Μέσα από το ethnos.gr η Μαρία -λίγες ημέρες μετά την υποτροφία που έλαβε για τα τέσσερα χρόνια φοίτησής της στην Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινας- στέλνει το δικό της μήνυμα σε όλα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας όπως εκείνη. «Μην τα παρατάτε. Αγωνιστείτε για τους στόχους σας. Ποτέ δεν ξέρετε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Παλέψτε»…
Η Μαρία από τη Μεσοποταμία Καστοριάς πάλεψε για 12 ολόκληρα χρόνια για να πετύχει το όνειρό της. Δεν την πτόησε ούτε το σύνδρομο Down ούτε και ο διαβήτης. Διάβαζε μαθηματικά, έγραφε εκθέσεις για να αποδείξει σε όλους το πιο απλό: Ότι η δύναμη της ψυχής δεν γνωρίζει ούτε εμπόδια, ούτε δυσκολίες αλλά ούτε και ασθένειες. Και γι’ αυτό η Μαρία που πέρασε το 2017 στην Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινας ανταμείφθηκε από την αρμόδια επιτροπή του κληροδοτήματος «Ζήση Παπαλαζάρου» που της προσφέρει υποτροφία. Αυτή θα είναι ετήσια και θα ανανεώνεται για τα επόμενα τέσσερα έτη όσο δηλαδή και το πρόγραμμα σπουδών του τμήματος Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, όπου σπουδάζει η Μαρία. «Η υποτροφία θα μας βοηθήσει αρκετά για τις σπουδές της κόρης μου», λέει στο ethnos.gr η μητέρα της Μαρίας, Ελένη Παπαδοπούλου, «γιατί τα έξοδα για την οικογένεια είναι αρκετά».
«Κάνουμε τα πάντα για το παιδί μας»
Η κυρία Ελένη στέκεται πάντα στο πλευρό του παιδιού της: Από την πρώτη στιγμή που της εμφανίστηκε ο διαβήτης μέχρι και σήμερα. Και μαζί με την κόρη της δίνει έναν διαρκή αγώνα για να πετύχουν. «Η Μαρία τώρα ετοιμάζεται για την εξεταστική της, που αρχίζει στις 21 Ιανουαρίου. Διαβάζει αρκετά και πιστεύουμε ότι όλα θα πάνε καλά», συνεχίζει η κυρία Ελένη. Άλλωστε, τα πράγματα -παρά τις πρώτες δυσκολίες- πήγαν καλά για τη Μαρία στη Σχολή της και κατά τη διάρκεια του β΄εξαμήνου.
«Η υποτροφία θα μας βοηθήσει αρκετά για τις σπουδές της κόρης μου», λέει στο ethnos.gr η μητέρα της Μαρίας
Όπως αναφέρει η μητέρα της, το εβδομαδιαίο πρόγραμμα παρακολούθησης των μαθημάτων της αρχίζει τη Δευτέρα και τελειώνει την Πέμπτη. «Κάθε Δευτέρα, κατά τη διάρκεια του β΄ εξαμήνου πηγαίναμε στη Σχολή και επιστρέφαμε σπίτι μας. Μας πήγαινε ο σύζυγός μου και γυρίζαμε όλοι μαζί σπίτι το απόγευμα. Την Τρίτη και την Τετάρτη, όμως, μέναμε σε ξενοδοχείο γιατί η Μαρία είχε πολλά μαθήματα. Επιστρέφαμε πάλι σπίτι μας το απόγευμα κάθε Πέμπτης», τονίζει η κυρία Παπαδοπούλου. Κι όλα αυτά τα έξοδα, όπως λέει η οικογένεια, καλύφθηκαν με τη βοήθεια ιδιωτικών συλλόγων και της τοπικής εκκλησίας. «Αρκετός κόσμος θέλει η κόρη μου να πραγματοποιήσει το όνειρό της. Το ίδιο θέλουμε κι εμείς οι γονείς της και γι’ αυτό κάνουμε τα πάντα για το παιδί μας. Για εμάς, δεν είναι κόπος. Είμαστε γονείς και θέλουμε τα παιδιά μας να πάνε μπροστά», συνεχίζει η κυρία Ελένη.
Οι γονείς της Μαρίας είναι τεχνίτες γούνας -ένα επάγγελμα που έχει επηρεαστεί στα χρόνια της κρίσης- όμως θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους: Για την κόρη τους να γίνει νηπιαγωγός και για το γιο τους πολιτικός μηχανικός, κάτι που σπουδάζει στη Λάρισα. Και η Μαρία, σύμφωνα με τους γονείς της, μπορεί να είναι ντροπαλή αλλά έχει μάθει να παλεύει, αφού τα κατάφερε μέχρι τώρα δεν θα σταματήσει μέχρι να ικανοποιήσει το όνειρό της: Να τελειώσει τη Σχολή και να δουλέψει δίπλα στα παιδιά που υπεραγαπά.
