Μια ανατρεπτική πρόταση από τον Παναγιώτη Μπαλτάκο
-Επικίνδυνος αναχρονισμός είναι πλέον η υποχρεωτική στράτευση των ανδρών.’Ενα μέτρο που επιβλήθηκε από τον Ναπολέοντα πριν από 250, περίπου, χρόνια , δεν έχει πια καμμία λογική σε μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα —μέλος του ΝΑΤΟ .Υποχρεωτική στράτευση δεν υφίσταται, άλλωστε, σε καμμία από τις χώρες αυτές, εδώ και πολλά χρόνια .
-Η υποχρεωτική ανδρική Θητεία των 9 μηνών, που ισχύει σήμερα, αποτελεί στρατιωτικό “ανέκδοτο”. Ουδέν προσφέρει, εκτός από γκρίνια, ατελείωτη ρουσφετολογία μεταθέσεων, πολυετή μετανάστευση πολύτιμου επιστημονικού δυναμικού, ανεπαρκή εκπαίδευση των στρατευσίμων, χαμηλό ηθικό και ατελέσφορη εφεδρεία .Απέναντι στον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ, το στράτευμα των εννεαμηνιτών μειονεκτεί. Μειονεκτούμε, υποχρεωτικά, στην “ποσότητα “, άρα είναι παράλογο να μην υπερτερούμε στην ποιότητα .
– Νομίζουμε, λοιπόν, ότι στο θέμα της στράτευσης έχει φθάσεc η ώρα για αλλαγή ρηξικέλευθη και αποφασιστική, ακολουθώντας, ενδεικτικά ,τα παρακάτω βήματα:
α) Πλήρης κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης των ανδρών.
β) Καθιέρωση εθελοντικής Θητείας ανδρών και γυναικών για 24-36 μήνες.
γ) Ποσόστωση 50%-50% μεταξύ ανδρών και γυναικών.
δ ) Εκπαίδευση των γυναικών σε όλες τις ειδικότητες που δεν απαιτούν ιδιαίτερη μυϊκή δύναμη (π.χ. Διαβιβάσεις, Τεθωρακισμένα, ελεύθεροι σκοπευτές ,κ.τ.λ.) και αυτονόητη ένταξη στις ειδικές δυνάμεις εκείνων που μπορούν να ανταπεξέλθουν μυϊκά.
ε) Μοριοδότηση των εθελοντών, έτσι ώστε μετά την απόλυση τους και ανάλογα με τον χρόνο της θητείας τους (24 ή 36 μήνες ) να είναι απόλυτα βέβαιο, ότι όσοι εξ αυτών επιθυμούν να ενταχθούν στο Δημόσιο (Αστυνομία, Δημοτική- Μέση εκπαίδευση κ.τ.λ) να υπερτερούν απόλυτα απέναντι σε όποιον δεν έχει υπηρετήσει.
στ) Παροχή ελκυστικών κινήτρων σε όσους εθελοντές δεν επιθυμούν να ενταχθούν στο Δημόσιο, όπως, π.χ. πλήρης φορολογική απαλλαγή για χρονικό διάστημα διπλάσιο ή τριπλάσιο της θητείας τους.
– Αυτονόητο είναι ότι καθ’ όλη την διάρκεια της Θητείας οι εθελοντές Θα διαμένουν και θα σιτίζονται εντός των στρατοπέδων, εφ’ όσον το επιθυμούν, μειώνοντας έτσι τα οικονομικά βάρη των οικογενειών τους. Μετά την λήξη της Θητείας και ανάλογα με τις ανάγκες του στρατεύματος θα μπορούν να δηλώσουν “μακρά ανακατάταξη “, με πλήρως αμειβόμενη πλέον υπηρεσία.
-Μια τέτοια αλλαγή, δεν μπορεί, βέβαια ‚παρά να έχει ένα προοδευτικό, χρονικά, χαρακτήρα, έτσι ώστε όσο αυξάνεται ο αριθμός των εθελοντών, τόσο να απομειώνεται ο αριθμός των στρατευσίμων μέχρι του πλήρους εκμηδενισμού του.
– Προφανές είναι ότι η διαφορά μεταξύ εθελοντών και βαριεστημένων στρατευσίμων, από πλευράς απόδοσης, είναι χαώδης.
– Για τον χειρισμό, ιδιαίτερα, των πολύπλοκων, σήμερα, οπλικών συστημάτων και τον ψηφιακό πόλεμο που έρχεται, δεν αρκούν το φιλότιμο και η φιλοπατρία – όταν υπάρχουν – αλλά απαιτείται ζήλος, εντατική εκπαίδευση, βαθιά γνώση του αντικειμένου και κίνητρο επαγγελματικής αποκατάστασης μετά την λήξη της θητείας. Αδύνατα ή, μάλλον, αδιανόητα είναι όλα αυτά για τους εξαναγκασμένους εννεαμηνίτες.
-Μπορεί κανείς να φαντασθεί τι θα αποδώσει μια απόφοιτος Φυσικομαθηματικής σχολής υπηρετώντας 36 μήνες στις Διαβιβάσεις με την βεβαιότητα της πρόσληψης της, ως καθηγήτριας, αμέσως μετά;
– Με μία τέτοια εξέλιξη, η Ελληνική κοινωνία Θα απαλλαγεί από ένα άγος που την ταλαιπωρεί επί δεκαετίες, η κυβέρνηση θα “γράψει ιστορία” και η χώρα Θα αποκτήσει “Ενοπλες Δυνάμεις εφάμιλλες των υπολοίπων Ευρωπαϊκών Κρατών, ποιοτικά υπέρτερες- κατά πολύ- των αντίστοιχων Τουρκικών.
Η λογική του εγχειρήματος είναι αναπόδραστη, οι προϋποθέσεις υπάρχουν, η κοινωνία είναι έτοιμη και το μόνο που μένει είναι η πολιτική βούληση και αποφασιστικότήτα. Άλλωστε, είναι win-win για τους πάντες. Ακόμα και η Αριστερά, που τόσο απεχθάνεται την υποχρεωτική στράτευση, δεν Θα μπορεί να πει κουβέντα.
