Δεν ενδιαφέρει η απαγόρευση του καπνίσματος καθεαυτή, εκείνο που ενδιαφέρει είναι η αλλαγή του “δημόσιου ήθους”, η “αυτορρύθμιση της κοινωνίας” γράφει στο κύριο άρθρο της η φιλοκυβερνητική εφημερίδα “Καθημερινή”. Το θέμα της υγείας συνεπώς είναι πρόφαση, ο στόχος είναι ευρύτερος. Το ίδιο ισχύει και με την αστυνομοκρατία. Τα Εξάρχεια και οι “μπαχαλάκηδες” είναι το πρόσχημα.
Αλλά πώς η κοινωνία θα αυτορρυθμιστεί; Η απάντηση προπαγανδίζεται ανενδοίαστα: Όχι δεν πρόκειται να υπάρξει διάλογος των κοινωνικών δρώντων, αλλά “κάρφωμα” -τώρα λέγεται καταγγελία- και στο τέλος η κοινωνική αυτορρύθμιση μέσω της κοινωνικής σύγκρουσης μεταξύ καπνιστών και αντικαπνιστών, δηλαδή της αλληλοεξουδετέρωσης. Ο “κοινωνικός εμφύλιος” μόλις άρχισε για ένα δευτερεύον ζήτημα και σε κάθε περίπτωση μη ταξικό. Η τεχνική αυτή της μετάθεσης της σύγκρουσης σε δευτερεύοντα ζητήματα είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη στις ΗΠΑ από πολύ παλιά. Γίνεται πρωτεύον θέμα ένα τριτεύον ζήτημα, το “τσιγάρο”! και όχι η διεύρυνση των ανισοτήτων, όχι η ασυλία της διαφθοράς των πάνω, όχι η υγεία και η ασφάλεια στους χώρους εργασίας, όχι η ανεργία, όχι τα προβλήματα πρόσβασης των φτωχών στο σύστημα υγείας… μόνο το τσιγάρο!
