Η Τουρκία απειλεί να εισβάλει στην Ελλάδα»! Αυτό είναι ο τίτλος του άρθρου της Τουρκάλας δημοσιογράφου, Uzay Bulut, που δημοσιεύεται στο αμερικάνικο «Gatestone Institute».
Γίνεται αναφορά στο πρόσφατο επεισόδιο που σημειώθηκε στα νερά του Αιγαίου με τον εμβολισμό του ελληνικού περιπολικού λιμενικού «090 Γαύδος» από την τουρκική ακταιωρό «UMUT» της Ακτοφυλακής, στην απώτατη και νεότερη τουρκική επιθετικότητα, ενώ η Δύση συνιστά στην Δύση να θέσει την Άγκυρα προ των ευθυνών της…
Διαβάστε το άρθρο της Uzay Bulut:
«Η Τουρκία απειλεί να εισβάλει στην Ελλάδα»
Σε ένα περιστατικό που σημειώθηκε πριν από περίπου δύο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση ότι η Τουρκία είχε παραβιάσει τον ελληνικό FIR (εναέριο χώρο) 138 φορές σε μια μέρα, μια τουρκική περιπολική ακτοπλοϊκή ακταιωρός στις 13 Φεβρουαρίου έπληξε ένα ελληνικό σκάφος ακτοφυλακής κοντά στην ακτή των Ιμίων, ένα από τα πολλά ελληνικά νησιά για τα οποία η Τουρκία ισχυρίζεται ότι έχει την κυριαρχία.
Οι περισσότερες από τις περιοχές των σύγχρονων ελληνικών συνόρων βρίσκονταν υπό την κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τα μέσα του 15ου αιώνα μέχρι τον Ελληνικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας του 1821 και την εγκαθίδρυση του νεοελληνικού κράτους το 1832. Τα νησιά όμως, όπως και τα υπόλοιπα της Ελλάδας, είναι νομικά και ιστορικά ελληνικά, όπως δείχνουν τα ονόματά τους.
Ωστόσο, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) της Τουρκίας, και ακόμη και μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης, φαίνεται εμμονικά να προτίθεται να εισβάλει και να κατακτήσει αυτά τα ελληνικά νησιά, με το σκεπτικό ότι είναι στην πραγματικότητα τουρκικό έδαφος.
Τον Δεκέμβριο, για παράδειγμα, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ηγέτης του κόμματος της αντιπολίτευσης CHP, δήλωσε ότι όταν θα κερδίσει τις εκλογές το 2019, θα «εισβάλει και θα πάρει περισσότερα από 18 ελληνικά νησιά στο Αιγαίο, όπως και ο πρώην πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετζεβίτ εισέβαλε στην Κύπρο το 1974». Είπε ότι δεν υπάρχει «κανένα έγγραφο» που να αποδεικνύει ότι τα νησιά αυτά ανήκουν στην Ελλάδα.
Ο Μέραλ Άσκενερ, επικεφαλής της νεοσυσταθείσας αντιπολίτευσης «Καλό Κόμμα», ζήτησε επίσης εισβολή και κατάκτηση των νησιών. «Αυτό που απαιτείται πρέπει να γίνει», έγραψε σε tweet στις 13 Ιανουαρίου.
Άκαμπτος παρουσιάζεται και ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είναι ενθουσιασμένος από τη στρατιωτική εισβολή του στην περιοχή του Αφρίν στη βόρεια Συρία χωρίς ουσιαστική αντίσταση.
«Εμείς προειδοποιούμε αυτούς που έχουν περάσει τη γραμμή στο Αιγαίο και την Κύπρο» δήλωσε ο Ερντογάν συνεχίζοντας:
«Ό,τι ισχύει στο Αφρίν, για τα δικαιώματά μας το ίδιο ισχύει στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Μη νομίζετε ότι οι έρευνες για φυσικό αέριο στην Κύπρο και οι καιροσκοπισμοί στο Αιγαίο μένουν απαρατήρητα από τα ραντάρ μας»«Το θάρρος τους θα υπάρχει μόνο μέχρι να δουν τον στρατό μας, τα πλοία μας και τα αεροπλάνα μας… Ό, τι ισχύει στο Αφρίν, για τα δικαιώματά μας το ίδιο ισχύει στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Μη νομίζετε ότι οι έρευνες για φυσικό αέριο στην Κύπρο και οι καιροσκοπισμοί στο Αιγαίο μένουν απαρατήρητα από τα ραντάρ μας», δήλωσε.
«Ακριβώς όπως διαταράσσουμε τα οικόπεδα (στην περιοχή) μέσω της επιχείρησης Euphrates Shield (Ασπίδα του Ευφράτη) και Operation Olive Branch [στη Συρία] (Επιχείρηση Κλάδος Ελαίας), και σύντομα στο Manbij και σε άλλες περιοχές, μπορούμε και θα διαταράξουμε τα οικόπεδα εκείνων που κάνουν ψευδείς υπολογισμούς στο νότιο τμήμα μας. Τα πολεμικά πλοία και οι αεροπορικές μας δυνάμεις παρακολουθούν στενά την περιοχή για να παρεμβαίνουν με κάθε τρόπο όταν αυτό κριθεί απαραίτητο».
Αναφερόμενος στις ημέρες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Ερντογάν συνέχισε:
«Όσοι πιστεύουν ότι έχουμε σβήσει από τις καρδιές μας τα εδάφη που με δάκρυα χάσαμε πριν από εκατό χρόνια είναι γελασμένοι. Λέμε με κάθε ευκαιρία, ότι η Συρία, το Ιράκ και άλλα μέρη του χάρτη δεν τα ξεχωρίζουμε από τα εδάφη της πατρίδας μας. Παλεύουμε έτσι ώστε καμία σημαία ξένου κράτους να μην κυματίσει σε μέρος όπου ακούγεται το ισλαμικό κάλεσμα για προσευχή.
«Τα πράγματα που έχουμε κάνει μέχρι στιγμής δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που θα γίνουν τις επόμενες ημέρες, όπου θα σημειωθούν ακόμα μεγαλύτερες επιθέσεις, με το θέλημα του Αλλάχ».
Η οθωμανική δυναστεία και η αυτοκρατορία ιδρύθηκε από έναν νομαδικό αρχηγό του Τουρκμενιστάν περίπου το 1300. Κατά τη διάρκεια των 600 ετών της οθωμανικής περιόδου, οι Οθωμανοί Τούρκοι, που εκπροσώπησαν και το Ισλαμικό Χαλιφάτο, ξεκίνησαν τακτικά πολέμους τζιχάντ, εισβάλοντας και καταλαμβάνοντας εδάφη σε πέντε ηπείρους.
Οι νεο-οθωμανιστές στην Τουρκία εξακολουθούν να αγκαλιάζουν με υπερηφάνεια την έννοια του τζιχάντ (ισλαμικός ιερός πόλεμος) ενάντια στους «άπιστους». Ο επικεφαλής της κρατικής χρηματοδότησης της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων, ο Diyanet, περιέγραψε ανοιχτά την πρόσφατη στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στο Αφρίν ως «τζιχάντ».
Η ονομασία αυτή έχει νόημα όταν θεωρούμε ότι οι μουσουλμάνοι Τούρκοι οφείλουν τη δημογραφική τους πλειοψηφία στη Μικρά Ασία σε αιώνες τουρκικών μουσουλμανικών διωγμών και διακρίσεων εις βάρος των χριστιανών, των Γιεζίντι και των εβραίων κατοίκων της περιοχής.
Τον 11ο αιώνα, οι Τούρκοι τζιχαντιστές από την Κεντρική Ασία εισέβαλαν και κατέκτησαν την ελληνόφωνη χριστιανική βυζαντινή αυτοκρατορία ανοίγοντας το δρόμο για την τουρκοποίηση και τον εξισλαμισμό της περιοχής με την μέθοδο των δολοφονιών, των απαγωγών, των βιασμών και τον βίαιο προσηλυτισμό.
Η μεγαλύτερη τουρκική επίθεση κατά των χριστιανών του 20ου αιώνα πραγματοποιήθηκε στη γενοκτονία των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων (Συριακοί/Χαλδαίοι) στην Οθωμανική Τουρκία το 1914-1923. Αυτό δεν εμπόδισε την Τουρκία, η οποία συνεχίζει να αρνείται τη γενοκτονία, να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ το 1952. Η ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ τρία χρόνια πριν δεν την εμπόδισε επίσης από να διαπράξει ένα άγριο ανθελληνικό πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη και να τους εκδιώξει βίαια από την Τουρκία το 1964.
Αυτό συμβαίνει επειδή ποτέ δεν αποδόθηκαν στους Τούρκους κατηγορίες για τις εγκληματικές ενέργειες και την επιθετικότητά τους και έτσι εξακολουθούν να απειλούν την ασφάλεια και την ακεραιότητα των γειτόνων τους.
Είναι καιρός να ξυπνήσει η Δύση και να περιλάβει την Άγκυρα.
Η Uzay Bulut είναι δημοσιογράφος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τουρκία. Αυτή τη στιγμή ζει και εργάζεται στη Washington.
Το δημοσιογραφικό της έργο επικεντρώνεται κυρίως στο κουρδικό ζήτημα, στον αντισημιτισμό και στις εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες της Τουρκίας.
