωστε τα κέρδη από τις μπίζνες στην Τουρκία είναι τεράστια, άρα σε καμία περίπτωση δεν θα τα θέσει σε κίνδυνο και θα επιχειρήσει να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση, όπως αναφέραμε.
Αναμένουμε εναγωνίως τα διπλωματικά όπλα που θα χρησιμοποιήσει ο Μητσοτάκης για να στριμώξει τόσο την Ευρώπη όσο και την Τουρκία.
Ελπίζουμε να είναι ισχυρά και αποτρεπτικά.
Ας μην αφήσει αυτή την μεγάλη για την Ελλάδα ευκαιρία να πάει χαμένη.
ΥΓ1. Σκόπιμα δεν αναφερθήκαμε στον ρόλο των ΗΠΑ, καθώς μέχρι στιγμής δεν έχουν εμπλακεί ενεργά στο όλο σκηνικό, προτιμώντας την θέση του παρατηρητή. Κάτι θα ξέρουν.
ΥΓ2. Στα θετικά και η πατριωτική στροφή της Ντόρας. Λέτε να γλυτώσουμε τη Χάγη;
ΥΓ3. Παρακαλούνται θερμά οι οπαδοί – σχολιαστές της κυβέρνησης να μην ξεσαλώσουν πρόωρα, αλλά αφότου ο πρωθυπουργός θα έχει κατορθώσει να περάσει τον πήχυ.
