Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Παντελάκη
Γεννημένος στον Καναδά και κάτοικος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ο Παύλος Σιμτικίδης, γνωστός στο κοινό ως Pavlo, έχει υπογράψει τη μουσική εκατοντάδων τραγουδιών. Είναι αυτοδημιούργητος και βρίσκεται στη δισκογραφία 21 χρόνια, έχοντας κυκλοφορήσει 13 δίσκους. Πρόσφατα τον ακούσαμε στην Ελλάδα να συνοδεύει επί σκηνής τον Μάριο Φραγκούλη, ενώ ήταν και ανάμεσα στους καλεσμένους της Λορίνα Μακ Κένιτ στη συναυλία της στο Ηρώδειο. Η «μεσογειακή μουσική» του συνδυάζει ελληνικούς, βαλκανικούς, flamenco και latin ήχους.
Παρόλο που όλα αυτά τα χρόνια ήταν εξαιρετικά δραστήριος μουσικά, ο ίδιος σχολιάζει πόσο πολύ του άλλαξε τη ζωή μία συναυλία που έκανε στο Θέατρο Βουνού στην Καστοριά, την πόλη από την οποία κατάγεται, πριν από τέσσερα χρόνια. «Αυτή η συναυλία μού άλλαξε τη ζωή μου, γιατί μαγνητοσκοπήθηκε και προβλήθηκε στο PBS στην Αμερική», δηλώνει χαρακτηριστικά στη «ΜτΚ». Από τότε η εκπομπή προβλήθηκε σε επανάληψη πολλές φορές και αυτό του έδωσε την ευκαιρία να συστηθεί σε εκατομμύρια αμερικανούς τηλεθεατές. «Πριν το κοινό με γνώριζε μόνο μέσα από τις συναυλίες μου. Δεν έκανα κάτι τρελό, ήταν πολύ απλό και πολύ οργανωμένο αυτό που έκανα. Έπαιζα τη μουσική που ‘χω γράψει όλα αυτά τα χρόνια. Η τοποθεσία που γινόταν η συναυλία ήταν απλή αλλά πανέμορφη, και έδειξε την Ελλάδα με έναν όμορφο τρόπο» μας λέει και αναφέρει ότι ήταν σημαντικό για τον ίδιο το γεγονός ότι προβλήθηκε στο αμερικανικό κοινό μια διαφορετική πόλη της Ελλάδας, πέρα από την Αθήνα που όλοι γνωρίζουν.
Ο Pavlo έβαλε, λοιπόν, στόχο να επιστρέψει στην Καστοριά και να δώσει μία ευχαριστήρια δωρεάν συναυλία στο κοινό του με πολλούς καλεσμένους, όπως και έγινε. «Την προηγούμενη φορά υπήρχαν θέσεις μόνο για 1.000 άτομα και δεν πρόλαβαν να έρθουν όσοι ήθελαν. Αυτήν τη φορά χωρέσαμε περισσότερους από 5.000» αναφέρει για τη συναυλία. «Το κάνω με όλη μου την καρδιά. Θέλω να το κάνω κάθε χρόνο αν μπορώ. Αν με αφήσουν. Θα ήταν πολύ ωραίο να αρχίσω κάτι σαν ένα Pavlo Festival, ώστε κάθε χρόνο να έρχομαι και να κάνω μία συναυλία, ένα διαφορετικό πρόγραμμα κάθε φορά με διάφορους καλεσμένους. Μου δίνεται και η ευκαιρία να βλέπω τα ξαδέρφια μου».
Ήμουν πολύ τυχερός που πέτυχα το όνειρό μου
Σε όλη του την πορεία καλλιτέχνες όπως ο Νταλάρας, η Πρωτοψάλτη, ο Καζαντζίδης, ο Ζαμπέτας, ο Χατζιδάκις και ο Θεοδωράκης τον επηρέασαν σημαντικά: «Να καταλάβεις πόσο περήφανος αισθάνομαι όταν βρίσκομαι σε χώρες όπως η Ιαπωνία ή η Κορέα και παίζω τον ‘Ζορμπά’ κι όλος ο κόσμος σηκώνεται και χορεύει…» θυμάται. Ο ίδιος από μικρό παιδί ασχολούνταν μόνο με τη μουσική «Είμαι πολύ τυχερός που πέτυχα το όνειρό μου. Δεν ξέρω να κάνω τίποτα άλλο πέρα από τη μουσική. Αυτή είναι η ζωή μου» αναφέρει. Θυμάται και τη δύσκολη αρχή που είχε. «Επειδή εγώ παντρεύω το ελληνικό στιλ με το ισπανικό, στην αρχή όλοι μου έλεγαν ‘αυτό είναι πολύ ελληνικό’, ‘αυτό είναι πολύ ισπανικό’ και εγώ τους έλεγα ‘δεν ξέρω πώς το ονομάζετε, εγώ απλώς γράφω αυτό που αισθάνομαι, που έρχεται στην καρδιά μου’. Και επειδή οι εταιρείες με απέρριψαν, αναγκαστικά, χωρίς να έχω άλλη επιλογή, άνοιξα τη δική μου. Το έκανα από ανάγκη, δεν είναι ότι ήξερα ακριβώς τι έκανα εκείνη τη στιγμή. Και χωρίς να ξέρω ήταν το καλύτερο πράγμα που έκανα στη ζωή μου». Μάλιστα, τον προηγούμενο μήνα κυκλοφόρησε και η νέα του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Together», που περιλαμβάνει 11 τραγούδια, 11 διαφορετικών ερμηνευτών, στα οποία γράφει τη μουσική και συνυπογράφει τους στίχους μαζί με μια σειρά από γνωστούς στιχουργούς.
Έπρεπε να ζήσω ακριβώς τη ζωή που έχω
Έχοντας μεγαλώσει στον Καναδά, τον ρωτάμε αν πιστεύει ότι θα είχε την ίδια εξέλιξη η καριέρα του αν ξεκινούσε από την Ελλάδα: «Νομίζω ότι για το στιλ που παίζω έπρεπε να ζήσω ακριβώς τη ζωή που έχω, για να το κάνω. Επειδή γεννήθηκα στο Τορόντο και οι γονείς μου έπαιζαν ελληνική μουσική στο σπίτι, είχα αυτήν την πλευρά και την ίδια στιγμή, λόγω του ότι έμενα εκεί, άκουγα και ξένη. Ήμουν σε μία μεγάλη πόλη που κάθε μέρα είχε συναυλίες. Ο πατέρας μου με βοήθησε πολύ σε αυτό. Μαζί πηγαίναμε σε πολλές και αποτέλεσαν επιρροή για μένα για το μέλλον μου γιατί η μουσική μου τα συγκέντρωσε όλα αυτά μαζί» αναφέρει. Στο ιδιαίτερο μουσικό του ύφος μεγάλο ρόλο έπαιξαν και τα ταξίδια του: «Όταν πάω Ιαπωνία, Γερμανία, Αγγλία, Μεξικό, Σιγκαπούρη, Νότια Κορέα γνωρίζω καλλιτέχνες και πολλές φορές μαθαίνω από αυτούς. Γνωρίζω διάφορα μουσικά όργανα που μετά τα εντάσσω στη μουσική μου».
Όσον αφορά τις συνεργασίες που έχει κάνει με μεγάλα μουσικά ονόματα επισημαίνει ότι «Πάντα μαθαίνει από αυτούς». Όπως λέει: «Με τη μουσική ποτέ δεν σταματάς να μαθαίνεις. Αισθάνεσαι σαν μικρό παιδί. Έχω πολλά να κάνω ακόμη και να μάθω. Όταν κάνω συνεργασίες, νιώθω πολύ ενθουσιασμένος. Δεν είναι για τα χρήματα, αλλά είναι για να γίνω καλύτερος μουσικός και καλύτερος άνθρωπος. Αυτή είναι αποστολή μου στη ζωή…».
* Δημοσιεύτηκε στη “ΜτΚ” στις 28 Ιουλίου 2019.
Φωτο – oladeka.com
