Η Ελλάδα πρέπει να αποχωρήσει άμεσα από τις διαπραγματεύσεις.
Το “Μακεδονικό Ζήτημα” εξελίσσεται σε “βαρίδιο”, που απειλεί να “βυθίσει” την ανθρωπότητα ολόκληρη σε μια νέα και πρωτοφανή βαρβαρότητα …Μια βαρβαρότητα, που είναι βέβαιον ότι στο άμεσο μέλλον θα της κοστίσει πάρα πολύ ακριβά. Από τη στιγμή που κάποιοι ισχυροί παράγοντές της αποφάσισαν —για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων— να αγνοήσουν την επιστήμη της ιστορίας, στην πραγματικότητα ανοίγουν τον “ασκό” του Αιόλου, χωρίς να γνωρίζουν τις συνέπειες που θα κληθούν ν’ αντιμετωπίσουν στο άμεσο μέλλον.
Σε μια τέτοια περίπτωση θεωρούμε βέβαιον ότι το πρόβλημα θα το βρουν “μπροστά” τους. Θα κληθούν να το αντιμετωπίσουν εκ νέου, γιατί είναι βέβαιο ότι δεν θα σταματήσει εκεί όπου τους βολεύει, παρά θα “σαρώσει” τα πάντα, απειλώντας τα με καταστροφή. Από τη στιγμή που αποφάσισαν —για λόγους οι οποίοι δεν άπτονται καμίας ιστορικής ή επιστημονικής ανάγκης— να “χαρίσουν” την ιδιότητα των “Μακεδόνων” σε κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι δεν πληρούν καμία προϋπόθεση γι’ αυτήν την ιδιότητα, είναι βέβαιον ότι περνούν έναν επικίνδυνο “Ρουβίκωνα” χωρίς επιστροφή …Ένα “Ρουβίκωνα”, που, αν τον “περάσεις” μία φορά, θ’ αλλάξει ο κόσμος γύρω σου.
Τι σημαίνουν πρακτικά αυτά τα οποία λέμε; …Ότι το όνομα της Μακεδονίας δεν είναι ελληνική υπόθεση, για να το διαπραγματευτούν οι Σκοπιανοί με την Ελλάδα …Δεν είναι πλέον ελληνική υπόθεση …Είναι παγκόσμια υπόθεση. Γιατί; Γιατί, από τη στιγμή που δεν υπήρξε έως τώρα ένα “ζωντανό” Μακεδονικό Κρατικό Σύστημα ή ένας “ζων” λαός με αυτήν την ιδιότητα —και ως “συνέχεια” των αρχαίων και άρα ως νόμιμος συνεχιστής τους—, η έννοια της “Μακεδονίας” αντιμετωπίζεται ως ένα πνευματικό “δημιούργημα” …Ένα “δημιούργημα” με συγκεκριμένους δημιουργούς και το οποίο ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ομοειδή του εξαιτίας των ειδικών του χαρακτηριστικών.
Ένα ανθρώπινο κοινωνικοπολιτικό σύστημα είναι ένα συλλογικό πνευματικό “δημιούργημα” και έτσι αντιμετωπίζεται από την επιστήμη της ιστορίας …Ένα “δημιούργημα”, το οποίο χαρακτηρίζεται από τις “ιδιαιτερότητές” του στο δίκαιό του, στην ιστορία του, στην καταγωγή του, στη γλώσσα του, στη παράδοσή του …Ό,τι μπορεί να χαρακτηρίσει ένα κοινωνικό μοντέλο και να το κάνει “διακριτό” στην ανθρώπινη ιστορία. Το “Μακεδονικό” δηλαδή “δημιούργημα” δεν διαφέρει από το αντίστοιχο “Μογγολικό” ή αυτό των “Μάγια”, των “Ινκα” κλπ.. …Συστήματα, τα οποία υπήρχαν κάποτε “ζωντανά” και σήμερα δεν υπάρχουν.
Όμως, το γεγονός πως όλα αυτά τα συστήματα δεν υπάρχουν εν “ζωή”, δεν σημαίνει πως είναι διαθέσιμα ως “λεία” σε όποιον πονηρό νομίζει ότι βολεύεται με αυτά. Όπως ο Τζέγκις Χαν θα παραμείνει για πάντα “Μογγόλος”, είτε υπάρχει Μογγολία είτε όχι, έτσι και ο Αλέξανδρος θα παραμείνει Μακεδόνας, είτε υπάρχει Μακεδονία είτε όχι. Δεν χρειάζεται να “ζει” κάποιος “κληρονόμος”, για να είναι απαγορευτική η διεκδίκηση της κληρονομιάς αυτών των “συστημάτων”. Δεν χρειάζεται ν’ ανησυχούν οι Έλληνες για την αρπαγή της “Μακεδονίας” από τους νέους “συγκατοίκους” τους στον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας. Δεν πρέπει ν’ ανησυχούν όπως δεν ανησυχούν οι αδύναμοι απόγονοι των “Κομάντσι” μήπως οι νέοι “συγκάτοικοί” τους Τεξανοί, ως ισχυροί παράγοντες των ΗΠΑ και των Ηνωμένων Εθνών, θελήσουν να τους λεηλατήσουν.
Αντιλαμβανόμαστε πως όλα αυτά τα πολιτισμικά δημιουργήματα δεν κινδυνεύουν από κανέναν …Δεν κινδυνεύουν, είτε υπάρχουν ζώντες “κληρονόμοι” είτε όχι …Δεν κινδυνεύουν από κανέναν, όσο ισχυρός κι αν είναι. Γιατί; Γιατί ο πολιτισμικός “καρπός” τους προστατεύεται πλέον ως Παγκόσμια Κληρονομιά …Προστατεύεται ως “τετελεσμένο” ιστορικό γεγονός, το οποίο δεν εξελίσσεται πλέον και άρα δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Η “ύπαρξή” τους “αναπαύεται” με ασφάλεια σε ιστορικές μελέτες και επιστημονικά βιβλία. Η ιστορία τους, η γλώσσα τους και η παράδοσή τους έχουν κωδικοποιηθεί άπαξ και είναι πλέον αρμοδιότητα της Κοινωνίας των Εθνών —και συγκεκριμένα της UNESCO— να τις προστατεύσει από τους “πλαστογράφους” και τους ψεύτες …Είναι αρμοδιότητα της επιστημονικής κοινότητας και όχι της διπλωματίας.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί η επιστήμη δεν έχει καμία σχέση με τη διπλωματία. Η ταυτότητα, η προέλευση και η “ποιότητα” αυτών των “καρπών” κρίνεται με την αντικειμενικότητα της επιστήμης και όχι με την υποκειμενικότητα της πολιτικής. Γι’ αυτόν τον λόγο λέμε ότι το “Μακεδονικό” δεν είναι θέμα της Ελλάδας …Δεν είναι διμερές θέμα μεταξύ της Ελλάδας και του κράτους των Σκοπίων …Είναι θέμα διεθνούς νομιμότητας. Η Ελλάδα, απλώς, ως άμεσα εμπλεκόμενη χώρα, είναι ηθικά υποχρεωμένη ν’ “αντιδράσει” ταχύτερα από τους άλλους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι περισσότερο υπεύθυνη από αυτούς …Να αντιδράσει μέσα στα πλαίσια της επιστημονικής δράσης και όχι του “παζαριού” της διπλωματίας.
Δεν επιτρέπεται στην Ελλάδα να μπει σ’ αυτό το “παζάρι”. Ακόμα δηλαδή κι αν η Ελλάδα —για λόγους συμφέροντος ή καλής γειτονίας— ήθελε να “χαρίσει” μέρος της “κληρονομιάς” της σε κάποιον τρίτο, δεν θα μπορούσε να το κάνει. Δεν μπορεί να “χαρίσει” ή να “πουλήσει” τίποτε σε κανέναν, ακόμα κι αν η ίδια αντιμετωπίζεται ως νόμιμη “κληρονόμος”. Δεν μπορείς να “χαρίσεις” τη “Μακεδονία” στους βουλγαρικής καταγωγής κατοίκους της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Δεν μπορείς να “πουλήσεις” τη “Μινωϊκή Κρήτη” στους Εβραίους, ακόμα κι αν είχαν την οικονομική δυνατότητα να την αγοράσουν. Γιατί; Γιατί κανένας δεν μπορεί να “χαρίσει” ή να “πουλήσει” την ιστορική αλήθεια κατά βούληση.
Δεν μπορείς να πουλήσεις ή να χαρίσεις κανένα πολιτισμικό “δημιούργημα”, όπως δεν μπορείς να πουλήσεις ή να χαρίσεις σε κανέναν μια Ολυμπιακή αθλητική διάκριση. Δεν μπορείς να “μεταβιβάσεις” την ιδιότητα του Ολυμπιονίκη, ακόμα κι αν μπορείς να μεταβιβάσεις ή να πουλήσεις το ασήμαντο υλικό του μέρος, που είναι το ίδιο το μετάλλιο. Η διάκριση δεν μεταβιβάζεται με την αλλαγή ιδιοκτησίας του μεταλλίου. Η διάκριση είναι προσωπική, σου ανήκει αναμφισβήτητα, αλλά δεν μεταβιβάζεται, γιατί στην πραγματικότητα ανήκει σε μια πολύ μεγαλύτερη “κοινότητα” και άρα ξεφεύγει από την έννοια της απλής ιδιοκτησίας.
Η έννοια της “Μακεδονίας” εδώ και αιώνες δεν “ανήκει” στους Έλληνες …Δεν “ανήκει” υπό την έννοια της υποχρέωσης για την προστασίας της. Η Μακεδονία είναι δημιούργημα των Ελλήνων, αλλά ανήκει πλέον στην ανθρωπότητα. Είναι ίσως το πιο λαμπερό “μετάλλιο” για τον μεγάλο Έλληνα “αθλητή” του πνεύματος και δεν μπορεί να γίνει ένα χωράφι για έναν Σλάβο αγρότη της επιβίωσης. Ανήκει στην ιστορία των ανθρώπων και “φυλάσσεται” από την επιστήμη των ανθρώπων. Αν η διάσημη Μακεδονία είναι μέρος της ιστορίας των ανθρώπων και πρέπει να την “εκπέμψουμε” με μήνυμα στο διάστημα, δεν θα πάει “πακέτο” με αυτό το “μήνυμα” και η φωτογραφία του Γκρουέφσκι …Θα πάει μόνον ό,τι έχει “κλειδωθεί” στον χρόνο ως “Μακεδονία”. Ως εκ τούτου και η προστασία της ανήκει στη σφαίρα των αρμοδιοτήτων της ανθρωπότητας και όχι των Ελλήνων.
Απλά πράγματα. Η ανθρωπότητα έχει καθήκον να την προστατεύσει, αν θέλει να προστατεύσει τον ίδιο της τον εαυτό. Είναι υποχρεωμένη, για να εξασφαλίσει την πορεία της στο μέλλον, να προστατεύει την ιστορική αλήθεια, που αφορά το παρελθόν της …Την αλήθεια, η οποία διασφαλίζει τους “κόπους” και τα επιτεύγματα των μελών της. Αν δεν το κάνει, είναι εις βάρος της, γιατί είναι βέβαιο ότι θ’ ακολουθήσει το χάος. Αν δεν το κάνει, λειτουργεί “αυτοκτονικά” και αυτό είναι επικίνδυνο. Δεν μπορεί η παγκόσμια κοινωνία να επιβιώσει ούτε λίγες ώρες, αν αφεθούν οι κλέφτες και οι πλαστογράφοι της ιστορίας να δράσουν ανεξέλεγκτα. Η ανθρωπότητα, η οποία μπορεί ν’ αντέξει ακόμα και πυρηνικές εκρήξεις, δεν μπορεί ν’ αντέξει τέτοιου είδους λεηλασίες, οι οποίες την “αποπρογραμματίζουν” και την οδηγούν στην απόλυτη σύγχυση.
Δεν χρειάζεται δηλαδή η Ελλάδα να τρέχει στα δικαστήρια για το όνομα της Μακεδονίας. Δεν χρειάζεται να τρέχει, όπως δεν χρειάζεται να τρέχουν οι Ολλανδοί να προστατεύσουν τα έργα του Βαν Γκογκ από τους σφετεριστές της τέχνης …Όπως δεν χρειάζεται να τρέχουν οι Βρετανοί, για να προστατεύσουν τα δικαιώματα Φλέμινγκ για την Πενικιλίνη …Όπως δεν χρειάζεται να τρέχουν οι Κινέζοι, για να προστατεύσουν τη “σινικότητα” του μεγάλου τείχους. Η επιστήμη της ιστορίας είναι αυτή που “αποφασίζει” για τα δικά της θέματα και όχι οι αυτόκλητοι Νίμιτς με πιέσεις και εκβιασμούς. Δεν μπορεί η ανθρωπότητα να συνεχίσει την πορεία της, χωρίς να υπάρχει αυτή η προστασία. Δεν υπάρχει κίνητρο για τους ανθρώπους —αλλά και για τους λαούς— να δημιουργήσουν οτιδήποτε, αν δεν υπάρχει η προστασία του έργου και της υστεροφημίας τους.
Ευνομούμενη παγκόσμια κοινωνία είμαστε και όχι ζούγκλα, όπου ο καθένας αρπάζει ό,τι θέλει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Φορείς και εκφραστές πολιτισμών είμαστε και όχι “καρναβάλια”, που φοράμε ό,τι μας “γυαλίσει”, όταν μας συμφέρει. Δεν είναι δυνατόν αυτό, το οποίο απαγορεύεται ακόμα και στην πιο πρωτόγονη ή καθυστερημένη κοινωνία, να μην απαγορεύεται στη Διεθνή κοινωνία. Η Διεθνής κοινωνία είναι οργανωμένη και απόλυτα συντεταγμένη. Δεν είναι χαμαιτυπείο, για να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Δεν μπορεί ο κάθε απίθανος να βάζει ένα φτερό στο κεφάλι του και να παριστάνει τον “κληρονόμο” των Απάτσι. Τα πάντα είναι καταγεγραμμένα και αξιολογημένα.
Όπως απαγορεύεται η “πλαστοπροσωπία” στη βάση της κάθε κοινωνίας —που αφορά τα μέλη της— έτσι απαγορεύεται και στο ανώτατο επίπεδο —που αφορά τα κράτη—. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει η κοινωνία με άλλον τρόπο. Δεν είναι δυνατόν η πνευματική δημιουργία να μην ασφαλίζεται …έστω και χωρίς να “κλειδώνεται”. Δεν είναι δυνατόν οι φιλόπονοι δημιουργοί της να μην προστατεύονται από τους τεμπέληδες “σφετεριστές”. Σε έναν Πλανήτη, ο οποίος “πεισματικά” παραμένει ο ίδιος, δεν είναι δυνατόν ο χρόνος και ο χώρος να μην έχουν σαφή “διαχωριστικά”, για να προστατευτούν οι “ταξιδευτές” του χρόνου.
Το γεγονός, δηλαδή, ότι κάποιοι άνθρωποι γεννήθηκαν στη γεωγραφική περιοχή αυτή, η οποία προσδιορίζεται με το όνομα Μακεδονία, δεν αρκεί για να τους καταστήσει αυτόματα “Μακεδόνες”. Ο όρος “Μακεδόνας” είναι “κλειστός”. Μπορεί να “εδράζεται” σε έναν αναλλοίωτο γεωγραφικό χώρο, αλλά περιορίζεται από συγκεκριμένα χρονικά όρια. “Μακεδόνες” ήταν εκείνοι, οι οποίοι έζησαν στον φυσικό χώρο της Μακεδονίας από το Χ μέχρι το Ψ χρονικό διάστημα …Κανένας άλλος. Απλά πράγματα. Αν αύριο-μεθαύριο ανακαλύψουμε το σπήλαιο όπου γεννήθηκε ο Χριστός, δεν θα πρέπει να φοβόμαστε μην πλακώσουν εκεί οι γύφτοι και γεννοβολώντας παράγουν φυσικούς συγγενείς Του.
Όλα αυτά τα “όρια”, τα οποία προσδιορίζονται με επιστημονικά και άρα ασφαλή κριτήρια, αφορούν το αντικείμενο της UNESCO …Του Παγκόσμιου Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό. Δεν είναι δυνατόν η UNESCO να είναι σκληρή και απόλυτη όταν προστατεύει απλά κτίρια και μνημεία και να είναι “χαλαρή” σε πολύ πιο μεγάλες πολιτισμικές “κληρονομιές”. Είναι δυνατόν να αφεθούν κοινοί αγράμματοι κλέφτες ν’ αρπάξουν ένα τεράστιο πολιτισμικό “φορτίο”, όπως είναι αυτό της “Μακεδονίας”; Είναι δυνατόν η συμμορία των εμπόρων ναρκωτικών και των λαθρεμπόρων όπλων, που κυβερνά τα Σκόπια, να απειλήσει την παγκόσμια “τάξη” πολιτισμικών αξιών;
Τι λέμε εμείς σε αυτό το κείμενο; Ότι δεν χρειάζεται ν’ ανησυχεί και να “τρέχει” στα δικαστήρια ο ελληνικός λαός, γιατί δεν τον αφορά η κατάσταση. Η “Μακεδονία” είναι ελληνική, αλλά ανήκει στην ανθρωπότητα και αυτή είναι που πρέπει να την προστατεύσει …Να την προστατεύσει από τους “πλαστογράφους” της ιστορίας. Δεν πρέπει ν’ ανησυχούν οι Έλληνες, όπως δεν ανησυχεί ο κάθε πολίτης, ο οποίος πέφτει θύμα προφανούς πλαστοπροσωπίας. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχουν οι Εισαγγελείς και “Εισαγγελέας” για τα πολιτισμικά εγκλήματα είναι η UNESCO. Άρα, σύμφωνα με τη λογική, θα έπρεπε η UNESCO να επεμβαίνει αυτεπάγγελτα και να σταματά όχι μόνον πολιτισμικές “αρπαγές” και “λεηλασίες”, αλλά και κάθε είδους πολιτισμικά “παζάρια” μεταξύ του λαών, που δεν σέβονται καμία επιστημονική λογική.
Γιατί όμως σήμερα δεν επεμβαίνει; Περίεργο δεν είναι; Επεμβαίνει η UNESCO, προκειμένου να μην αλλάξει ένα κούφωμα σε ένα αντιπροσωπευτικό μνημείο κάποιου πολιτισμού και δεν επεμβαίνει σε καπηλεία ολόκληρου πολιτισμού, όπως συμβαίνει με την περίπτωση της Μακεδονίας; Δεν επεμβαίνει μάλιστα σε ένα θέμα που αφορά τον ελληνικό πολιτισμό, του οποίου σύμβολο φέρει και η ίδια στην επίσημη σημαία της …Μας εντυπωσιάζει, δηλαδή, η σημερινή ηγεσία της UNESCO …Η UNESCO, που, ενώ θα έπρεπε να λειτουργεί με βάση τον επιστημονικό “γνώμονα” και μόνο —και ως καθ’ ύλην αρμόδια διεθνής οργάνωση—, επιτρέπει να εξελίσσεται ένα θλιβερό “παζάρι” μεταξύ Ελλήνων και Σκοπιανών πολιτικών.
Αυτό είναι παράνομο, γιατί είναι σαν να μην επεμβαίνει η αστυνομία σε συναλλαγές μεταξύ αρχαιοκαπήλων. Δεν επεμβαίνει και στην πραγματικότητα κάνει τα “στραβά” μάτια σε ένα έγκλημα. Γιατί; Αν το “ψάξει” κάποιος λίγο, εύκολα θα βρει μια άκρη. Τι θα πει “ψάξιμο” σε αυτήν την περίπτωση; Ποια είναι η ηγεσία της UNESCO και άρα αυτή που δίνει τα χαρακτηριστικά σε αυτόν τον διεθνή οργανισμό; Κατά “σύμπτωση” η γενική διευθύντριά της δεν είναι απλά ουδέτερη, αλλά είναι “μέρος” του προβλήματος. Γιατί; Γιατί αυτή είναι η Irina Bokova, η οποία είναι βουλγαρικής υπηκοότητας, καταγόμενη από τη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας και πρώην κομμουνίστρια.
Είναι δηλαδή “συμπατριώτισσα”, “συντοπίτισσα”, αλλά και “ομοϊδεάτισσα” με τους “νεοφώτιστους” Βούλγαρους σταλινικούς, οι οποίοι προσφάτως ανακάλυψαν πως είναι “Μακεδόνες” …Όμοια με τον Γκρουέφσκι και τη συμμορία του …Ούτε καν όμοια θα λέγαμε …Ακριβώς ίδια. Όμως, αυτό προκαλεί έναν μέγα προβληματισμό. Πώς και με ποια κριτήρια επιλέχθηκε για τη διεύθυνση ενός τόσο σημαντικού διεθνούς οργανισμού μια τόσο ασήμαντη γυναίκα χωρίς καμία ανάλογη επιστημονική εξειδίκευση και μάλιστα από μια χώρα ιστορικά “μικρή” και άρα με ελάχιστα ενδιαφέροντα να προστατεύσει πολιτισμικά συμφέροντα; Αυτό δεν είναι κάτι, το οποίο πρέπει να μας προβληματίσει;
Μιλάμε για τρομερά πράγματα. Σε έναν Πλανήτη με τεράστιες “κληρονομιές” ζώντων και πανίσχυρων λαών, επιλέχθηκε, ως διευθύντρια του κορυφαίου διεθνούς οργανισμού προστασίας των πολιτισμικών “αγαθών”, η μοναδική που —ως πρόσωπο— φέρει μια ταυτότητα, η οποία την εμπλέκει σε μια κατάσταση που είναι τόσο ύποπτη. Δεν έβαλαν δηλαδή στη θέση αυτή έναν Κινέζο ή έναν Αιγύπτιο ή έναν Ιάπωνα ή έναν Ινδό —ανθρώπους, δηλαδή, οι οποίοι θα είχαν λόγους να προστατεύσουν τους πολιτισμούς από τις “λαθροχειρίες” σφετεριστών— και έβαλαν μια Βουλγάρα, η οποία δεν έχει να προστατεύσει τίποτε απολύτως …Μια Βουλγάρα, η οποία δεν φέρει καν μια στοιχειώδη επιστημονική κατάρτιση για το εν λόγω αντικείμενο. Σε έναν οργανισμό εξειδικευμένο στην ιστορία —και στελεχωμένο από ιστορικούς— έβαλαν επικεφαλής μια γυναίκα με σπουδές στις Διεθνείς Σχέσεις, όπως τις αντιλαμβάνονταν κάποτε η σοβιετική Μόσχα.
Σε ένα παγκόσμιο πολιτικό περιβάλλον, όπου η Δημοκρατία έχει θριαμβεύσει, έβαλαν σε ένα καίριο πόστο μια εκπρόσωπο του σταλινισμού; …Σε ένα διεθνές περιβάλλον, το οποίο έχει καταδικάσει τον σταλινισμό ως τον μεγαλύτερο “εγκληματία” της ανθρωπότητας, έβαλαν “διευθύντρια” του ιδρύματος, που παριστάνει τον θεματοφύλακα των πολιτισμών της ελευθερίας και της Δημοκρατίας μια φασίστρια; …Από τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων, που πίστεψαν στη Δημοκρατία —και τελικά δικαιώθηκαν για την πίστη τους και τους αγώνες τους— δεν βρέθηκε ούτε ένας ικανός να πάρει τη θέση και “αναγκάστηκαν” να τη δώσουν σε σταλινικικιά;
…Πραγματική σταλινικιά …Γέννημα-θρέμμα του σταλινισμού και όχι μια απλά “ατυχήσασα” στα “αφελή” νιάτα της …Γέννημα-θρέμμα, εφόσον ο πατέρας της ήταν ο εκδότης και διευθυντής του επίσημου σταλινικού οργάνου του κομμουνιστικού κόμματος της Βουλγαρίας …Αυθεντική σταλινικιά, εφόσον “γαλουχήθηκε” στη “μάνα” Μόσχα …Αμετανόητη σταλινικιά, εφόσον, μέχρι και πριν τον διορισμό της στον διεθνή οργανισμό, υπήρξε βουλευτής του κομμουνιστικού κόμματος της Βουλγαρίας …Φανατική μιας ιδεολογίας, η οποία είναι γνωστό ότι —ανάμεσα σε όλα τα άλλα απεχθή, που τη χαρακτήριζαν— μισούσε και τον ελληνισμό.
Είναι γνωστό ότι μέσα στους αιώνες —και ανάμεσα σε όλους τους λαούς— μόνον σταλινικοί κομμουνιστές τόλμησαν να χαρακτηρίσουν τον Αλέξανδρο “σφαγέα” των λαών. …”Σφαγέα” τον χαρακτήρισαν τα “παιδιά” του Εβραίου Μάρξ και εκλεκτοί του εβραϊκής καταγωγής σοβιετικού πολίτμπιρο …”Σφαγέα” τον χαρακτήρισαν αυτοί, οι οποίοι εν καιρώ ειρήνης κρίθηκαν ένοχοι για θανάτους δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Μόνον ο Στάλιν και ο Μάο είναι υπεύθυνοι για μια τέτοια εκατοστάρα εκατομμυρίων. Μια φανατική αυτών των “εκπολιτιστών” έβαλαν γενική διευθύντρια του ιδρύματος αυτού, το οποίο έχει ως αντικείμενό του την προστασία του υπέρτατου παγκόσμιου “προϊόντος” …Του εξειδικευμένου ιδρύματος σ’ ό,τι αφορά την προστασία της πολιτισμικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.
Είναι όμως μόνον αυτά που την αφορούν; Είναι τυχαία η επιλογή της ή μήπως έχει κι άλλα “προσόντα”, τα οποία την καθιστούσαν “ιδανική” για την “αποστολή” που θα της ανέθεταν; Για να σκεφτούμε και λιγάκι !! …Κόρη κεντρικού εκδότη σε σταλινικό κράτος; …Κόρη σταλινικού, η οποία μετά την κατάρρευση του σταλινισμού όχι μόνον δεν καταστράφηκε ως επιφανής “γόνος” ενός φασιστικού καθεστώτος, αλλά ωθήθηκε μέσω των μηχανισμών του δημοκρατικού πλέον κράτους σε διεθνή καριέρα; …Βούλγαροι δημοκράτες πεινάνε σε μια θεόφτωχη Βουλγαρία και μια σταλινικιά “κόρη” ενός αποτυχημένου σταλινισμού ζει πλούσια εις υγείαν της δημοκρατίας στο Παρίσι; …Αυτή, η οποία θα έπρεπε να πλένει σκάλες για να επιβιώσει, βρέθηκε να παριστάνει τη μεγαλοκυρία στα Παρίσια;
Είναι αυτό φυσιολογικό; Πώς ακούγεται; Μια σταλινικιά, ελέω δημοκρατίας, ζει ως μεγαλοαστή διευθύντρια διεθνούς οργανισμού εις υγείαν του βουλγαρικού “κορόιδου”, το οποίο παραμένει φτωχό; Τέτοια “επιτυχία” για διαζευγμένη Βουλγάρα με δύο παιδιά και κόρη στελέχους ενός συστήματος που κατέρρευσε, παράξενη δεν είναι; Τέτοια “θαύματα” προσαρμογής μόνον συγκεκριμένοι άνθρωποι επιτυγχάνουν. Μήπως —εκτός όλων των άλλων— είναι και Εβραία; Ομοεθνής του Νίμιτς, της Ολντμπράιτ ή του μακαρίτη του Χόλμπρουκ, οι οποίοι τόσο πολύ “αγωνιούν” για την έκβαση του “Μακεδονικού Ζητήματος”; Εβραία σταλινικιά, η οποία παριστάνει τη Βουλγάρα, έχουμε την απαίτηση να επέμβει αυτεπάγγελτα υπέρ της Μακεδονίας;
Καταλαβαίνει ο αναγνώστης ότι εδώ υπάρχουν και ασυμβίβαστα; Πόσο ασυμβίβαστα; Ας επιχειρήσει να σκεφτεί πόσο διαφορετική θα ήταν η στάση της UNESCO στο Μακεδονικό Ζήτημα, αν γενικός διευθυντής της ήταν ένας Ιάπωνας ή Ινδός ή Αιγύπτιος ιστορικός επιστήμονας. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι σε αυτήν την περίπτωση συμβαίνουν πολλά και πολύ ύποπτα πράγματα. Είναι “παγιδευμένη” η κατάσταση. Είναι “παγιδευμένη” και στόχο έχει να παρασύρει την Ελλάδα σε σφάλμα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Χωρίς την “υπογραφή” της Ελλάδας δεν μπορεί να υπάρξει “Μακεδονία”. Η Ελλάδα είναι ο μοναδικός νομιμοποιητικός παράγοντας. Αν δεν υπογράψει αυτή, δεν αρκούν ούτε οι εκατό και πλέον “αναγνωρίσεις” του κράτους των Σκοπίων.
Αν για την Ελλάδα αυτό το κράτος είναι η “Βαρντάρσκα”, αυτό σταδιακά θα γίνει δεδομένο και για ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο. Ο “αυτόπτης” μάρτυρας της ιστορικής σου “ύπαρξης” έχει σημασία τι δηλώνει και όχι αυτοί, οι οποίοι μαθαίνουν τα νέα από τις “εφημερίδες” …όσοι κι αν είναι αυτοί. “Αυτόπτες” μάρτυρες της μακεδονικής ύπαρξης είναι μόνον οι Έλληνες και μόνον αυτοί μπορούν ν’ αναγνωρίσουν νόμιμους “Μακεδόνες”. Αν για τους Έλληνες οι γείτονές τους είναι βουλγαρικής καταγωγής άνθρωποι, που κατοικούν στη “Βαρντάρσκα”, είναι “Βαρδάριοι”, εφόσον αρνούνται τη φυσική τους καταγωγή.
Απλά πράγματα. Το “Βαρντάρσκα” δεν το επινόησαν οι Έλληνες, για να τους “βαπτίσουν” αυθαίρετα. Το επινόησαν οι ίδιοι, γιατί κάποτε έκριναν ότι δεν τους συνέφερε ως Βούλγαρους να θεωρούν την πατρίδα τους μέρος της ιστορικής Μακεδονίας. Επί δεκαετίες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Βούλγαρους, που κατοικούσαν σε μια περιοχή, την οποία ονομάτιζαν με αυτόν τον βουλγαρικό γεωγραφικό όρο. Τότε είχαν αφεντικά τούς σταλινικούς της Μόσχας και “παραποιούσαν” την επιστήμη της Γεωγραφίας. Στη συνέχεια άλλαξαν αφεντικά και ανέλαβαν νέα αποστολή. Οι ίδιοι άνθρωποι εγκατέλειψαν τη βουλγαρική τους καταγωγή και θυμήθηκαν την αυθεντική γεωγραφία. Μόνοι τους εγκατέλειψαν την εθνική τους καταγωγή και δεν τους την αμφισβήτησαν οι Έλληνες.
Τώρα, εξαιτίας των νέων αφεντικών, που είναι οι Νεοταξίτες, θέλουν να “παραποιήσουν” και την επιστήμη της Ιστορίας. Από τη στιγμή που εγκατέλειψαν την εθνική τους καταγωγή, αποφάσισαν ότι θέλουν να χαρακτηρίζονται με βάση τον γεωγραφικό όρο, τον οποίο οι ίδιοι είχαν προηγουμένως παραποιήσει. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς ο μόνος όρος, ο οποίος τους απομένει, είναι ο δικός τους γεωγραφικός όρος …Αυτοί τον επέβαλαν και τώρα θα τον “λουστούν”. Ως εκ τούτου δεν έχουν άλλες επιλογές και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι πονηροί, εκτός από τον ελληνικό λαό …Ή θα είναι Βούλγαροι της Μακεδονίας ή θα είναι “Βαρδάριοι” της “Βάρνταρσκα”.
Η απόδειξη της ορθότητας αυτού του ισχυρισμού είναι πολύ απλή. Αν οι ιμπεριαλιστές και οι βιαστές της ανθρώπινης ιστορίας δεν είχαν ανάγκη την Ελλάδα, δεν θα έμπαιναν καν στον κόπο να τη “σέρνουν” σε διαπραγματεύσεις. Αν οι Γερμανοί ή το Βατικανό μπορούσαν με την “αναγνώρισή” τους να μας παρακάμψουν, θα το είχαν κάνει από την πρώτη στιγμή. Δεν μας έχουν συνηθίσει άλλωστε στο να “ρωτάνε”, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Για να “ρωτάνε” σήμερα την Ελλάδα, σημαίνει ότι την έχουν ανάγκη και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από την ίδια την Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι μια πνευματική “Υπερδύναμη” αυτού του Κόσμου και γι’ αυτόν τον λόγο έχουν ανάγκη την “υπογραφή” της.
Αυτό πρέπει να το κατανοήσει η ίδια και να κάνει την υπέρβαση. Πρέπει για άλλη μία φορά να φερθεί πολιτισμένα. Αυτήν τη φορά όμως όχι ως δημιουργός πολιτισμού, αλλά ως προστάτης πολιτισμικού αγαθού. Να φερθεί όπως θα φερόταν σε κάποιον “σφετεριστή”, ο οποίος, διεκδικώντας κάτι που δεν του ανήκε, θα προσπαθούσε να την παρασύρει στην παρανομία και τη συνενοχή. Άρα, θα πρέπει να “καταγγείλει” το έγκλημα της απόπειρας “πλαστογράφησης” της ιστορικής πραγματικότητας και ν’ αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις …Δεν έχει κανέναν λόγο να διαπραγματεύεται με αγράμματα κτήνη, όπως ο Γκρουέφσκι ή ο Νίμιτς …Δεν έχει δικαίωμα να διαπραγματεύεται κάτι, για το οποίο έχουν αποφασίσει οι “αιώνες” και η ιστορία.
Το μόνο που έχει να κάνει η Ελλάδα είναι να παραπέμψει τους Σκοπιανούς στην UNESCO …Να αναγκάσει την UNESCO να πάρει θέση για το “Μακεδονικό Ζήτημα” …Να αναγκάσει επιτέλους το επιστημονικό δυναμικό τού διεθνούς αυτού οργανισμού να “εκτεθεί” …Να αποφανθεί τόσο για τον μακεδονικό πολιτισμό όσο και για την καταγωγή των Μακεδόνων …Την καταγωγή κάποιων ανθρώπων, οι οποίοι ηγήθηκαν της προσπάθειας της πραγματοποίησης των ελληνικών “οραμάτων” …Την καταγωγή κάποιων ανθρώπων με ονόματα όπως “Φίλιππος”, “Αλέξανδρος”, “Ηφαιστίωνας” ή “Ολυμπιάδα”. Να αποφανθεί για το έργο τους και για τον συλλογικό “προσανατολισμό” τους …Να αποφανθεί με βάση τα κριτήρια που δέχεται η επιστήμη της ιστορίας και όχι το γυφτοπάζαρο της πολιτικής.
Ας αποφασίσει πρώτα η UNESCO για τη “μακεδονικότητα” του Γκρουέφσκι και τότε θα δει και η Ελλάδα πώς θα αντιδράσει. Μέχρι τότε δεν έχει λόγο να κάνει τίποτε. Δεν έχει λόγο να περάσει σε διαπραγματεύσεις και στην πραγματικότητα να νομιμοποιεί με αυτόν τον τρόπο τους “τυμβωρύχους” της ιστορίας. Όποιος θέλει να περάσει τον “Ρουβίκωνα” της λογικής, της επιστήμης και της αλήθειας, ας το κάνει μόνος του. Η Ελλάδα δεν έχει λόγο ούτε να τον “περάσει” ούτε να κάνει “φασαρία” πάνω σ’ αυτόν. Όποιος θέλει να τον περάσει, ας πάρει τις ευθύνες του.
Η Ελλάδα, ως κράτος, μπορεί να θέσει μια “αιώνια” γραμμή και να μην “αναγνωρίσει” ποτέ τη FYROM σαν “Μακεδονία”. Όποιος άλλος λαός θέλει ας το κάνει —και βεβαίως να είναι έτοιμος να υποστεί τις συνέπειες—. Η Ελλάδα πρέπει να πετάξει το “μπαλάκι” σ’ αυτούς, οι οποίοι τόλμησαν και αναγνώρισαν τη FYROM σαν “Μακεδονία” και να τους “απαντήσει” …Να υποστούν οι αδαείς τις συνέπειες των πράξεών τους …Να τους προσβάλει, όπως μπορεί να το κάνει ένας “ευγενής” του πολιτισμού και άρα με το χιούμορ …Να τους “εξευτελίσει” με “παρωδίες” πολιτιστικών εκδηλώσεων και αφιερωμάτων.
Οι Ολλανδοί να γνωρίζουν ότι η Ελλάδα στο μέλλον θα στηρίζει και θα υποβοηθά όποιον “σφετεριστή” παρουσιάζει τις εκθέσεις των “Φλαμανδών” ζωγράφων σαν εκθέσεις σκοπιανής ή αλγερινής Τέχνης. Οι Άγγλοι να είναι έτοιμοι να δουν στην Ελλάδα ν’ ανεβαίνουν παραστάσεις του “Άμλετ” του “μεγάλου” Τίκφαρ Γκότσεφ. Οι Γερμανοί να ξεχάσουν το “Ινστιτούτο Γκαίτε”, εφόσον είναι “γνωστό” ότι το “Γκαίτε” ήταν ψευδώνυμο του “διάσημου” Νάτσο Γκόλεφ. Όποιος ανοίγει την πόρτα του “τρελοκομείου”, θα πρέπει να γνωρίζει ότι θα “μπει” και ο ίδιος μέσα σ’ αυτό …είτε το θέλει είτε όχι.
Απλά πράγματα. Να στήσουν οι Έλληνες Μακεδόνες μια Παγόδα στη Φλώρινα και να πάνε στην UNESCO, για να τους την αναγνωρίσει σαν μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς …Να της ζητήσουν να τους αναγνωριστεί η “πατρότητα” και βέβαια η “συνέχεια” του ιαπωνικού πολιτισμού …Να της ζητήσουν να αναγνωρίσει τη Φλώρινα σαν την αυθεντική κοιτίδα του ιαπωνικού πολιτισμού εις βάρος της Νάρα …Ό,τι έκαναν δηλαδή οι Σκοπιανοί με τον μακεδονικό πολιτισμό και το άγαλμα του Αλεξάνδρου, του οποίου το όνομα δεν μπορούν ούτε να προφέρουν ούτε να κατανοήσουν, γιατί απλούστατα είναι σε ξένη γλώσσα. Πάνω στην ίδια γεωγραφική περιοχή να “βλέπονται” η φλωρινιώτικη παγόδα και ο σκοπιανός ιππέας και να γελάει ο Πλανήτης.
Αυτό πρέπει να κάνουν οι Έλληνες για όσο διάστημα οι Σκοπιανοί επιμένουν να πουλάνε τρέλα. Το “μπαλάκι” της επιστημονικής τεκμηρίωσης πρέπει να πάει στους αρμόδιους και όχι να περιφέρεται στα καφενεία της Βόρειας Ελλάδας. Αν ένας διεθνής Οργανισμός δεν θέλει ο ίδιος να προστατευτεί από την αμφισβήτηση, δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσει να υπάρχει. Όποιος διεθνής Οργανισμός δεν σέβεται τον ρόλο του, δεν έχει νόημα ύπαρξης. Αν αναγκάζονται οι λαοί να παίρνουν τα όπλα ή να κάνουν συλλαλητήρια, για να προστατεύσουν την ιστορία τους, τότε δεν υπάρχει νόημα ύπαρξης για τέτοιους οργανισμούς …και δεν μιλάμε μόνον για την UNESCO.
…Μιλάμε και για το Διεθνές Δικαστήριο. Εντύπωση μας έκανε, που ένας άχρηστος Ιάπωνας δικαστής τόλμησε να δεχθεί να εκδικάσει μια ένσταση κάποιων, οι οποίοι την υπέγραφαν σαν “Δημοκρατία της Μακεδονίας”; Γνωρίζει πολλούς “Μακεδόνες” ο ίδιος; Αν ένας ανώτατος Δικαστικός δεν έχει τον πολιτισμό και την κουλτούρα ν’ αντιλαμβάνεται “πλιάτσικο” και “ριφιφί” της ιστορικής αλήθειας και του ανθρώπινου πολιτισμού, δεν έχει θέση στα έδρανα της Διεθνούς Δικαιοσύνης …Ειδικά, όταν αυτός είναι Ιάπωνας, δεν έχει θέση ούτε στα πεζοδρόμια της πατρίδας του, γιατί μιλάμε για έναν άνθρωπο, ο οποίος ανήκει σε έναν από τους πιο ιστορικούς λαούς του Πλανήτη και έχει χιλιάδες λόγους να σέβεται και βεβαίως να προστατεύει την ιστορική αλήθεια.
…Εκτός κι αν δεν είναι πραγματικός Ιάπωνας από την Ιαπωνία …Εκτός κι αν είναι “Γιάπωνας” από τη “Γιαπωνία”, που θα έλεγε και ο γνωστός κοινωνιολόγος Giorgo Papandreou. Τη “Γιαπωνία” της νέας παγκόσμιας διακυβέρνησης, η οποία θέλει τους “Σαμουράι” να μην φέρουν “κατάνες”, αλλά κλαρίνα και άλλα πνευστά. Να είναι μια φυλή Ρουμανόγυφτων οργανοπαικτών, της οποίας της άρεσε να ντύνεται σαν τέτοια στα “καρναβάλια” και αποφάσισε μόνη της να ντύνεται έτσι όλο τον χρόνο.
Όπως αντιλαμβανόμαστε, συμβαίνουν περίεργα πράγματα μόλις περάσεις τον “Ρουβίκωνα” της ιστορικής αλήθειας. Βλέπεις πράγματα περίεργα, σαν να κατάπιες μια χούφτα χάπια LSD. Μέχρι και ο Γκρουέφσκι μοιάζει με Ολύμπιο θεό, που οδηγά το bat mobile και εκτοξεύει ιστό αράχνης σαν τον Spiderman …Πάνω από την Παγόδα της Φλώρινας …να μην ξεχνιόμαστε.
Υπάρχει Μακεδονική Γλώσσα;
Η γλώσσα αποτελεί επίσης αντικείμενο της UNESCO, εφόσον η κάθε ανθρώπινη γλώσσα αποτελεί μέρος της πανανθρώπινης “κληρονομιάς”. Αν η UNESCO έκανε στοιχειωδώς τη δουλειά της, δεν θα χρειαζόταν καν να μιλάμε σήμερα για “μακεδονική” γλώσσα. Η ίδια η γενική διευθύντρια του Οργανισμού θα μπορούσε να πάρει την πρωτοβουλία και ν’ αποφανθεί για τη “μακεδονικότητα” της γλώσσας των Σκοπιανών. Γιατί το λέμε αυτό με τόση σιγουριά; Γιατί είναι Βουλγάρα και μπορεί να μας πει αν η ίδια καταλαβαίνει ή όχι τη γλώσσα των νεοφώτιστων “Μακεδόνων”. Την καταλαβαίνει ή όχι; Την καταλαβαίνει ως μητρική της γλώσσα, παρ’ όλο που είναι βουλγαρόφωνη; Αν ισχύει αυτό, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν …Ή η ίδια είναι ένα “φαινόμενο”, που ως δια μαγείας καταλαβαίνει μια άγνωστη γλώσσα, ή η γλώσσα, που μιλάνε οι Σκοπιανοί, είναι βουλγαρικά.
…Είτε όμως αποφανθεί είτε όχι, δεν έχει καμία σημασία. Η ανθρωπότητα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι, που έχει ανάγκη την κάθε “Ιρίνα”. Όπως δεν μπορεί κάποιος να πάρει μια παλιά “πενικιλίνη” και να πάει να τη δηλώσει σαν καινούργια επινόηση, εκμεταλλευόμενος τον θάνατο του Φλέμινγκ, έτσι δεν μπορεί κανένας λαός ν’ αναγνωρίσει τη γλώσσα του με το όνομα που τον βολεύει. Οι ανθρώπινες γλώσσες, οι οποίες υπήρξαν σ’ αυτόν τον πλανήτη, είναι καταγεγραμμένες σχεδόν στο σύνολό τους. Υπάρχει η επιστήμη της γλωσσολογίας, η οποία τις μελέτησε και υπάρχουν οι διεθνείς οργανισμοί που τις “πιστοποιούν”.
Αν λοιπόν για κάποιον, ο οποίος προσφάτως “ανακάλυψε” πως είναι “Μακεδόνας”, είναι μία φορά δύσκολο να το αποδείξει αυτό, τότε είναι χίλιες φορές δυσκολότερο ν’ αποδείξει ότι η γλώσσα που μιλάει είναι “μακεδονική”. Γιατί; Γιατί οι γλώσσες, οι οποίες έχουν ήδη καταγραφεί από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, αφορούν το σύνολο των γλωσσών που έχουν υπάρξει σε αυτόν τον κόσμο, είτε είναι ενεργές είτε όχι …είτε υπάρχει κάποιος να τις μιλάει είτε όχι. Αυτό σημαίνει πως, αν υπήρχε ένας βαλκανικός πληθυσμός, που να μιλάει μια ξεχωριστή “μακεδονική” γλώσσα, αυτή θα είχε ήδη καταγραφεί ως τέτοια.
Όμως, εφόσον τέτοια καταγραφή δεν υπάρχει και υπάρχει μια νέα “δήλωση” εμφάνισης μιας νέας γλώσσας, θα πρέπει η γλώσσα αυτή, η οποία εμφανίζεται ως τέτοια, ν’ “αναλυθεί” επιστημονικά. Να αναλυθεί η γραμματική της, το λεξιλόγιό της, οι συγγένειές της κλπ.. Με άλλα λόγια, η γλώσσα, που μιλάνε οι Σκοπιανοί και τη θεωρούν “μακεδονική”, θα πρέπει ν’ “αναλυθεί” εξ αρχής ως νέα ανακάλυψη. Θα πρέπει οι Σκοπιανοί να κινηθούν μέσα από τις προβλεπόμενες για όλους διαδικασίες, προκειμένου να “πιστοποιήσουν” τη γλώσσα τους …Προκειμένου να την εντάξουν στις επίσημες γλώσσες των Ηνωμένων Εθνών και βέβαια στα μεταφραστικά τους τμήματα.
Σε μια τέτοια περίπτωση η “πορεία” είναι συγκεκριμένη και βέβαια δεν “περνάει” από την Αθήνα. Είναι παντελώς άσχετο και αδιάφορο τι πιστεύει ή τι δέχεται η Αθήνα γι’ αυτήν τη γλώσσα. Δεν είναι δουλειά της Αθήνας να αποφαίνεται για τις γλώσσες του περιγύρου της. Όποιος “ανακάλυψε” μια νέα γλώσσα και θέλει να την “πιστοποιήσει”, απευθύνεται στους αρμόδιους. Αυτοί θα τον βεβαιώσουν για όλα όσα την αφορούν.
Για τη “μακεδονικότητα” λοιπόν της γλώσσας των Σκοπίων δεν θ’ αποφανθούν οι πολιτικοί …Δεν θα γίνει “παζάρι” απατεώνων …Δεν θ’ αποφασίσει η Ντόρα με τον Γιωργάκη και τον Γκρουέφσκι υπό την επίβλεψη του Νίμιτς …Δεν θα μπει η γλώσσα στο υποκειμενικό και το πρόσκαιρο της πολιτικής. Η γλώσσα αποτελεί αντικείμενο της επιστήμης και τα όσα την αφορούν πρέπει να εξασφαλίσουν την αντικειμενικότητα και την αιωνιότητα που χαρακτηρίζει τις επιστημονικές διαπιστώσεις. Ως εκ τούτου για τη γλώσσα θα πρέπει ν’ αποφανθούν οι γλωσσολόγοι …Θα πρέπει ν’ αποφανθούν οι διεθνείς υπηρεσίες, οι οποίες “πιστοποιούν” μεταφραστές για τις λειτουργίες των οργάνων τους.
Δεν υπάρχει επιστήμονας της γλωσσολογίας, ο οποίος να “υπογράψει” ότι υπάρχει “μακεδονική” γλώσσα, η οποία σήμερα μιλιέται στα Σκόπια. Η γλώσσα των Σκοπιανών ούτε καν ως ιδιαίτερη βουλγαρική διάλεκτος δεν μπορεί να “περάσει” …Είναι καθαρά η βουλγαρική γλώσσα …Είναι η γλώσσα που “ήρθε” στη Νότια Βαλκανική με τους Σλάβους και άρα αιώνες μετά από το “πέρασμα” του Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος και η Μακεδονία ήταν ήδη “κλειδωμένη” αρχαία ιστορία ακόμα και για εκείνους τους πρώτους Σλάβους, οι οποίοι εμφανίστηκαν στον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας.
Το ελληνικό κράτος πρέπει να κλείσει άπαξ τις “πόρτες” σε αυτούς τους απατεώνες και “πλαστογράφους” της ανθρώπινης ιστορίας. Δεν πρέπει να συμμετάσχει ποτέ και σε καμία διαπραγμάτευση. Θα πρέπει να τους παραπέμπει όλους στα αρμόδια διεθνή όργανα. Όποιος θέλει να “εκτεθεί”, ας το κάνει αρμοδίως …και μετά βλέπουμε. Ας αποφασίσουν οι επαγγελματίες ιστορικοί της UNESCO για τη “Μακεδονία” και τα “μακεδονικά” των Σκοπίων …και μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε εναντίον των επίορκων επιστημόνων. Ας αποφασίσουν οι επαγγελματίες γλωσσολόγοι της UNESCO για τη “μακεδονικότητα” της γλώσσας των Σκοπίων …και μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε εναντίον των επίορκων επιστημόνων.
Το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός λαός δεν έχει καμία “δουλειά” να μάχεται τον λαό των Σκοπίων. Τα επιστημονικά θέματα δεν είναι “παιχνίδια”, για να τα “υποστηρίζουν” οι λαοί με τις διαδηλώσεις τους στους δρόμους και στις πλατείες. Τα επιστημονικά θέματα δεν βοήθιουνται, μετατρέποντας τα κράτη σε “κερκίδες” φανατικών. Τα επιστημονικά θέματα επιλύονται από τους επιστήμονες με επιχειρήματα και δεδομένα. Ως εκ τούτου, έναν διεθνή οργανισμό, που “σφάλει”, μπορεί ένας λαός να τον μάχεται μέχρι να βρει το δίκιο του.
Απλά πράγματα, τα οποία δεν έχουν σχέση με την υποκειμενικότητα της πολιτικής. Η επιστημονική ανεπάρκεια μπορεί να καταγγελθεί και ν’ αποδειχθεί με αντικειμενικά κριτήρια — και να έχει νομικές και άρα ποινικές συνέπειες. Σε επιστημονικά θέματα δεν υπάρχει η υποκειμενικότητα της κρίσης των λαών …Δεν υπάρχουν τα “θέλω” και τα “επιθυμώ” των λαών …Υπάρχουν τα στοιχεία και οι αποδείξεις …και από αυτά κρίνονται οι επιστήμονες. Από εκεί και πέρα υπάρχουν επιστημονικοί σύλλογοι αρμόδιοι ν’ αποφασίσουν και να τιμωρήσουν τους άχρηστους επιστήμονες. Όποιος θέλει ας παρακάμψει την επιστημονική αλήθεια και ας εκδώσει πλαστά “πιστοποιητικά” αυθεντικότητας.
Ακριβώς, επειδή κανένας επιστήμονας δεν θέλει να υπογράψει “επιστημονικές” διαπιστώσεις, οι οποίες θα τον εκθέσουν δια παντώς στην επιστημονική κοινότητα, όλοι οι πονηροί θέλουν να βάλουν την Ελλάδα να πάρει την “ευθύνη” …Να πάρει την “ευθύνη” της “ευθανασίας” της Μακεδονίας. Γι’ αυτόν τον λόγο επιμένουν στη διαπραγμάτευση. Θέλουν καί τον σκύλο χορτάτο καί την πίτα ολόκληρη. Θέλουν να διασφαλίσουν το κύρος και την επιστημονικότητα των δικών τους διεθνών οργανισμών, απαλλάσσοντάς τους από το βάρος των γνωματεύσεων, αλλά θέλουν να εισπράξουν και το πολιτικό κέρδος της “πλαστογραφίας” της ιστορίας.
Θέλουν να πάρουν “τζάμπα” και με πολιτικούς όρους —εις βάρος της Ελλάδας— αυτό, το οποίο, αν επιχειρήσουν να το πάρουν με επιστημονικούς όρους, θα ήταν “πανάκριβο” και θα μπορούσε να τους καταστρέψει τους ίδιους. Θέλουν να πάρουν τον όρο “Μακεδονία” ανώδυνα και εκ του ασφαλούς από τη “χαζή” Ελλάδα —η οποία μοιράζει τα “προικιά” της— και όχι με το ρίσκο αυτού, ο οποίος κάνει “ριφιφί” και ανοίγει “πόρτα” για το χάος. Θέλουν να εκμεταλλευτούν τις διεφθαρμένες ελληνικές ηγεσίες, για να βάλουν την Ελλάδα να πάθει ζημιά και να πληρώσει η ίδια το κόστος της ζημιάς αυτής.
Την επόμενη φορά, που θα έρθει στην Ελλάδα κάποιο από τα λαμόγια του διεθνούς ιμπεριαλισμού, δεν πρέπει καν η ελληνική κυβέρνηση να ξεκινήσει την οποιαδήποτε “κουβέντα”. Να δηλώσει αναρμόδια και να τους παραπέμψει στην UNESCO με την επιφύλαξη ότι θα πάρει θέση μετά τη γνωμάτευσή της. Μέχρι τότε μπορεί να τους απαντήσει με το γνωστό …”Δώσαμε …δώσαμε” … Άλλωστε έχουμε και “δουλειές” …Στην Παγόδα της Φλώρινας ετοιμάζουμε έκθεση ζωγραφικής με έργα του Αλγερινού Βαν Γκογκ υπό τους ήχους της Ενάτης Συμφωνίας του Ινδού Ραζντί. Τις εορταστικές εκδηλώσεις θα “ανοίξει” η ορχήστρα πνευστών των “Σαμουράι” από το Βουκουρέστι.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο – ΕΑΜ Β’
