Όταν ή γιατί πέφτουν οι γέφυρες

Πέφτουν οι γέφυρες και παρασύρουν στην άβυσσο, όχι μόνο τις ψυχές των θυμάτων τους αλλά και τις ψυχές των οικείων τους. Και τότε αρχίζουν οι πολιτικές αντεγκλήσεις. Φταίνε αυτοί που είναι σήμερα, όχι φταίνε αυτοί που ήταν χθες.. γιατί όμως πέφτουν οι γέφυρες;
Οι γέφυρες πέφτουν γιατί επιλέξαμε τον ψηφιακό κόσμο. Επιλέξαμε επενδύσεις που δημιουργούν δρόμους ταχύτατης κυκλοφορίας στο διαδίκτυο. Δηλαδή επιλέξαμε να φύγουμε από την πραγματική κοινωνία και να οδηγηθούμε στην εικονική κοινωνία του ψεύτικου παραδείσου. Μοιραία λοιπόν όσο πιο γρήγορα ταξιδεύουμε στους ονειρικούς κόσμους του ψηφιακού παραδείσου τόσο πιο συχνά θα είναι τα θύματα στις λεωφόρους του πραγματικού κόσμου. Επιλέξαμε σαν σύγχρονο ναρκωτικό την μετάβαση από την πραγματική κοινωνία στην άλλη την ψηφιακή την ονειρική, εκεί όπου δημιουργούμε τους ιδεατούς κόσμους μας του διαδικτύου, της ψηφιακής επικοινωνίας και της εικονικής πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας. Εκεί όπου μπορούμε να σκίζουμε τα μνημόνια η να δημιουργούμε φανταστικούς εχθρούς που μας επιβουλεύονται και ως άλλοι απελευθερωτές δημιουργούμε Δονκιχωτικούς εχθρούς του, που μαχόμαστε και πάντα στεφόμαστε νικητές. Νικήσαμε και συνεχώς βγαίνουμε νικητές από τον πόλεμο και πανηγυρίζουμε για την εξόντωση των γερμανοτσολιάδων, ως άλλοι απελευθερωτές της Κωνσταντινούπολης.
Δημιουργούμε η προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ψηφιακά νομίσματα που θα λύσουν τα προβλήματά μας, αλλά έρχεται πάντα σκληρή η πραγματικότητα να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα, την οποία όμως και πάλι αρνούμαστε να την δούμε, μεταφερόμενοι στον ψηφιακό μας εικονικό παράδεισο.
Είναι βέβαιο ότι θα έχουμε περισσότερες γέφυρες να πέφτουν στο μέλλον. Γιατί οι πόροι των κρατών μεταβιβάζονται από τις πραγματικές γέφυρες και τους πραγματικούς δρόμους στους δρόμους της ανάπτυξης της ψηφιακής κυκλοφορίας. Εκεί που τα fake news, αντικαθιστούν την αλήθεια, εκεί που η πληροφορία αντικαθίσταται από την <<παπαρολογία>>. Και δυστυχώς αυτό εκμεταλλεύονται κάποιοι, και την παπαρολογία την μεταφέρουν στον πραγματικό κόσμο. Βλέπε τα τρία δημοψηφίσματα της Ευρώπης όπου επικράτησε το ΟΧΙ, ( Καταλονία, Αγγλία, Ελλάδα). Για τα αποτελέσματα αυτά ευθύνη έχει η παπαρολογία του διαδικτύου.
Μοιραία επενδύουμε όλοι το σύνολο των πόρων στον ψηφιακό κόσμο. Μοιραία και αναπόφευκτο όμως είναι να βλέπουμε τον πραγματικό μας κόσμο να καταρρέει. Οι φωτιές λέμε, ότι οφείλονται στην άναρχη δόμηση η στην κλιματική αλλαγή. Σωστά. Όμως αυτό τι είναι; Είναι η απόδειξη, ότι αντί να επενδύσουμε στον πραγματικό κόσμο στο πως θα μειώσουμε τις επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή, εγκαταλείπουμε τον πραγματικό κόσμο η καλύτερα επισπεύδουμε την καταστροφή του, θεωρώντας ότι είμαστε κάτοικοι κάποιου άλλου πλανήτη, ότι δεν μας αφορά πλέον η Γη, εμείς ανήκουμε σε κάποιον άλλο πλανήτη της φανταστικής ψηφιακής <<μεσογαίας>>. Είναι βέβαιο πως στο μέλλον θα πέφτουν περισσότερες γέφυρες, θα έχουμε περισσότερες πλημύρες και περισσότερες φωτιές.
Επιλέγουμε τις επενδύσεις στην ψηφιακή κοινωνία και δημιουργούμε ανισότητες στον υποανάπτυκτο κόσμο, με περισσότερες αρρώστιες, παιδιά να πεθαίνουν από πείνα και δίψα η από βασικές ελλείψεις φαρμάκων. Βλέπουμε την ταχύτητα του κινητού μας , την μετράμε καθημερινά αν είναι 4G, η 5G, αλλά δεν βλέπουμε τις ταχύτητες του πραγματικού κόσμου και δεν μετράμε καθημερινά την παγκόσμια παιδική θνησιμότητα.
Ο Κλίντον όταν ήταν Πρόεδρος των ΗΠΑ είχε αναφέρει το περίφημο: <<είναι η οικονομία ηλίθιε>>, που έγινε σύνθημα. Λάθος μέγα λάθος. Το σωστό σλόγκαν της ανθρωπότητας πρέπει να είναι: ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΗΛΙΘΙΕ. Μόνο αν κατανοήσουμε αυτό υπάρχει ελπίδα. Όσες διασκέψεις και διακηρύξεις να γίνουν δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έχει αποτελεσματικότητα, διότι η ανθρωπότητα επενδύει στον ψηφιακό κόσμο και όχι στον πραγματικό… επιλέγουμε την φυγή και δεν αντιμετωπίζουμε τον πραγματικό μας κόσμο.

Νίκος Ρίζος