Μια μαύρη κωμωδία, αλληγορία της παντοδυναμίας του χρήματος, που διαφθείρει τις συνειδήσεις και ξεριζώνει τις ηθικές αρχές
είναι η παράσταση που παρουσιάζει η θεατρική ομάδα του πολιτιστικού συλλόγου «Σπασμένο Ρόδι», σε σκηνοθεσία Μαρίας Μουστάκα, «Η επιστροφή της Κλάρας Βέσερ»,διασκευή του τίτλου του εμβληματικού έργου του ελβετού συγγραφέα και διανοούμενου Φρήντριχ Ντύρρενματ, «Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» -γερμανικός τίτλος “Der Besuch der alten Dame”
Βαθιά επηρεασμένος από τον Μπέρτολτ Μπρεχτ αλλά και τις αρχαιοελληνικές τραγωδίες –και ειδικά από τη «Μήδεια» –, ο 34χρόνος Ντύρρενματ (1921-1990), ολοκληρώνει το θεατρικό του έργο «Η επίσκεψη της Γηραιάς Κυρίας» το 1955, το οποίο ως άλλη Κασσάνδρα, «προφητεύει» τη χρεοπιστωτική κρίση που βιώνει σήμερα η Ευρώπη, αλλά κυρίως στηλιτεύει τις διεφθαρμένες ανθρώπινες αξίες και παρουσιάζει τη κάθε φιγούρα του έργου κυνική και έτοιμη για κάθε είδους αποτρόπαια πράξη.
Η Κλάρα Βέσερ επιστρέφει μετά από χρόνια, ως πολυεκατομμυριούχος στο χωριό της, για να εκδικηθεί για την προδοσία του τον πρώην εραστή της Alfred Ill, ο οποίος στα 17 της την αφήνει μ’ ένα παιδί και γίνεται αιτία να διωχθεί από την πατρίδα της. Η Κλάρα αναγκάζεται να δώσει το παιδί για υιοθεσία και από τότε να εργαστεί σε πορνείο, όπου συναντά έναν πλούσιο Αμερικανό που την παντρεύεται . Ως πλούσια χήρα του, επιστρέφει στο χωριό του Güllen, το οποίο είναι και το σκηνικό της παράστασης . Η Κλάρα έχει αγοράσει ήδη μυστικά ολόκληρη τη βιομηχανία της πόλης και έχει γίνει ο ηγεμόνας στο παρασκήνιο. Τώρα προσφέρει – προσβλητικά – στους πολίτες του Güllen ένα εκατομμύριο, αν σκοτώσουν τον Alfred . Αρχικά, οι άνθρωποι του Güllen προσποιούνται την ηθική και τον ανθρωπισμό αλλά οι αρχές τους αλλοιώνονται γρήγορα κάτω από τη λαχτάρα των χρημάτων και γίνονται αδύναμοι. Ο Alfred δολοφονείται και η εκδίκηση της Κλάρα ολοκληρώνεται. Αγοράζει, όπως λέει, δικαιοσύνη ομολογώντας κυνικά: «Ο κόσμος μ’ έκανε πόρνη, τώρα θα κάνω εγώ τον κόσμο πορνείο. Οικονομική ανάπτυξη για ένα πτώμα!»
Η σκηνοθέτης μας φέρνει αντιμέτωπους με τα ερωτήματα: Υπάρχει τιμή εξαγοράς για τα πάντα, ακόμη και για τη συνείδηση, μπορεί να παραγραφεί ένα έγκλημα και τι σημαίνει να επιβιώνεις πάνω στο θάνατο (πραγματικό ή ψυχολογικό) του άλλου και αντιμετωπίζει με οξυδέρκεια φαινόμενα απολύτως σύγχρονα όπως λ.χ. την κατανάλωση ανθρώπων από τα ΜΜΕ. Η σκηνοθεσία κράμα ρεαλισμού , σαρκαστικού σχολιασμού αλλά και έκφρασης παθιασμένων ψυχικών καταστάσεων, υπογραμμίζει τη στάση -κοινωνική, ταξική, ηθική, συνειδησιακή, ψυχοδιανοητική, συναισθηματική- του κάθε προσώπου.
Άριστος ο σκηνικός σχεδιασμός και τα χαρακτηριστικά του πειστικά λόγω της απλότητας τους. Οι σιλουέτες των ηθοποιών με τα κίτρινα γάντια και τα φανταστικά κίτρινα παπούτσια πετυχαίνουν ν αναδείξουν το γκροτέσκο (αλλόκοτο-γελοίο) παιχνίδι του Ντύρρενματ .
Θαυμάσιες, εσωτερικά βιωμένες οι ερμηνείες της Κλάρα και του Δημάρχου της πόλης, αλλά και όλων των συντελεστών, οι οποίοι ανεξαιρέτως διεκπεραίωσαν με ειλικρίνεια και εξαιρετική πειστικότητα τους ρόλους τους . Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται ότι ερασιτεχνικοί θίασοι μπορούν να παραγάγουν παραστάσεις ποιότητας. Αυτό που χρειάζεται είναι απλά μεράκι, σκληρή δουλειά και επιμονή, κάτι που φαίνεται να διακρίνει όλους τους συντελεστές της παράστασης. Μία παράσταση που πραγματικά αξίζει, διότι όπως είπε και ο ίδιος Ντύρρενματ : «Η τέχνη δεν αλλάζει τον κόσμο, ο κόσμος αλλάζει τη τέχνη»
