Συμπεράσματα της 4ης Γενικής Συνέλευσης των ΕΝ.ΔΗΜΟ

Την Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018 συγκλήθηκε η 4η Γενική Συνέλευση των ΕΝ.ΔΗΜΟ. Η συζήτηση ήταν ανοιχτή στον οποιοδήποτε πολίτη που θα ήθελε να συμβάλει στην συνέχεια της προσπάθειας των ΕΝ.ΔΗΜΟ. για μια νέου τύπου αυτοδιοίκηση. Συζητήθηκαν τόσο θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας όσο και οργανωτικά για την συνέχεια της κίνησης. Ένα από τα συμπεράσματα που προέκυψαν μέσα από την συζήτηση της επικαιρότητας, είναι ότι πλέον ο τόπος μας παρουσιάζεται περιβαλλοντικά υποβαθμισμένος σε σημαντικό βαθμό. Το περιστατικό με τις τοξικές ουσίες γουνοποιητικών επιχειρήσεων που βρέθηκαν σε πόσιμο νερό της ευρύτερης περιοχής αλλά και όπου δεν βρέθηκε (γιατί δεν έτυχε να ψαχτεί), το πρόβλημα του ευτροφισμού της λίμνης Ορεστιάδας και οι παλινωδίες γύρω από την αγορά ενός ακριβού και μη λειτουργικού κατά πως φαίνεται “πολυμηχανήματος”, οι επισημάνσεις φίλων της παράταξης σχετικά με την περισυλλογή υπολειμμάτων των φυτοφαρμάκων στις μηλοπαραγωγικές περιοχές, η ρύπανση των ποταμών και ιδιαίτερα του Αλιάκμονα, οι εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών (Δεντροχώρι) όπου τίθεται υπό αμφισβήτηση η συμβολή τους στην μείωση της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου και άλλα τέτοια ζητήματα θέτουν το ζήτημα των παρεμβάσεών μας σε ότι αφορά τα περιβαλλοντικά θέματα ψηλά στην ατζέντα των ΕΝ.ΔΗΜΟ. Αποφασίσαμε λοιπόν να προβούμε σε ακτιβιστικές ενέργειες και δράσεις προς αυτή τη κατεύθυνση. Δεν θέλουμε να παραδώσουμε μαζί με το οικονομικό χρέος κι ένα “περιβαλλοντικό χρέος” στις επόμενες γενιές. Οφείλουμε να δράσουμε γι αυτό.Στο επίπεδο των υποδομών παρατηρείται μια γενικότερη εικόνα αδράνειας σε ότι αφορά την χρήση και την αξιοποίηση τους. (πχ δημοτικά ποδήλατα και ηλιακό καραβάκι,κτιριακές υποδομές και λειτουργικότητά τους κλπ). Σε αυτό συντελεί και η μη συμμετοχή των πολιτών μέσα από συλλογικότητες. Η κοινωνία όχι μόνο του Δήμου της Καστοριάς αλλά ευρύτερα του νομού μας σε μια περίοδο που κανονικά θα έπρεπε να είναι διεκδικητική, παρουσιάζεται αδρανής και σχετικά απαθής στις εξελίξεις. Κάτι που μεταφράζεται σε χαμηλής ποιότητας πολιτιστικές δράσεις (με φωτεινές εξαιρέσεις όπως αυτή της φωτογραφικής λέσχης στον Οθωμανικό στρατώνα στο πρώην στρατόπεδο “Μαθιουδάκη”). Ο πολιτισμός που “παράγει” η Καστοριά δεν νοηματοδοτείται πλέον σε σχέση με κοινωνικές διεκδικήσεις. Αναλώνεται σε μια τυπική αναπαραγωγή εθίμων και διατήρησης της παράδοσης (πχ πανηγύρια και καρναβάλια όπου διατίθενται μεγάλα χρηματικά ποσά που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την καθημερινότητα του πολίτη με άλλου τύπου πολιτική και διαχείριση). Με αυτόν το τρόπο, της σχεδόν παντελούς έλλειψης παραγωγής πολιτισμού στην οποία συνετέλεσε και η έλλειψη Πολιτιστικού Κέντρου, η σημερινή Καστοριά δεν θα έχει τίποτα να παραδώσει στις επόμενες γενιές, ώστε να παραλάβουν και να συνεχίσουν την δικιά μας παράδοση.

Οι παραπάνω διαπιστώσεις έρχονται να συνδεθούν με τα αντανακλαστικά της αυτοδιοίκησης σε προτάσεις παρέμβασης πχ για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ψηφίσματος που έχουν καταθέσει οι ΕΝ.ΔΗΜΟ σχετικά με την μεταβίβαση ακινήτων στο Υπερταμείο, περιουσίας του Δήμου, Ψήφισμα που δεν “πέρασε” με την δικαιολογία του “αναμένοντας τις εξελίξεις”. Στην εποχή όμως της δημοσιονομικής προσαρμογής στην ακραία νεοφιλελεύθερη λογική και την κοινωνική πειθαρχία που φέρεται να προσπαθεί να επιβάλει η Κυβέρνηση η αντίσταση της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι σημαντική.
Η κοινωνία επίσης οφείλει να αποφύγει συγκρούσεις με χαρακτηριστικά θρησκευτικού ή ξενονοφοβικού τύπου προστατεύοντας η ίδια τα ανθρώπινα δικαιώματα που γενικά βάλλονται. Θα πρέπει λοιπόν να εντείνουμε τις προσπάθειές μας πάνω σε αυτά τα κοινωνικά ζητήματα και να προσπαθήσουμε να ενεργοποιήσουμε τα κοινωνικά αντανακλαστικά, γιατί θα μας απασχολήσουν πιθανών σύντομα.

Το εγχείρημα αυτό όμως ξεπερνά τα εδαφικά όρια του Δήμου ή του νομού της Καστοριάς. Οφείλουμε να συντονιστούμε με άλλες κοινωνικές δυνάμεις στην επικράτεια τόσο της Δυτικής Μακεδονίας, όσο και ευρύτερα στην Ελλάδα και τον κόσμο. Σε αυτό το επίπεδο υπάρχει μια προσπάθεια ανασύστασης και αναδιοργάνωσης φορέων και συλλογικοτήτων σε επίπεδο Δ.Μακεδονίας.

Πορεία και συνέχεια της κίνησής μας.
Η κίνησή μας παρουσιάζεται αρκετά αποδυναμωμένη, ακόμα και στον βασικό πυρήνα της. Αιτίες τόσο η εσωτερική μετανάστευση δραστήριων μελών μας, που η ζωή και οι συνθήκες (ανεργία κυρίως) τους οδηγούν σε άλλες περιοχές, για αναζήτηση καλύτερης τύχης, όσο και η αδράνεια, ή η μη παραγωγική στάση απέναντι στην κίνηση. Το τελευταίο είναι που μας προβληματίζει και μας κάνει να εξαντλήσουμε τις προσπάθειές μας. Ανασταλτικός παράγοντας για συμμετοχή στις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι και η οικονομική δυσπραγία. Το οικονομικό κόστος στις εκλογές δεν είναι ευκαταφρόνητο και αναγκάζει πολλές φορές τα σχήματα να δημιουργήσουν σχέσεις εξάρτησης με πολιτικά κόμματα ή χορηγούς. Στους ΕΝ.ΔΗΜΟ. τα έξοδα βάραιναν και βαρύνουν ισότιμα τα μέλη. Ο μη ικανός αριθμός ενεργών μελών, που ίσως να μεταφράζεται σε αμφισβήτηση του πολιτικού μας προτάγματος ή στην πεποίθηση για μη εφαρμογή των αρχών μας, μεταφράζεται επίσης και σε μειωμένη δυνατότητα συμμετοχής. Αποφασίσαμε λοιπόν να εξαντλήσουμε την προσπάθεια επανενεργοποίησης των αδρανών μελών μας, με την συγκρότηση μιας επιτροπής που θα διερευνήσει τα αίτια αποστασιοποίησης τους, θα καταγράψει τις όποιες αμφισβητήσεις τους και θα εξετάσει την δυνατότητα διεύρυνσης του σχήματος με ενεργούς πολίτες που συμμετέχουν και δρουν κυρίως σε μαζικούς φορείς,για να έχει συνέχεια η αμμεσοδημοκρατία που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στα του δήμου από τους ΕΝ.ΔΗΜΟ.