Οι Άγιες ημέρες των Χριστουγέννων για όλους τους ανθρώπους αποτελούν ένα μεγάλο κουτί αναμνήσεων που ανοίγει ώστε να ξεπροβάλλουν από μέσα διάφορα φιλμ της ζωής τους… με πολλά ευχάριστα αλλά και ορισμένα δυσάρεστα γεγονότα!!! Αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως οι ημέρες των εορτών αφήνουν μία μελαγχολία στην ατμόσφαιρα η οποία αποτελεί ένα ακόμη στολίδι(ωχρό σε σχέση με τα υπόλοιπα) στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο του καθενός!!! Άλλοι πάλι σχεδιάζουν ταξίδια σε όμορφους προορισμούς(εξωτερικού και εσωτερικού) ώστε να αφήσουν σε κάποια άκρη το κουρασμένο(από την ρουτίνα της καθημερινότητας) μυαλό τους και να αφεθούν στην απόλυτη χαλάρωση των διακοπών!!!
Στην καλύτερη φάση από όλους βρίσκονται τα μικρά παιδιά τα οποία απολαμβάνουν την ξεγνοιασιά της απουσίας από τις σχολικές αίθουσες… Στον οικισμό της Κορησού όταν ψελλίσουμε την λέξη Χριστούγεννα αυτομάτως το μυαλό μας πηγαίνει στο παραδοσιακό έθιμο της Κόλεντας… Ένα έθιμο που οι ρίζες του χάνονται στα βάθη των αιώνων με το οποίο μεγάλωσαν δεκάδες γενιές!!! Σε παλαιότερες δεκαετίες η τήρηση του παραδοσιακού εθίμου αποτελούσε μία πραγματική Ιεροτελεστία!!! Με το που άνοιγε η αυλαία του φθινόπωρου τα παιδιά από κάθε γειτονιά της Κορησού ήξεραν πολύ καλά το χρέος… Ορμούσαν σαν καλπάζον άτι στον κάμπο ώστε να κόψουν αγκάθια για να στολίσουν την μπάμπα(η μεγάλη φωτιά που καίγεται το πρωί της παραμονής των Χριστουγέννων)… Αγκάθια που με δεδομένη την απουσία σύγχρονων μέσων μεταφοράς(Τρακτέρ) κουβαλούσαν με τα χέρια ως το χωριό!!! Το δυσκολότερο κομμάτι ήταν να προστατευτούν ώστε να παραμείνουν ακέραια για την ημέρα εορτασμού της Κόλεντας!!!
Ως άλλοι φαντάροι φυλούσαν καραούλι νύχτες ολόκληρες ώσπου ο Θεός να ξημερώσει την σπουδαία μέρα σε κάθε σοκάκι, σε κάθε γειτονιά!!! Βλέπετε το έθιμο απαιτούσε η κάθε γειτονιά να επιδίδεται σε ένα είδος πρωταθλητισμού για το ποια κόλεντα είναι η ανώτερη… και φυσικά σε μία τέτοιου τύπου διαδικασία δεν έλειπαν και τα ανάλογα σαμποτάζ… Οι γηραιότερες φωτιές στο χωριό είναι αυτή της γειτονιάς του Γκούση και η κόλεντα στο βουνό του Ρίντου στην γειτονιά της Τούμπας στην Κορησό!!! Για να αναλογιστεί κανείς το πραγματικό μέγεθος της άτυπης κόντρας που είχαν οι γειτονιές μεταξύ τους οι τότε κοινότητες είχαν θεσπίσει ειδικό βραβείο υπό την συνοδεία χρηματικού ποσού που απονέμονταν στην πιο όμορφη φωτιά!!!
Ως τις μέρες μας το έθιμο λαμβάνει χώρα στον οικισμό μας κάθε χρόνο στις 23 Δεκεμβρίου καθώς το μικρόβιο της κόλεντας μεταβιβάζεται ως εμβόλιο από τους μεγαλύτερους στους μικρότερους και μόνο χαρά και ικανοποίηση σκορπά αυτό σε όλους!!! Άλλωστε λαός που ξεχνά την ιστορία,τα ήθη,τα έθιμα και τις παραδόσεις του έιναι ένας λαός που δεν έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης… Εμείς στην Κορησό έχουμε δώσει όρκο τιμής να ζεσταίνουμε τον μικρό Ιησού για πάρα πολλά χρόνια ακόμα!!!
Κόλεντες όπως λέμε Κορησός!!!
Θεμελής Αναστάσιος
