Όμορφη, βιώσιμη και ηθική. Έτσι χαρακτηρίζουν την αληθινή γούνα οίκοι όπως οι Carolina Herrera, Fendi και Oscar de la Renta σε διαφημιστικό αφιέρωμα που δημοσιεύτηκε σε πρόσφατο τεύχος της αμερικανικής Vogue. Στις σελίδες του ισχυρού glossy περιοδικού εξηγούν ότι μια πραγματική γούνα κρατάει αιώνες, περνώντας από γενιά σε γενιά, δεν μολύνει τις θάλασσες (σε αντίθεση, όπως υποστηρίζουν, με τις συνθετικές, οι οποίες δεν είναι βιοδιασπώμενες και περιέχουν πολλά χημικά στοιχεία) και αντιπροσωπεύει τη σημερινή έκδοση ενός «υπεύθυνου chic». Γιατί όμως οίκοι που χρησιμοποιούν αληθινή γούνα στις συλλογές τους αισθάνονται τώρα την ανάγκη να αναπτύξουν μια τέτοια είδους καμπάνια;
Μια αγορά που υπολογίζεται σε περίπου 40 δισ. δολάρια ετησίως, η βιομηχανία της γούνας, βρίσκεται σήμερα υπό ισχυρή πίεση. Όχι μόνο από σταθερά δυναμικές οικολογικές οργανώσεις, αλλά κυρίως από μεγάλους παίκτες της μόδας οι οποίοι μέχρι πρότινος χρησιμοποιούσαν γούνα στις κολεξιόν τους, ενώ σήμερα ένας ένας την εγκαταλείπουν. Οίκοι όπως ο Gucci, ο Burberry και ο Michael Kors έχουν ανακοινώσει ότι σταματούν τη χρήση της, ακολουθώντας τα χνάρια των Giorgio Armani και Ralph Lauren. Τον περασμένο μήνα, το London Fashion Week, η επίσημη Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου, ανακοίνωσε το τέλος της αληθινής γούνας στις πασαρέλες της. Αντίστοιχες κινήσεις γίνονται και στο διαδικτυακό περιβάλλον, όπου η πλατφόρμα ηλεκτρονικού εμπορίου πολυτελείας Farfetch (η οποία εισήλθε στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης πρόσφατα) υπόσχεται να αφήσει πίσω της τη γούνα μέχρι το τέλος του 2019, ακολουθώντας την «αντίπαλο» Yoox Net-A-Porter.
Αληθινή γούνα τέλος για τον οίκο Gucci.
Η «βεντέτα» με την Άννα Γουίντουρ
Σύμβολο στάτους για παλαιότερες γενιές, η αληθινή γούνα δεν αντιπροσωπεύει τις ίδιες στιλιστικές αξίες για τους σημερινούς millennials, οι οποίοι καλλιεργούν έντονες «πράσινες» ανησυχίες, όχι μόνο σε πνευματικό, αλλά και σε πρακτικό, καταναλωτικό επίπεδο. Στο μεταξύ, ο «δημόσιος» πόλεμος σε σχέση με τη χρήση ή μη γούνας κρατάει δεκαετίες. Στα ’90s, για παράδειγμα, υπερ-μοντέλα όπως η Κρίστι Τέρλινγκτον και η Ναόμι Κάμπελ δήλωναν ότι προτιμούσαν να είναι γυμνές αντί να φορούν γούνα, για τις ανάγκες της καμπάνιας της οργάνωσης People for the Ethical Treatment of Animals, γνωστής ως PETA (η Ναόμι άλλαξε γνώμη αργότερα, ποζάροντας με γούνινα κομμάτια για τον οίκο Dennis Basso). Αγαπημένο στόχο της PETA αποτελούσε πάντα η Άννα Γουίντουρ, ηγέτης της αμερικανικής Vogue, μια γυναίκα με «ατσάλινη» όρεξη για αληθινή γούνα. Το 2005, μέλη της οργάνωσης επιτέθηκαν στη Γουίντουρ με πίτα τόφου έξω από μια επίδειξη της Chanel. «Πιστεύω ότι ήταν “βιολογικό”», σημείωσε η Γουίντουρ για το τόφου, ενώ αργότερα, όταν ρωτήθηκε για το πώς θα αντιμετώπιζε την επίθεση, υποσχέθηκε να φοράει ακόμα περισσότερη γούνα.
Λίγα χρόνια νωρίτερα, το 2001, ένας καινούργιος οίκος μόδας είχε δώσει μια δική του υπόσχεση. Η Στέλλα Μακάρτνεϊ, κόρη του Σερ Πολ, ξεκινούσε τη δική της διαδρομή στη μόδα με ένα σημαντικό μανιφέστο που περιείχε ξεκάθαρες οικολογικές επιλογές, με τη μη χρήση γούνας να είναι μία από αυτές. «Η γούνα είναι το πιο περιττό πράγμα στον κόσμο», έλεγε η ίδια το 2016. «Αυτά τα ζώα δεν προορίζονται για να φαγωθούν, αν προσπαθούν να προσποιηθούν ότι τα προϊόντα της βιομηχανίας της γούνας είναι υποπροϊόντα, δεν είναι. Αυτά τα ζώα εκτρέφονται για να γίνουν παλτά». Ο οίκος Stella McCartney πουλάει σήμερα «Fur-Free-Fur» (κομμάτια γούνας χωρίς γούνα), ενώ η εταιρεία πληροφορεί τους καταναλωτές ότι τα προϊόντα είναι μη βιοδιασπώμενα, περιέχουν ακρυλικές ίνες, πολυέστερ, μαλλί ή μοχέρ και ότι οι κάτοχοί τους δεν πρέπει να τα πετάνε.
H αληθινή γούνα αποτελεί έναν από τους δημιουργικούς πυλώνες του οίκου Fendi.
Βαναυσότητα προς τα ζώα
Για τους ακτιβιστές, ο πόλεμος ενάντια στη γούνα παραμένει αναλλοίωτος και στην «καρδιά» του βρίσκεται πάντα η βαναυσότητα προς τα ζώα. Οι οικολογικές οργανώσεις υποστηρίζουν ότι η γούνα χρειάζεται χημικά στοιχεία για να διατηρηθεί, ενώ και για την επίτευξη του σωστού χρώματος υιοθετούνται διαδικασίες που «πονούν» το φυσικό περιβάλλον, αλλά και εκείνους που τη δουλεύουν. Παράλληλα, η βιομηχανία του «αληθινού» αντεπιτίθεται. Σύμφωνα με το International Fur Federation (IFF), η εκτροφή γουνοφόρων ζώων αποτελεί ιστορική παράδοση στην Ευρώπη. Το IFF σημειώνει ότι το 50% της παγκόσμιας παραγωγής γούνας παράγεται εντός ευρωπαϊκών συνόρων, όπου περί τις 5.000 φάρμες αναπτύσσονται σε 22 χώρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει τις δικές της αρχές για την ανάπτυξη των μονάδων, ενώ η συγκεκριμένη εκτροφή απαγορεύεται σε χώρες όπως η Αυστρία, η Κροατία, η Νορβηγία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Την ίδια στιγμή, η «άγρια» γούνα που προκύπτει από το κυνήγι αντιπροσωπεύει το 15% με 20% της παγκόσμιας αγοράς. Σύμφωνα με το IFF, το κυνήγι βασίζεται σε προγράμματα για την καλύτερη διαχείριση της ζωής στην άγρια φύση. Παράλληλα, οι ακτιβιστές «κυνηγούν» τις εικόνες εκείνες που απεικονίζουν την αγωνία των ζώων που πιάνονται σε υπαίθριες παγίδες.
Αν σε χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία η αγορά μιας αληθινής γούνας σηματοδοτεί οικονομική δύναμη, στις πιο «σοφιστικέ» αγορές της δυτικής Ευρώπης το «ψεύτικο» αποπνέει έναν συνδυασμό προσωπικής συνείδησης και νέας στιλιστικής άποψης. Σύμφωνα με το Business of Fashion, το 72% των 24.000 πελατών της Yoox Net-a-Porter που πήραν μέρος σε έρευνα συμφώνησαν ότι οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες τους επηρεάζουν κάποια στιγμή τις καταναλωτικές τους επιλογές. Εσείς ποια «όμορφη, βιώσιμη, ηθική» γούνα θα διαλέγατε; ■
