Φανταστείτε ότι αγοράζετε ένα αυτοκίνητο εργοστασιακά ρυθμισμένο να τρέχει με 60 χιλιόμετρα την ώρα στον ένα αυτοκινητόδρομο και με 120 χιλιόμετρα στον άλλο. Καλωσορίσατε σε έναν κόσμο χωρίς «Net Neutrality» ή «ουδετερότητα του Διαδικτύου».
Ο όρος αυτός έρχεται στην επικαιρότητα συχνά τα τελευταία χρόνια, κυρίως επειδή στις ΗΠΑ οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών και παρόχων πρόσβασης στο διαδίκτυο ζητούν την κατάργησή του. Αυτή την στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη άλλη μια τέτοια προσπάθεια, καθώς η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών των ΗΠΑ (FCC) δημοσίευσε την Τρίτη ένα πλάνο που καταργεί τους κανονισμούς που επιβάλλουν στις εταιρείες διαδικτυακής πρόσβασης να εξασφαλίζουν την ισότιμη πρόσβαση στο Διαδίκτυο, με τις ίδιες ταχύτητες για όλους και προς όλους τους διαδικτυακούς τόπους, όπως λέγεται πιο σύνθετα το «Νet Νeutrality».
Χωρίς αυτούς τους κανονισμούς θεωρητικά ένας πάροχος μπορεί να «κόψει» την πρόσβαση σε ορισμένους δικτυακούς τόπους, είτε μερικά μειώνοντας τις ταχύτητες της σύνδεσης ενός χρήστη που θέλει να επισκεφθεί αυτόν τον ιστότοπο, είτε ολικά τερματίζοντας τελείως την σύνδεση. Ουσιαστικά οι πάροχοι μπορούν να φτιάξουν αργές και γρήγορες λεωφόρους πρόσβασης στο Διαδίκτυο, χρεώνοντας βέβαια παραπάνω για τις πιο γρήγορες ταχύτητες.
Αυτό θα επηρεάσει τις σχέσεις των παρόχων με τους δημιουργούς περιεχομένου. Για παράδειγμα μπορεί η Χ εταιρεία τηλεπικοινωνιών να ζητά περισσότερα χρήματα από την Netflix για να προσφέρει μεγαλύτερες ταχύτητες στους χρήστες της, ώστε να μπορούν αυτοί να βλέπουν ανενόχλητοι τις ταινίες και τις σειρές που προσφέρει η πλατφόρμα. Βέβαια αυτό το επιπλέον κόστος θα περάσει σίγουρα στον τελικό χρήση ανεβάζοντας το κόστος υπηρεσιών όπως το να βλέπει κανείς ταινίες ή να παίζει παιχνίδια διαδικτυακά. Ουσιαστικά το διαδίκτυο θα χωριστεί σε δύο κομμάτια. Το ένα θα είναι προσβάσιμο σε όσους έχουν να πληρώσουν και το άλλο θα είναι μια πιο βασική εκδοχή που θα προσφέρει μια περιορισμένη πρόσβαση σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν.
Και αυτή είναι μόλις η πιο φανερή επιπλοκή ενός διαδικτύου χωρίς ουδετερότητα. Γιατί οι δυνατότητες «μαύρων» δοσοληψιών που ανοίγει η κατάργηση του Net Neutrality είναι πάρα πολλές. Φανταστείτε τι θα γίνει στην σημερινή εποχή που έχουμε συνηθίσει αστραπιαίες ταχύτητες στο διαδίκτυο αν μια ιστοσελίδα πληρώσει έναν πάροχο να μειώσει έστω και λίγο την ταχύτητα που φορτώνει μια ανταγωνιστική ιστοσελίδα και πόσους χρήστες μπορεί να χάσει από αυτό το «πέναλτι».
Ο αντίλογος
Φανατικός υπέρμαχος της κατάργησης του Net Neutrality είναι ο πρόεδρος της FCC Ατζίτ Πάι, ο οποίος θέλει να καταργήσει μια σειρά κανονισμών που είχε περάσει η κυβέρνηση Ομπάμα. Ο κ. Πάι είναι υποστηρικτής της απορρύθμισης της αγοράς και θέλει να μειώσει τις κρατικές παρεμβάσεις στην αγορά. «Βάσει της πρότασης μου η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα σταματήσει να διαχειρίζεται το Διαδίκτυο», γράφει ανακοίνωση του κ. Πάι. «Αντίθετα η FCC απλά θα ζητά από τους παρόχους να είναι διαφανείς στις πρακτικές τους ώστε ο καταναλωτής να αγοράζει το κατάλληλο για αυτόν πρόγραμμα».
Εννοείται ότι οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών είναι υπέρ της κατάργησης του Net Neutrality. «Η κίνηση αυτή θα επαναφέρει το διαδίκτυο στις ΗΠΑ σε ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που προωθεί τις ιδιωτικές επενδύσεις και την καινοτομία έναντι της κρατικής παρέμβασης», σχολίασε στους New York Times η Τζόαν Μαρς, μια αντιπρόεδρος της ΑΤ&Τ.
Από την άλλη οι μεγάλες διαδικτυακές εταιρείες όπως η Google και η Facebook είναι τελείως κατά. «Είμαστε απογοητευμένοι που οι προτάσεις της FCC αποτυγχάνει να διατηρήσει την προστασία της ουδετερότητας του διαδικτύου, κάτι που διασφαλίζει ότι το διαδίκυτο παραμένει ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλους», δήλωσε ο Έρικ Ίγκαν, αντιπρόεδρος της Facebook.
Τo σίγουρο είναι πως και οι δύο πλευρές αποτελούν πανίσχυρες ομάδες πίεσης προς την Ουάσιγκτον και πως οι επόμενες εβδομάδες, μέχρι τις 14 Δεκεμβρίου που συνεδριάζει η FCC θα είναι τουλάχιστον ενδιαφέρουσες.
Τι ισχύει στην Ευρώπη και γιατί μας ενδιαφέρει
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση βάσει του Κανονισμού 2015/2120 εξασφαλίζεται η «ισότιμη και μη διακριτική διαχείρισης της κίνησης κατά την παροχή υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο», δηλαδή η ουδετερότητα. Μάλιστα η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων έχει θέσει σε διαβούλευση έως τις 4 Δεκεμβρίου 2017 σχέδιο μέτρων με τα οποία ρυθμίζονται και εξειδικεύονται επιμέρους θέματα σχετικά με την πρόσβαση στο ανοικτό Διαδίκτυο, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο.
Η προσοχή όμως είναι ξεκάθαρα στραμμένη στις ΗΠΑ, καθώς οι ρυθμίσεις ή οι απορρυθμίσεις που λαμβάνουν χώρα εκεί καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τόσο την συμπεριφορά και των ρυθμιστικών Αρχών άλλων χωρών όσο και τις… απαιτήσεις των εταιρειών σε άλλες χώρες.
