Η Ελλάδα θα είναι σε θέση να βγει από το παρόν πρόγραμμα στήριξης σε δέκα μήνες, δήλωσε ο Κλάους Ρένγκλιγκ.
Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας παραχώρησε συνέντευξη στην έντυπη μορφή της εφημερίδας Le Figaro, υπό τον τίτλο: “Το ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο έχει ως στόχο να αντικαταστήσει το ΔΝΤ”.
Αναλυτικά:
Η ευρωζώνη πηγαίνει όλο και καλύτερα. Είναι βιώσιμη αυτή η βελτίωση;
Είναι σαφές ότι η οικονομία της ευρωζώνης σταθεροποιείται και πραγματοποιούνται αποδόσεις που έχουν χρόνια να σημειωθούν. Χρειάστηκε να ξεπεράσουμε δύο κρίσεις: το παγκόσμιο οικονομικό κραχ του 2008 και την κρίση της ευρωζώνης που ξέσπασε το 2010. Ως εκ τούτου, χρειαστήκαμε περισσότερο χρόνο σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτά ανήκουν πια στο παρελθόν. Δεν έχουν διευθετηθεί όλα τα ζητήματα. Η ανεργία, ιδίως η ανεργία που πλήττει τους νέους, παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα σε κάποιες χώρες-μέλη και οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να συνεχιστούν. Αλλά πλησιάζουμε τις ΗΠΑ και αυτή τη στιγμή τα ποσοστά ανάπτυξης είναι μεγαλύτερα εδώ. Ωστόσο, δεν πρέπει να επαναπαυτούμε στις δάφνες μας,. Ο σημερινός ρυθμός ανάπτυξης, στο 2% το 2017, ξεπερνάει τη δυνητική μας ανάπτυξη, που κυμαίνεται γύρω στο 1 με 1,5%.
Με ποιον τρόπο παρενέβη ο ΕΜΣ κατά τη διάρκεια αυτής της διπλής κρίσης;
Από το 2010, ο ΕΜΣ (και ο προσωρινός προκάτοχός του, EFSF) δάνεισαν περίπου 270 δισεκατομμύρια ευρώ στις χώρες της ζώνης του ευρώ που είχαν δυσκολίες. Αυτός ο δανεισμός συνοδεύτηκε από επίπονες μεταρρυθμίσεις που ήταν όμως, απαραίτητες. Από τις πέντε χώρες που έλαβαν χρηματοδοτική στήριξη (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία και Κύπρος), οι τέσσερις κατάφεραν να βγουν από το αντίστοιχο πρόγραμμα. Μάλιστα, η Ιρλανδία και η Ισπανία αναδείχτηκαν σε πρωταθλητές της ευρωπαϊκής ανάπτυξης.
Η Ελλάδα βρίσκεται ακόμα υπό επιτήρηση;
Ναι, αλλά έχει διανύσει δρόμο. Ενώ το δημοσιονομικό έλλειμμα ξεπερνούσε το 15% του ΑΕΠ το 2009, η Αθήνα πέτυχε πλεόνασμα πέρσι, Η πρόοδος που έχει σημειώσει είναι σημαντική. Η Ελλάδα θα είναι σε θέση να αποχωρήσει από το τρέχον πρόγραμμα στήριξης σε δέκα μήνες και να χρηματοδοτηθεί αυτόνομα από τις αγορές, αν η Κυβέρνηση συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν για να ενισχυθεί η ανάπτυξη και η απασχόληση, H πρώτη έκδοση ομολόγου, η οποία στέφθηκε με επιτυχία, είναι ένα καλό σημάδι.
Έχει δυνατότητα παρέμβασης ο ΕΜΣ αν ένας μεγάλος αριθμός χωρών βρεθεί σε δυσκολία;
Δεν πιστεύω ότι μεσοπρόθεσμα θα υπάρξει τέτοιος κίνδυνος. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε μια δύναμη κρούσης 700 δισεκατομμυρίων ευρώ, από την οποία μας μένουν περισσότερα από 400 δισεκατομμύρια ως διαθέσιμα. Εξάλλου, έχουμε αποδείξει την ικανότητά μας να αντλήσουμε πόρους από την αγορά.
Έχει ξεκινήσει μια συζήτηση για την ενίσχυση της ευρωζώνης. Τι υποστηρίζετε εσείς;
Πολλά έχουν ήδη γίνει τα τελευταία επτά χρόνια. Οι χώρες-μέλη έχουν εργαστεί σκληρά για να μειώσουν τα ελλείμματα και να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχουμε σημαντικές θεσμικές αλλαγές, όπως η δημιουργία του ΕΜΣ και η τραπεζική ένωση. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένας ευρωπαϊκός “επόπτης” των τραπεζών. Τώρα, πρέπει να περάσουμε σε ένα νέο κεφάλαιο, για το οποίο τα κράτη-μέλη έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις.
Ποιο είναι το δικό σας όραμα;
Ας ξεκινήσουμε με την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης. To πλαίσιο καθορίζεται με τη θέσπιση του ενιαίου εποπτικού μηχανισμού και του ενιαίου ταμείου εξυγίανσης. Αλλά, το αμερικανικό παράδειγμα έχει αποδείξει ότι τα χρήματα που συγκεντρώνονται από τράπεζες δεν είναι αρκετά σε περίπτωση σοβαρής οικονομικής κρίσης. Χρειάζεται ένας πρόσθετο δίχτυ ασφαλείας και προς αυτήν την κατεύθυνση εργαζόμαστε. Ένα άλλο σημείο κλειδί σχετίζεται με τις ασφαλίσεις των καταθέσεων. Οι μισές χώρες-μέλη, ιδίως η Γερμανία και οι βόρειες χώρες, αντιτίθενται, όσο οι πιο εύθραυστες τράπεζες δεν διευθετούν τα προβλήματά τους αναφορικά με παλαιότερα χρέη. Αυτό είναι κάτι που βρίσκεται σε εξέλιξη. Η Ιταλία, για παράδειγμα, έλυσε το περασμένο καλοκαίρι το πρόβλημα τριών από τις τράπεζες της.
Ποια είναι η άποψή σας αναφορικά με έναν ενδεχόμενο ίδιο προϋπολογισμό της ευρωζώνης;
Έχουμε πράγματι ανάγκη από μια πρόσθετη δημοσιονομική ικανότητα για να αντιμετωπίσουμε τις ασύμμετρες διαταραχές. Αυτό θα μπορούσε, για παράδειγμα, να συμβεί με την περίπτωση της Ιρλανδίας, η οποία είναι η πλέον εκτεθειμένη χώρα σε σχέση με το Brexit. Είναι διαφορετική περίπτωση από μία διάσωση με επιτήρηση, όπως κάναμε για την Ελλάδα και άλλες χώρες. Θα μπορούσε να σχετίζεται με ένα ταμείο που θα είναι χρήσιμο σε περίπτωση “σοβαρού χτυπήματος”, του οποίου το μέγεθος θα μπορούσε να είναι ανάλογο του 1% ή του 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, δηλαδή ίσο με περίπου 100 έως 200 εκατομμύρια ευρώ. H δε χρησιμότητά του είναι ακόμη μεγαλύτερη, δεδομένου ότι δεν μπορούμε να κάνουμε χρήση των νομισματικών μηχανισμών της ΕΚΤ, καθώς κάτι τέτοιο απαγορεύεται από τη νομοθεσία. Για να μειώσουμε τις οικονομικές αποκλίσεις μεταξύ των χωρών-μελών, υφίστανται ήδη τα μέσα: για παράδειγμα, η μεταφορά πόρων στις φτωχότερες χώρες, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού ή τα προγράμματα επενδύσεων του σχεδίου Juncker. Όλα αυτά μπορούμε να τα ενισχύσουμε.
Είστε υπέρ της μετατροπής του ΕΜΣ σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο;
Σε πρακτικό επίπεδο, όλες οι χώρες στηρίζουν αυτήν την ιδέα. Είναι ακόμα πιο χρήσιμο καθώς το ΔΝΤ πιθανότατα δεν θα συνεχίσει να συμμετέχει στο μέλλον στα προγράμματα διάσωσης ευρωπαϊκών χωρών. Σε αυτό το στάδιο δεν έχει αποφασιστεί ακόμη τίποτα.
Τι θα επιφέρει (αυτή η αλλαγή);
Στόχος είναι το ΕΝΤ να αντικαταστήσει το ΔΝΤ, σε ορισμένους τομείς, στην Ευρώπη. Θα αναλάβει λοιπόν, την εκπλήρωση της αποστολής του ΔΝΤ, σε συνεργασία με την Κομισιόν, καθορίζοντας τους όρους των προγραμμάτων διάσωσης, και ελέγχοντας τους. Θέλω να υπενθυμίσω ότι η τρόικα έχει ήδη διευρυνθεί με τη συμμετοχή του ΕΜΣ, ενώ η συμβολή του ΔΝΤ έχει μειωθεί, περνώντας από το ένα τρίτο στο 10%, στην περίπτωση της Κύπρου. Το υπόλοιπο 90% χρηματοδοτήθηκε από το ΕΜΣ.
Είναι το κατάλληλο πολιτικό momentum για την ενίσχυση της ζώνης του ευρώ;
Η στιγμή είναι καλή. Έχουμε βγει από την κρίση. Η Γαλλία έχει μια φιλοευρωπαϊκή Κυβέρνηση και φαίνεται ότι σε παρόμοιο αποτέλεσμα θα οδηγήσουν και οι γερμανικές εκλογές.
