Αγαπητοί συμπατριώτες,
επειδή θεωρώ ότι πρωτίστως οι Έλληνες του Μονάχου δικαιούνται να έχουν πλήρηενημέρωση για το θέμα του ελληνικού Σχολείου στο Μόναχο, που ξεκίνησε το 2001 με την εξασφάλιση του οικοπέδου αλλά ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί, σας στέλνω αυτό το ενημερωτικό σημείωμα με τις μέχρι τώρα εξελίξεις.
- Ιστορικό
Το 2001 πείσαμε τον Δήμο του Μητροπολιτικού Μονάχου να διευκολύνει την ανέγερση σχολικού συγκροτήματος στο Μόναχο, που θα αναβάθμιζε τις συνθήκες λειτουργίας της εκπαίδευσης για τα ελληνόπουλα της περιοχής.
Ο Μητροπολιτικός Δήμος του Μονάχου δέχθηκε τότε να δώσει στην Ελλάδα έναντι χαμηλού τιμήματος οικόπεδο 15.000 τ.μ. , ενώ η Γερμανική Κυβέρνηση της Άνω Βαυαρίας δέχθηκε να χρηματοδοτήσει την ανέγερση του με 80% του συνολικού κόστους. Αργότερα μείωσε την συμμετοχή της στο 70% .
Η συμφωνία υπεγράφη τον Απρίλιο του 2001 παρουσία μου και παρουσία του τότε Δημάρχου του Μητροπολιτικού Μονάχου, μεταξύ της Κτηματικής Εταιρίας Δημοσίου και του Δήμου Μονάχου.
Στόχος ήταν ένα σύγχρονο κτήριο υψηλών προδιαγραφών με αίθουσες διδασκαλίας, εργαστήρια, αίθουσα μουσικής και καλλιτεχνικών μαθημάτων, αίθουσα εκδηλώσεων, κλειστό γυμναστήριο κλπ.
Ως Υφυπουργός Παιδείας επιδίωκα να αποτελέσει το project αυτό ένα σύγχρονο εκπαιδευτήριο αλλά ταυτόχρονα και χώρο πολιτισμού για τον ελληνισμό της πρωτεύουσας της Βαυαρίας με τις 30.000 Έλληνες και παράλληλα να επιτευχθεί εξοικονόμηση σημαντικών κονδυλίων που ξοδεύει η πατρίδα μας με την διάσπαρτη στέγαση των ελληνικών Σχολείων.
Ο όρος που έθεσε ο Δήμος ήταν η ανέγερση σχολείου να γίνει μέσα σε 4 χρόνια από την έκδοση της οικοδομικής άδειας (από τις αρμόδιες εκεί υπηρεσίες) .
Στον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων (σήμερα ΚΤΥΠ) εδόθη τότε η εντολή να προχωρήσει στις απαραίτητες μελέτες και διαδικασίες για την έκδοση της οικοδομικής άδειας.
Στα χρόνια που ακολούθησαν άλλαξαν Υπουργοί Παιδείας, άλλαξαν Κυβερνήσεις και η πληροφόρηση που είχα ήταν ότι η έκδοση άδειας καθυστερούσε και ότι αργότερα άρχισε η ανέγερση του κτηρίου.
Συγκεκριμένα η ισχύς της Οικοδομικής Άδειας άρχισε με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου του 2009.
Η Ελλάδα (ΟΣΚ) προκήρυξε δημοπρασία για την ανέγερση του Σχολείου το 2010 αλλά η διαδικασία με την ανάθεση ολοκληρώθηκε το 2013 και η ανέγερση άρχισε το 2014. Οι εργασίες ξεκινούν, διακόπτονται, επαναρχίζουν…
- Ο κίνδυνος απώλειας του Σχολείου
Τον Ιούνιο του 2016 διάβασα έκπληκτος σε γερμανική εφημερίδα ότι «…τέρμα με το ελληνικό Σχολείο..» και ότι ο Δήμος Μονάχου θέλει να πάρει πίσω το οικόπεδο και να γίνει έξωση της Ελλάδας !
Από την ενημέρωση που ζήτησα διεπίστωσα ότι :
Ø Ο Δήμος Μονάχου είχε αλλάξει εντωμεταξύ στάση, είχε γίνει επιθετικός και είχε αρχίσει, από το 2012, τις οχλήσεις και ενέργειες στην κατεύθυνση επιστροφής του οικοπέδου.
Ø Από το 2014 επεδίωκε τροποποίηση της αρχικής Σύμβασης του 2001.
Ø Το καλοκαίρι του 2015 τελικώς η ελληνική Κυβέρνηση (Υπουργείο Παιδείας), με επιμονή του τότε νομικού παραστάτη της στο Μόναχο απεδέχθη την τροποποίηση της αρχικής Συμφωνίας και αναστροφή της πώλησης του οικοπέδου εάν η Ελλάδα δεν αποπεράτωνε το κτηριακό συγκρότημα εντός ασφυκτικών προθεσμιών που υπαγόρευε πλέον ο Δήμος Μονάχου!
Ø Σημειωτέον ότι η ΕΤΑΔ (Εταιρία Ακινήτων Δημοσίου) επανειλημμένα είχε διατυπώσει από το 2013 την αντίθεση της σε ενδεχόμενη τροποποίηση της αρχικής Συμφωνίας και το είχε ρητά δηλώσει στον νομικό παραστάτη στο Μόναχο.
Η αρχική Συμφωνία του 2001 προέβλεπε ότι η επαναμεταβίβαση της κυριότητας δεν είναι δυνατή εάν ο Αγοραστής ( εν προκειμένω το Ελληνικό Δημόσιο)προσκομίσει απόδειξη ότι η χρηματοδότηση για την αποπεράτωση του σχολείου σε εύλογη προθεσμία είναι εξασφαλισμένη. Με την τροποποίησή της και την αποδοχή των ασφυκτικών ημερομηνιών αποπεράτωσης η Ελλάδα βρέθηκε σε δυσμενέστατη θέση.
Ø Ο Δήμος αποφάσισε τον Ιούνιο του 2016 να πάρει πίσω το οικόπεδο, ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Πελεγρίνης έκλεισε συνάντηση τον Ιούλιο όχι με τον Δήμαρχο, αλλά με τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Τοπικών Υποθέσεων του Δήμου(!), εκείνος δεχόταν δήθεν να υποβάλλει η Ελλάδα συμπληρωματικό χρονοδιάγραμμα αποπεράτωσης και μόλις επέστρεψε στην Αθήνα ο Υφυπουργός, η Υπηρεσία του Δήμου μετέγραψε το οικόπεδο στην μερίδα του Δήμου στο Υποθηκοφυλάκειο (!)
Ø Στον Δήμο παραδόθηκαν μάλιστα από την ελληνική πλευρά και τα κλειδιά της περίφραξης του οικοπέδου!
Γ. Η θετική ανατροπή
Πληροφορούμενος αυτές τις εξελίξεις και τον κίνδυνο να χαθεί οριστικά το όνειρο για το Ελληνικό Σχολείο στο Μόναχο δραστηριοποιήθηκα ως απλός πολίτης πλέον, αλλά και ως πρώην Υπουργός και Πρόεδρος της Βουλής.
- Ζήτησα από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να πάψει να θεωρεί «χαμένη υπόθεση» το θέμα αυτό και πρότεινα να πάψει να συζητά με τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Δήμου, αλλά να αναβαθμίσει το επίπεδο των συζητήσεων σε πολιτικό επίπεδο.
- Απευθύνθηκα με επιστολή μου στην Καγκελάριο κ. Angela Merkelυπογραμμίζοντας την σημασία του εγχειρήματος και ζητώντας παρέμβασή της. Επιστολές έστειλα επίσης στον Δήμαρχο κ. Dieter Reiter, στους επικεφαλής των Δημοτικών Παρατάξεων, στον Πρωθυπουργό της Βαυαρίας κ.Horst Seehoffer και στον αντικαγκελάριο κ. Sigmar Gabriel.
- Η κυρία Merkel μου απάντησε, ενημερώνοντάς με ότι ανέθεσε το θέμα στο Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών.
- Πρότεινα τότε (με αναλυτικό ενημερωτικό σημείωμα) στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Π, Παυλόπουλο, στον Πρωθυπουργό κ. Α. Τσίπρα και στον ΥΠΕΞ κ. Ν. Κοτζιά να θέσουν το θέμα στον τότε Υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας κ. Steinmeier κατά την επίσημη επίσκεψή που θα πραγματοποιούσε στην Ελλάδα,
- Τον Δεκέμβριο του 2016 επισκέφθηκα στο Βερολίνο και ενημέρωσα τον τότε Πρόεδρο του γερμανικού Κοινοβουλίου κ. Norbert Lammert. Υποσχέθηκε να βοηθήσει.
- Παράλληλα ερευνώντας στην Νομολογία του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Γερμανίας (BGH) βρήκα αποφάσεις του 2014 και 2016 με τις οποίες κρίνεται ότι τα ελληνικά σχολεία στην Γερμανία απολαμβάνουν ασυλίας (Immunität) και άρα προστατεύονται από αναγκαστική εκτέλεση!
Αυτό ενισχύει τα μέγιστα την θέση της ελληνικής πλευράς, αλλά δεν είχε τύχει της δέουσας προσοχής από την ηγεσία του ΥΠΕΠΘ το καλοκαίρι του 2016 που επισκεπτόταν ο Υφυπουργός το Μόναχο, και, ακόμη χειρότερα, δεν είχε αξιοποιηθεί καθόλου το 2015 όταν έγινε η υπογραφή της τροποποιητικής συμφωνίας που άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου με κίνδυνο την «έξωση» της Ελλάδας.
- Τον Φεβρουάριο του 2017 έγινε σύσκεψη στο Βερολίνο με συμμετοχή του Πρέσβη της Ελλάδας, της Γενικής Προξένου κας. Κωνσταντινοπούλου, του αρμόδιου Διευθυντή του γερμανικού ΥΠΕΞ, συνεργάτη της Καγκελαρίας, του Προέδρου της γερμανικής Ομοσπονδιακής Κτηματικής Υπηρεσίας, του ΓΓ Δια Βίου Εκπαίδευσης κ. Π. Παπαγεωργίου και εμού.
Στην σύσκεψη αυτή ζητήσαμε από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να διευκολύνει στην εξεύρεση άλλου οικοπέδου για ανέγερση σχολείου από τον Δήμο Μονάχου, ώστε να πάψουν οι ενέργειες «έξωσης» της Ελλάδας από το οικόπεδο όπου είχε προχωρήσει η ανέγερση του Ελληνικού Σχολείου.
- Η γερμανική πλευρά δήλωσε ότι κατανοεί την θέση μας και ότι θα κατέβαλε τις δικές της προσπάθειες προς την πλευρά του Δήμου. Πράγμα που έκανε, όπως διαπίστωσα από τις επανειλημμένες τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχα με τον αρμόδιο Διευθυντή του γερμανικού ΥΠΕΞ.
- Ταυτόχρονα ενημέρωσα και τον Γενικό Γραμματέα του ελληνικού ΥΠΕΞ Πρέσβη κ. Παρασκευόπουλο, ο οποίος στην συζήτηση διμερών θεμάτων με τον Γερμανό ομόλογό του, έθεσε με έμφαση το θέμα του Σχολείου.
- Τον Μάρτιο του2017 ζήτησα και είχα συνάντηση με τον Δήμαρχο του Μητροπολιτικού Μονάχου κ. Dieter Reiter στο Δημαρχείο Μονάχου. Κάναμε μια χρήσιμη συζήτηση. Του υπογράμμισα ότι για πολλούς λόγους η Ελλάδα δεν πρόκειται να εγκαταλείψει αυτό το project. Του ανέλυσα επίσης την Νομολογία του BGH περί προστασίας από αναγκαστική εκτέλεση λόγω Immunität. Του ζήτησα να σταματήσει ο Δήμος την επιθετική συμπεριφορά και τυχόν δικαστικές ενέργειες, γιατί αυτό εκτός των άλλων δημιουργεί πρόβλημα ακόμα και στις σχέσεις των δύο χωρών.
Ο κ. Δήμαρχος μου επιβεβαίωσε ότι και ο Υπουργός Εξωτερικών κ. S. Gabriel είχε επανειλημμένα επικοινωνήσει μαζί του και ότι θα εξετάσει και το θέμα της Immunität.
- Επιστρέφοντας στην Ελλάδα πρότεινα στον Υπουργό Παιδείας κ. Γαβρόγλου να ζητήσει το Υπουργείο την εκπόνηση γνωμοδότησης από κάποιο διακεκριμένο Διεθνολόγο Καθηγητή Πανεπιστημίου, που θα ενίσχυε τα επιχειρήματά μας περί Immunität γιατί ο Δήμος ήδη το είχε κάνει από την δική του πλευρά αναθέτοντας για λογαριασμό του γνωμοδότηση ότι δεν ισχύει η Immunität!
Χρειάσθηκε προσπάθεια για να πειστεί ο Υπουργός για την αναγκαιότητα μιας πολύ καλά τεκμηριωμένης και καθόλα αξιόπιστης μελέτης – γνωμοδότησης. Τελικώς «επείσθη».
- Στις αρχές του καλοκαιριού είχε η ελληνική πλευρά μια τέτοια εμπεριστατωμένη γνωμοδότηση – τεκμηρίωση ότι το Ελληνικό Σχολείο προστατεύεται από αναγκαστική εκτέλεση λόγω Immunität.
- Στις 19 Σεπτεμβρίου 2017 πραγματοποιήθηκε νέα συνάντηση στο Δημαρχείο με τον Δήμαρχο του Μητροπολιτικού Μονάχου κ. Reiter στην οποία συμμετείχαν, εκτός από εμένα, ο κ. Παπαγεωργίου, ο εκπρόσωπος της ΚΤΥΠ κ. Καραγκούνης ,η κ. Κωνσταντινοπούλου και ο κ. Σ. Κωνσταντινίδης.
- Και η συζήτηση αυτή έγινε σε καλό κλίμα. Ο Δήμαρχος Μονάχου τόνισε ότι δεν επιθυμεί προσφυγές στη Δικαιοσύνη, ούτε τη συνέχιση της συζήτησης περί μη ύπαρξης Immunität και αναφέρθηκε σε δύο πιθανές λύσεις:
- Εξασφάλιση από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση στον Δήμο, άλλου οικοπέδου κατάλληλου, για να κτίσει ο Δήμος το Σχολείο που έχει ανάγκη,
- Την από κοινού αξιοποίηση του οικοπέδου όπου βρίσκεται το Ελληνικό Σχολείο, με την ανέγερση ενός μεγαλύτερου συγκροτήματος που θα μπορούσε να στεγάσει Ελληνόπουλα και Γερμανόπουλα με την λειτουργία ενός Ευρωπαϊκού Σχολείου κατά το πρότυπο του Ελληνογερμανικού Κρατικού Σχολείου στο Βερολίνο.
- Συμφωνήθηκε να ετοιμάσει και να παραδώσει και το ελληνικό Κράτος τις απόψεις του εντός διαστήματος 4-6 εβδομάδων.
Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι παρόλο που έγιναν μεγάλα λάθη όπως η αναθεώρηση της αρχικής Συμφωνίας, η παράδοση των κλειδιών, οι καθυστερήσεις και η ανοχή διακοπής στην διαδικασία των εργασιών ανέγερσης, η αδράνεια στην μεταγραφή του οικοπέδου στη μερίδα του Δήμου κτλ., η δυσμενέστατη θέση στην οποία είχε περιέλθει η Ελλάδα και το project «Ελληνικό Σχολείο στο Μόναχο», με κίνδυνο μάλιστα οριστικής απώλειας, ανατράπηκε μετά από όλη αυτή τη μεθοδική επιμονή και με ισχυρά επιχειρήματα προσπάθεια που έγινε το τελευταίο διάστημα.
Προσωπικά κατέβαλα την προσπάθεια (και είναι αυτονόητο ότι όλες τις επισκέψεις μου στην Γερμανία έκανα ιδίοις εξόδοις) γιατί θεωρώ ότι θα ήταν κρίμα και άδικο να ματαιωθεί το εγχείρημα, να στερηθούν οι γενιές των ελληνόπουλων δυνατότητες αναβαθμισμένης εκπαίδευσης, να ταπεινωθεί για μια ακόμα φορά η Ελλάδα και να απογοητευθεί ο Απόδημος Ελληνισμός.
Η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, να καταθέσει τις απόψεις της και χωρίς καθυστερήσεις, λάθη, ολιγωρίες να προχωρήσει με γοργό ρυθμό στα επόμενα βήματα για να γίνει πραγματικότητα το αρχικό όνειρο που θα αναβαθμίσει την εκπαίδευση των παιδιών στο Μόναχο και θα εξασφαλίσει ταυτόχρονα ένα Κέντρο Παιδείας και Πολιτισμού για τον ελληνισμό της περιοχής.
Χρόνος άλλος δεν πρέπει να χαθεί επίσης διότι ο ημιτελής σκελετός του κτιρίου παραμένει για δεύτερη χρονιά εκτεθειμένος στις καιρικές συνθήκες.
Προς τους Συλλόγους των Ελλήνων στο Μόναχο
Αθήνα, 16 Νοεμβρίου 2017
