Στις 30 Μαΐου του 1903 υπογράφηκε η απόφαση για να μετατραπεί η Σπιναλόγκα σε νησί των λεπρών… Η Σπιναλόγκα είναι ένα μικρό νησί το οποίο κλείνει από τα βόρεια τον κόλπο της Ελούντας στην Επαρχία Μεραμπέλλου του νομού Λασιθίου Κρήτης!!! Ακολούθησαν όλα αυτά τα χρόνια πάρα πολλά αφιερώματα(τηλεοπτικά,έντυπα,ραδιοφωνικά,διαδικτυακά) για τα 53 συναπτά έτη που ο συγκεκριμένος τόπος χρησιμοποιήθηκε ως Λεπροκομείο μέχρι το λαμπρό έτος του 1957 όπου έκλεισε οριστικά καθώς επήλθε η ίαση των λεπρών με την χρήση αντιβιοτικών φαρμάκων!!!
Στις μέρες μας η λέπρα ως ασθένεια δεν υφίσταται πλέον στον Ιατρικό χάρτη καθώς οι ορίζοντες της επιστήμης έχουν διευρυνθεί σε τέτοιο βαθμό που ούτε καν ο ανθρώπινος νους μπορεί να συνειδητοποιήσει… Το χειρότερο με την ιστορία της λέπρας για έναν ασθενή εκείνα τα δύσκολα χρόνια δεν ήταν τόσο η θανάσιμη επικινδυνότητα που έκρυβε στον πυρήνα της άλλα το αίσθημα της ντροπής!!! Η παραμόρφωση του σώματος και τα σημάδια της ασθένειας δημιουργούσαν ένα αποτρόπαιο αισθητικό θέαμα!!! Οι υγιείς εκείνη την εποχή αν τύχαινε να είχαν κάποιον ασθενή που φιλοξενείτε στο εν λόγω νησί στο οικείο και ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον, φρόντιζαν να το κρατούν επτασφράγιστο μυστικό κάτι σαν τις κακό-νοικοκυρές που κρύβουν τα σκουπίδια κάτω από το χαλί…
Το αίσθημα της ντροπής ήταν πολύ δυνατότερο από έναν επερχόμενο θάνατο!!! Κανένας νοσηρός ή μη νους δεν θα περίμενε ποτέ πως το Ελληνικό ημερολόγιο θα σημάδευε το 2020 και μια σύγχρονη Σπιναλόγκα θα ξεφύτρωνε ανάμεσα μας!!! Ο Αντικαπνιστικός νόμος που έχουμε αναλύσει όλοι μας εκατομμύρια φορές το τελευταίο χρονικό διάστημα προφανώς αποτελεί μία παγιωμένη κατάσταση στις χώρες της Ευρώπης και του κόσμου εδώ και δεκαετίες!!! Το να παριστάνουμε όμως την στρουθοκάμηλο που κρύβει το κεφάλι της στην άμμο έχοντας την αφελή ψευδαίσθηση πως καταφέρνει να κρυφτεί αγγίζει τα όρια της σχιζοφρένειας!!! Πριν εφαρμοστεί οποιοδήποτε νομικό πλαίσιο οφείλουν πρώτα να συντρέχουν οι ανάλογες προϋποθέσεις… Φανταστείτε κάποιον που θέλει να ανεβάσει μία οικοδομή, έχει βρει τον εργολάβο και τα υλικά, του λείπει όμως μία μικρή λεπτομέρεια… Το οικόπεδο για να χτίσει!!!
Το τσιγάρο προφανώς και δεν είναι μαγκιά καθώς αποτελεί τον νούμερο ένα λόγο να προκαλέσει κανείς τον οργανισμό του να αρρωστήσει!!! Αντί λοιπόν το Ελληνικό κράτος να ψάχνει νομικά παραθυράκια τύπου «Λέσχες καπνιστών» για να περισώσει το κύμα αντιδράσεων των καταστηματαρχών που βλέπουν τον μηνιαίο τζίρο τους να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος από τραπουλόχαρτα, καλό θα ήταν να εξετάσει ένα plan b ώστε να προστατέψει τους επαγγελματίες και τους καταναλωτές!!! Οι κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων δεν χωρίζονται σε σχέσεις μεταξύ καπνιστών και αντικαπνιστών…Έχουν ένα και μοναδικό τίτλο: «Ανθρώπινες σχέσεις»!!!
Η δημιουργία λεσχών(αν πάρει σάρκα και οστά κάτι τέτοιο) θα είναι κάτι σαν μικρές κοινωνικές «Σπιναλόγκες»… όπου θα μαζεύονται κάποιοι «χαζοί»(πληρώνοντας ετήσια συνδρομή) που θέλουν να καταστρέψουν τον οργανισμό τους φουμάροντας… ενώ οι «έξυπνοι»(χωρίς ετήσια συνδρομή) θα απολαμβάνουν το καφέ τους στους κανονικούς χώρους εστίασης!!! Η Αείμνηστη, τεράστια Μελίνα Μερκούρη είχε πει κάποτε πως «στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα»!!! Ας φροντίσει λοιπόν η πολιτική ηγεσία της χώρας να μην επιτρέψει να παραχθούν προϊόντα τύπου κοινωνικής απομόνωσης και αποκοινωνικοποίησης του ατόμου στα χωράφια της!!! Γιατί αυτά τα προϊόντα έχουν ένα μαγικό τρόπο να καταστρέφουν την γη δημιουργώντας συνθήκες μη αναστρέψιμες γι αυτην!!! Σεβασμός σε όλους(Καπνιστές και μη) ναι!!! Συνθήκες σύγχρονης Σπιναλόγκας ποτέ ξανά!!! Αν γίνει το τελευταίο η υποτίμηση της νοημοσύνης μας θα πιάσει κυριολεκτικά πάτο…
Θεμελής Αναστάσιος
