Σέβομαι και εκτιμώ αυτό που κάνεις όσο δε φαντάζεσαι….Πολύ απλά γιατί είμαι σαν εσένα. Όποτε μου αρέσει κι αισθάνομαι ok σωματικά καβαλάω το ποδήλατο από τη Μητροπόλεως και χάνομαι στο μαγικό κόσμο του γύρου της λίμνης.
Απολαμβάνω κι εγώ τη φύση, τη λίμνη, την σκιά των δέντρων, ακόμα και την δυσφορία που προκαλεί κάθε ρίζα που προεξέχει στην άσφαλτο. Χαιρετώ τον πεζό, τον ψαρά που ακούει μουσική περιμένοντας να τσιμπήσει κάποιο λαίμαργο ψάρι, τον τουρίστα που σταματά να βγάλει μια φωτογραφία το συγκλονιστικό τοπίο…τη μαγεία της γυρολιμνιάς. Σταματώ στην Π. Μαυριώτισσα να πιω νερό και να χαζέψω τη θέα από ένα παγκάκι.
Τα αυτιά τα έχω μονίμως τεντωμένα ώστε να ακούσω εγκαίρως κάποιον διερχόμενο οδηγό ή περιπατητή και να δράσω ως πρέπει. Γιατί γνωρίζω ότι δεν είμαι μόνη μου. Υπάρχουν κι άλλοι δεκάδες συμπολίτες μου που απολαμβάνουν τη βόλτα τους εκείνη την στιγμή και δεν έχω δικαίωμα να θυμούνται κι εμένα για κάποιον λόγο .
Οι υποδομές δεν είναι καλές. Δε μας σκέφτεται η πολιτεία…
Ούτε τους ποδηλάτες, αφού ΔΕΝ είναι ποδηλατόδρομος.
Ούτε τους περιπατητές, αφού ΔΕΝ είναι πεζόδρομος.
Ούτε τους οδηγούς, αφού ΔΕΝ είναι δρόμος αποκλειστικά για αυτοκίνητα.
Είναι λίγο από όλα. Συν…Δρόμος για το Νοσοκομείο, δρόμος για την Σπηλιά του Δράκο, δρόμος για την Ιερά Μονή Παναγίας Μαυριώτισσας, δρόμος για 2 καφέ-εστιατόρια! Με ένα άσχημα συντηρημένο οδόστρωμα.
Για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε αρμονικά. Να σεβόμαστε ο ένας την ιδιότητα και τις ανάγκες του άλλου. Να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις – όταν είναι στο χέρι μας- ώστε να απολαύσει και ο συνάνθρωπός μας τη βόλτα του στη φύση.
Την επόμενη φορά λοιπόν καλέ μου ποδηλάτη που θα βρεθείς μπροστά μου θα σε παρακαλούσα να έχεις την ευγένεια να κάνεις στην άκρη, εκεί που ο δρόμος το επιτρέπει, ώστε να περάσω χωρίς να κινδυνεύσουμε και οι δύο.
Δεν σου μίλησα από το παράθυρο, γιατί ήλπιζα να καταλάβεις από τα πρώτα λεπτά πόσο ενοχλητικός επέλεξες να γίνεις. Μοιραστήκαμε τη βόλτα με εσένα στο ποδήλατό σου, με ταχύτητα μικρότερη των 15χλμ, για όσο διάστημα επέλεξες να παραμείνεις στη μέση ακριβώς. Το κρυφό σου χαμόγελο δεν ήταν διασκεδαστικό για όλους…
Δε μου χάλασες τη βόλτα, αλλά η επόμενη -με τα πόδια, με το ποδήλατο ή με το αμάξι – χωρίς εσένα, θα είναι καλύτερη!
Χ.Κ.
