Τις τελευταίες μέρες οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής Δισπηλιού βιώνουν μια δύσκολη περίοδο, τόσο σε πρακτικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο, αναφορικά με την μόλυνση του νερού που τρέχει στις βρύσες των σπιτιών τους.
Με επώνυμες και ανώνυμες δηλώσεις, αλλά και με διάφορες διαρροές – σχόλια καταδεικνύονται επιχειρήσεις γουναρικών, καθαριστήρια και βυρσοδεψεία ως υπεύθυνοι πρόκλησης εγκλήματος της μόλυνσης του νερού. Δηλαδή από αφηρημένες υποψίες έχουμε πια με όλο αυτό το νέφος απόψεων και κουτσομπολιού, συγκεκριμένες κατηγορίες. Στα πηγαδάκια διαμαρτυρομένων, παθόντων και κάθε είδους σχολιαστών, οι ένοχοι έχουν σχεδόν φωτογραφηθεί…
Και για όλα αυτά, οι κατά τα άλλα λαλίστατοι φορείς της γούνας -πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια όργανα- τηρούν σιγή ασυρμάτου. Καμία θέση, καμία τοποθέτηση, καμία πρόταση, δεν νιώθουν την ανάγκη, ενώ αν μη τι άλλο, μιλάμε για ένα θέμα άκρως σοβαρό, είναι ζήτημα δημόσιας υγείας μιας ολόκληρης περιοχής.
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται και δεν είναι δικαιολογία η οικονομική κρίση που μαστίζει έτσι κι αλλιώς τον κλάδο, αφού η δημόσια υγεία αποτελεί υπέρτατο αγαθό.
Για αυτό θα περιμέναμε μια υπεύθυνη τοποθέτηση από τους επαΐοντες των φορέων της γούνας. Δεν γίνεται να είναι λαλίστατοι μόνο στα εύκολα, ας δοκιμαστούν και σε θέματα διαχείρισης τέτοιων κρίσεων. Στο τέλος της γραφής έχουν υποχρέωση να προστατέψουν όσους κάνουν καλά τη δουλειά τους, απομονώνοντας τους υπόλοιπους αφού ο κλάδος δεν αποτελείται μόνο από ανεγκέφαλους αριβίστες.
Οι επικλίσεις στον Προφήτη Ηλία (μέρες που είναι) δεν μπορεί να αποτελούν τις μοναδικές ενέργειες για να ξορκιστεί το κακό…
Αναγνώστης
