Σήμερα 1 στους 2 Καστοριανούς είναι άνεργος ή υποψήφιος. Πάνω από 6.500 είναι οι άνεργοι επίσημα ή ανεπίσημα. Πάνω από 7.000 Καστοριανοί έχουν φύγει από το νομό και σιγουρότατα η πόλη της Καστοριάς δεν έχει πάνω από 10.000 κατοίκους ή μάλλον έχει για όσους βλέπουν τις εκλογικές λίστες από τη δεκαετία του 90. Στη γούνα να απασχολούνται το πολύ 2.000 άτομα; Θα μου πείτε γιατί τα γράφω αυτά; Διότι πιστεύω πως, μετά τις εκλογές δεν θα αλλάξει κάτι, δεδομένου ότι δεν θεωρείται και τόσο υγιές φαινόμενο ο -σε τέτοιο επίπεδο- μεγάλος αριθμός ψηφοδελτίων σε ένα νομό, όπως η Καστοριά! Πως μπορεί ο κάθε σπουδαρχίδης να αποδείξει ότι θέλει να προσφέρει, όταν χρόνια τώρα η Καστοριά βγάζει επαγγελματίες αντιδημάρχους. Ορίστε μερικά παραδείγματα.
Πολιτιστικά κέντρα υπάρχουν;
Πεζοδρόμηση κάποιων οδών, που θα έπρεπε να χει γίνει εδώ και χρόνια. Έχετε πάει Ιωάννινα να δείτε τι γίνεται;
Σύγχρονος φωτισμός σε όλη την επικράτεια του δήμου ή δήμων.
Κόμβοι για μεγαλύτερη διευκόλυνση των αυτοκινήτων.
Σύγχρονες παιδικές χαρές σε όλους τους δήμους.
Ενίσχυση της τοπικής αγοράς.
Διαδημοτικό κέντρο υποδοχής αδέσποτων και πάρκο δεσποζόμενων.
Ανακύκλωση ανά οικοδομή.
Το περίφημο φράγμα Νεστορίου, το οποίο ξεκίνησε κατάντησε το γεφύρι της Άρτας, με τις ευθύνες να μετατοπίζονται από τον ένα στον άλλο, σαν το «μπαλάκι» του πινγκ – πονγκ.
«Αξιοποίηση» του Γράμμου, έτσι ίσως δούμε κάποτε κάποια κατασκευή, όπως χιονοδρομικό κέντρο στο χωριό της Κοτύλης, αφού πρόκειται για μία επένδυση τουριστικού ενδιαφέροντος. (Εξάλλου δεν πήγε τσάμπα η φωτιά που βάλανε στο Γράμμο, χρόνια πρίν;)
E-bikes δεν υπάρχουν, όπως και τρενάκι για να κάνει το γύρο της λίμνης ή καράβι για τη λίμνη.
Επίσης, πόσα είναι τα έξοδα και τα έσοδα του κάθε δήμου, έτσι για να δούμε αν άξιζαν οι δήμαρχοι που ψηφίσατε και επιτέλους, πόσα άτομα απασχολούνται σε κάθε δήμο μιας και δεν εργάζονται και τόσο «φανατικά» όλοι;
Για να είμαστε και περισσότερο επίκαιροι, πόσοι από του λόγου τους (υποψήφιοι) γνωρίζουν τι σημαίνουν οι όροι, 4η βιομηχανική επανάσταση, νέα οικονομία, ψηφιακή ανάπτυξη;
Βέβαια, όλα τα παραπάνω δεν ιδρώνουν και πολλά αυτιά αρμοδίων των συνδυασμών, αφού η κυριότερη προϋπόθεση σε αυτές τις εκλογές για τους υποψηφίους είναι ότι δεν παίζει ρόλο αν είσαι καλό παιδί, αλλά το κατά πόσο έχεις τη δυνατότητα να φέρεις ψήφους στο συνδυασμό σου.
Έτσι αυτό που ισχύει σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, είναι το γνωστό ρητό που λέει, δεν με ενδιαφέρει το χρώμα της γάτας, αρκεί να πιάνει ποντίκια. Αυτή είναι μία πολιτική αρχή.
Θα σας αφήσω with an american motto….ο κάθε δήμαρχος που ψηφίζετε διαγωνίζεται στο να κάνει περισσότερα ακόμη σφάλματα από τον προηγούμενο. Αλήθεια δεν είναι; Σκεφτείτε ποιον ψηφίσατε εσείς την τελευταία φορά;
Φίλιππος Θεοδώρου
