Σέβομαι τις διαδικασίες που έχουν δρομολογηθεί στον χώρο της κεντροαριστεράς. Δεν μου πέφτει λόγος για να κρίνω υποψηφίους. Είμαι αντίθετος όμως με την επίκληση δημοκρατίας στην δικαιολόγηση των πολλών υποψηφιοτήτων.
Οι πολλές και μη δικαιολογημένες υποψηφιότητες δείχνουν κάποια ελαφρότητα από μερικούς εμπλεκομένους ,αδυναμία αυτοαξιολόγησης, σκοπιμότητες από προσπάθεια γελιοποίησης μιας διαδικασίας έως μελλοντική ανταλλαγή των ψήφων με κάποιο ρόλο, ακόμη και εκδικητική αντιμετώπιση προς κάποιο φαβορί. Δεν συνηθίζεται σε πολιτισμένες κοινωνίες να υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι. Γιατί αυτές οι κοινωνίες θα σταθούν αμείλικτες απέναντι σε κάποιους που δεν έχουν καμία πιθανότητα εκλογής, δεν εκφέρουν κάποια καινοτόμα πρόταση και δεν είναι συγχρονισμένες με την εποχή τους και παρ΄όλα αυτά είναι υποψήφιοι για αρχηγοί.
Εδώ έμαθαν όλοι το φθηνό επιχείρημα» «δημοκρατία έχουμε!». Σε όποιο μικρό ή μεγάλο σωματείο σύλλογο δήμο κόμμα είχαμε παρόμοιο φαινόμενο σχεδόν πάντα είχαμε αρνητικό αποτέλεσμα. Θυμάμαι δεύτερο γύρο με τις πολλές υποψηφιότητες σε κάποιο δήμο, ήταν κωμωδία. Έγινα προσωπικά μάρτυρας υποψηφίου δημάρχου που την πρώτη Κυριακή παράτησε τους δικούς του ενώ αυτοί πανηγύριζαν και πήγε με τους χαμένους παρηγορητής και συμπαραστάτης πόνου! Τα αποτελέσματα τον δικαίωσαν. Εκτίμησαν την παρουσία του και τον ψήφισαν.
Να μην θυμηθώ (για να μην φανώ μονόπλευρος) επίσης διαδικασίες επιλογής υποψηφίων βουλευτών στην Νέα δημοκρατία όπου κατά κάποιο παράξενο λόγο υπήρχαν υποψηφιότητες από το πουθενά, γιατί οι συμπαθούντες τον βουλευτή, πολιτευτή ή κάποιο πρόσωπο ψήφιζαν μονοκούκι τα «κουτσά άλογα» που δεν θα μας δημιουργήσουν πρόβλημα στις εκλογές και θα αδυνατίσουν τον άξιο και ταλαντούχο.
Κλείνοντας, η δημοκρατία απαιτεί πάνω από όλα σοβαρότητα, σύνεση, υπευθυνότητα , συνεργασία με κοινωνικές δυνάμεις, σύνθεση απόψεων προβληματισμό και συμμετοχή των πολιτών για να διευκολύνουν λίγους και καλούς ώστε να επιλεγεί ο καλύτερος επικεφαλής. Να μην αφήνουμε χώρο στους εξυπηρετούντες προσωπικές στρατηγικές ή σκοπιμότητες παραγοντίσκων. Και αυτό υποχρεωτικά σημαίνει λίγες και αιτιολογημένες υποψηφιότητες
Οι πολλές υποψηφιότητες συνταγή αποτυχίας (του Βασίλη Κωνσταντίνου)
