Επί ξυρού ακμής ευρίσκεται η διαπραγμάτευση για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, γράφει η εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ», μετά το τέταρτο κρούσμα της παραβιάσεως των όρων της από τον Πρωθυπουργό της γείτονος Ζόραν Ζάεφ.
“Όπως πληροφορείται ή «Εστία», στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού, εξ απορρήτων του, επικοινώνησε κατόπιν οδηγιών του κ. Τσίπρα με τον ειδικό μεσολαβητή του OHE Μάθιου Νιμιτς και του έθεσε διπλό θέμα παραβιάσεως και της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, η οποία διατηρείται εν ισχύ μέχρι την κύρωση και εφαρμογή των Πρεσπών, αλλά και της ιδίας της Συνθήκης των Πρεσπών, η οποία έχει μονογραφηθεί από τους υπουργούς Εξωτερικών των δύο χωρών κ.κ. Δημητρώφ και Κοτζιά.
»Η Αθήνα απέφυγε και σωστά να κάνει μνεία στην ορολογία «μακεδονική μειονότης» σε κείμενο της, προκειμένου να μην καταστεί αντικείμενο διαπραγματεύσεως.
»Γι αυτό και με το διάβημά της δεν επικαλέσθηκε το άρθρο 4 παράγραφος 1 της Συμφωνίας, που αναφέρεται στην δέσμευση των Σκοπίων πώς το Σύνταγμα τους δεν θα περιλαμβάνει τίποτε που θα μπορούσε
να ερμηνευθεί ως «ότι αποτελεί την βάση για οποιαδήποτε διεκδίκηση περιοχής».
»Εστίασε όμως την επιχειρηματολογία της στην παραβίαση του άρθρου 4 παράγραφος 3, περί μη αναμείξεως των Σκοπίων στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδος, αλλά και στην παραβίαση προνοιών της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1994.
»Ως προς το δεύτερο μέρος, της Ενδιάμεσης, η Αθήνα υπήρξε προσεκτική γιατί δεν επιθυμεί σε αυτή την φάση να ανοίξει συζήτηση για την παραπομπή οιασδήποτε διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, από το οποίο η Ελλάς έχει καταδικασθεί ήδη μια φορά.
(το TRIBUNE εξηγεί: Η Ελλάδα καταδικάστηκε από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για βέτο που δεν έβαλε ποτέ το 2008 για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ο Κώστας Καραμανλής οικοδόμησε «προφίλ» Μακεδονομάχου πάνω σε ένα βέτο που ποτέ δεν έβαλε*. Όταν καταδικαστήκαμε στη Χάγη το 2011, πρωθυπουργός ήταν ο δοτός τραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος και η χώρα διένυε μία από τις σκοτεινότερες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της, με ένα θίασο ανίκανων -Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς, Γιώργος Καρατζαφέρης- να κάνουν τα δεκανίκια του τραπεζίτη συνεργαζόμενοι στην εξαθλίωση και ατίμωση του ελληνικού λαού).
»Γι αυτό απορρίπτεται άλλωστε από το Μαξίμου ως άστοχο το αίτημα των ΑΝΕΛ να ενεργοποιηθεί το άρθρο 19 τής Συμφωνίας των Πρεσπών με το επιχείρημα ότι αυτή δεν έχει τεθεί σε ισχύ. Μόνο κάποιος άσχετος θα ήταν δυνατόν να το επικαλεσθεί.
»Το συγκεκριμένο άρθρο ορίζει ρητώς ότι τα μέρη θα επιλύουν κάθε διαφορά αποκλειστικά με ειρηνικά μέσα, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (διαπραγματεύσεις, παρέμβασις Γενικού Γραμματέως OHE, προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης). Αναφέρεται στο μέλλον, όχι στο παρόν».
Ως προς την παραβίαση της Συμφωνίας των Πρεσπών, κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι το άρθρο 4 παράγραφος 3 αναφέρει πως τα Σκόπια δεσμεύονται πως τίποτε στο Σύνταγμά τους δεν θα μπορούσε να ερμηνευτεί ή να αποτελέσει βάση για παρέμβαση στα εσωτερικά γειτονικού κράτους, εν προκειμένω της Ελλάδας, ή να έχει λόγο για ανθρώπους που δεν είναι πολίτες του.
Εδώ πρέπει να κάνουμε ως TRIBUNE κατανοητό το εξής. Οι Σκοπιανοί -σύμφωνα με την αναθεώρηση- μεριμνούν και για τους πολίτες τους εκτός της «Βόρειας Μακεδονίας». Δηλαδή για τους μετανάστες τους, τους αποδήμους τους. Πολίτες άλλου κράτους δεν τους αφορούν, το αποδέχονται αυτό, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα μπορούν πλέον να μιλούν για κάποια «μακεδονική μειονότητα» ούτε στην Ελλάδα, ούτε σε άλλη γειτονική χώρα.
Εάν δεν το σεβαστούν αυτό και επιχειρήσουν στο μέλλον να δώσουν σκοπιανά διαβατήρια σε Έλληνες πολίτες, εάν το τολμήσουν, τότε και η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα μέσα σε ένα τρίμηνο να έχει δώσει τουλάχιστον 200.000 ελληνικά διαβατήρια σε πολίτες της ΠΓΔΜ.
Εξάλλου και τη Βουλγαρία, επίσης χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που έχει ήδη δώσει κοντά 200.000 βουλγάρικα διαβατήρια σε Σκοπιανούς, δεν τη «μάλωσε» κανείς, λέμε ως TRIBUNE για να ολοκληρώσουμε τον σχολιασμό μας.
Από εκεί και πέρα -επιστρέφοντας πάντα στις κυβερνητικές πηγές- ο Μάθιου Νίμιτς έπαιξε σημαντικό ρόλο με την παρέμβασή του, αναγκάζοντας τους Σκοπιανούς να αναδιπλωθούν.
Επειδή όμως ο Ζόραν Ζάεφ επιδίδεται διαρκώς και μονομερώς σε αναθεωρητική ρητορική περί της Συμφωνίας των Πρεσπών, ή άλλες φορές λέει ό,τι του κατέβει νομίζοντας ότι απευθύνεται στους χωριανούς που τον εξέλεγαν δήμαρχο, όπως στις Βρυξέλλες και αναφερόταν συνέχεια σε «μακεδονικό λαό», ή ότι δήθεν συμφώνησε με τον Τσίπρα το θέμα της γλώσσας σε πάρκινγκ της λίμνης Δοϊράνης, ή την άλλη φορά που είπε πως υπάρχει «μία και μοναδική Μακεδονία», το υπουργείο Εξωτερικών κατέθεσε γραπτά διαβήματα σε ΟΗΕ και ΝΑΤΟ.
Στο θέμα έχει παρέμβει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας, ο οποίος επισήμανε στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ πως η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει κανένα μακεδονικό έθνος και πως η μακεδονίτικη γλώσσα είναι μια νοτιοσλαβική.
Η «ΕΣΤΙΑ» πάντως στο άρθρο της αναφέρει ότι ο Αλέξης Τσίπρας προτίθεται να ζητήσει από τον ΟΗΕ την υπογραφή από τα δύο μέρη ενός πρόσθετου ερμηνευτικού πρωτοκόλλου της Συμφωνίας, προκειμένου να διασφαλιστεί με τη βούλα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ ότι θα κλείσουν οι όποιος κερκόπορτες της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Το πρωτόκολλο αυτό, που θα ενταχθεί ως παράρτημα στην Συνθήκη, θα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Συμφωνίας, ενώ όπως επισημαίνει η «ΕΣΤΙΑ», εάν δεν υπογραφεί πρωτόκολλο άρσης των παρεξηγήσεων περί «μακεδονικού έθνους» και «μακεδονικής γλώσσας», είναι αμφίβολο εάν η Συμφωνία μπορεί να φτάσει προς κύρωση στη Βουλή, κάτι που το γνωρίζουν -όπως επισημαίνει η εφημερίδα- και οι Αμερικανοί.
*Ένα βέτο που εξαγγέλθηκε αλλά δεν μπήκε ποτέ
Η Σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ για το 2008 έλαβε χώρα το διάστημα μεταξύ 2 – 4 Απριλίου στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας.
Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας είχε εκφράσει από καιρό την πρόθεσή της για να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Εκκρεμούσε όμως το πρόβλημα της ονομασίας της που προέβαλε η ελληνική πλευρά και το οποίο δεν είχε λυθεί παρά τις διαπραγματεύσεις που είχαν πραγματοποιηθεί τις προηγούμενες ημέρες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Η ελληνική κυβέρνηση είχε δηλώσει πριν από τη σύνοδο κορυφής την πρόθεσή της να ασκήσει βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ.
Παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ ο Έλληνας πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής στο επίσημο δείπνο εργασίας της πρώτης ημέρας της συνόδου ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχτεί την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ από τη στιγμή που δεν έχει εξευρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση και ότι οποιαδήποτε λύση βρεθεί θα πρέπει να έχει την έγκριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και να είναι μόνιμη και όχι προσωρινή.
Την ελληνική θέση στήριξε η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Γερμανία και η Γαλλία.
Μάλιστα ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Είμαστε αλληλέγγυοι με τους Έλληνες, πιστεύουμε ότι πρέπει να βρεθεί λύση. Έχω ουγγαρέζικες ρίζες, αλλά έχω και ελληνικές και τις αποδέχομαι πλήρως».
Την αντίθεσή τους στη στάση της Ελλάδας έδειξαν οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Σλοβενία, η Τσεχία, η Εσθονία και η Λιθουανία ενώ οι υπόλοιπες χώρες κράτησαν σχετικά ουδέτερη στάση.
Μετά την εξέλιξη αυτή, με πέντε χώρες του ΝΑΤΟ και έκτη την Ελλάδα να μη δέχονται τα Σκόπια στη Συμμαχία, δεν χρειάστηκε επισήμως να μπει ποτέ και κανένα βέτο.
Παρόλα αυτά, η Ελλάδα σύρθηκε από τους Σκοπιανούς στη Χάγη και καταδικάστηκε για ένα βέτο που δεν έθεσε ποτέ.
«Βέτο» σημαίνει να ήθελαν όλες οι χώρες τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και η Ελλάδα μόνη της, επισήμως, να ασκήσει αυτό το δικαίωμά της, κάτι που δεν συνέβη ποτέ.
Στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου, που έχασε τη δίκη στη Χάγη, υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Σταύρος Δήμας της Νέας Δημοκρατίας και υφυπουργός ο Δημήτρης Δόλλης του ΠΑΣΟΚ.
Αυτοί οι δύο έχουν την πολιτική ευθύνη για την καταδίκη της Ελλάδας από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και καλό είναι να μην τους δούμε ποτέ ξανά σε θέση ευθύνης, διότι η ανικανότητά τους αποδείχτηκε εθνικά ζημιογόνα.
