Πέθανε η Ζωή Λάσκαρη σε ηλικία 72 ετών. Σύμφωνα με πληροφορίες η Ζωή Λάσκαρη βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη.
Η Ζωή Λάσκαρη είχε συμμετάσχει σε πολλές επιτυχίες όπως το «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Νόμος 4000», «Κορίτσια για φίλημα», «Στεφανία», «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Οι θαλασσιές οι χάντρες» και πολλές άλλες.
Συνεργάστηκε με άλλα μεγάλα και αγαπημένα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου όπως Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Αλέκος Αλεξανδράκης, Φαίδων Γεωργίτσης, Νίκος Κούρκουλος κ.ά.
Η Ζωή Λάσκαρη (12 Δεκεμβρίου 1944 – 18 Αυγούστου 2017) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, μια από τις διασημότερες σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που ξεκίνησε την καριέρα της κερδίζοντας τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς», το 1959.
Το πραγματικό της όνομα είναι Ζωή Κουρούκλη (όμοιο με της εξαδέλφης της Ζωής Κουρούκλη, γνωστής τότε τραγουδίστριας).
Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη στις 12 Δεκεμβρίου του 1940 σύμφωνα με την εφημερίδα Απογευματινή, διοργανώτρια των καλλιστείων ή του 1944 σύμφωνα με την ίδια την ηθοποιό.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 θεωρείται –μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη– μια από τις εμπορικότερες σταρ του ελληνικού κινηματογράφου.
Η προσωπική της ζωή πάντα απασχολούσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολλές σχέσεις της είχαν συζητηθεί –κυρίως αυτή με τον Τόλη Βοσκόπουλο.
Ήταν παντρεμένη με τον γνωστό δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο από το 1976 και έχουν μία κόρη, τη Μαρία-Ελένη (πρώην σύζυγος του ηθοποιού Απόστολου Γκλέτσου).
Από προηγούμενο γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο απέκτησε άλλη μία κόρη, τη Μάρθα (που είχε παντρευτεί τον Βλάσση Μπονάτσο).
Η Ζωή Λάσκαρη είχε διατελέσει δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων έχοντας εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο του Δημήτρη Αβραμόπουλου.
Η αποκαλυπτική Λάσκαρη προκαλεί στις Κάννες με διχτυωτό φόρεμα, που άφηνε λίγα στη φαντασία. «Οι θαλασσιές οι χάντρες» το 1967 έχουν κάνει μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα και η Φίνος Φίλμ στέλνει την ταινία στις Κάννες μαζί με τη Λάσκαρη που επιδιώκει να κερδίσει τη διεθνή αγορά. Η εμφάνιση της Ελληνίδας καλλονής προκαλεί αίσθηση, καθώς εμφανίζεται με ένα πολύ αποκαλυπτικό φόρεμα. Οι Γάλλοι βέβαια ήταν συνηθισμένοι σε τέτοιες παρουσίες, αλλά στην συντηρητική Ελλάδα της δεκαετίας του ΄60 προκλήθηκε σκάνδαλο. Κάποιοι έγραψαν για «άστοχη κίνηση», που δεν τιμά την ηθοποιό και επιτέθηκαν σε όσους την συμβούλεψαν να ξεχάσει τα «χειμερινά» της ρούχα στην Αθήνα. Φυσικά υπήρξαν και θετικές κριτικές για το ερωτικό ταμπεραμέντο της Ζωής, ενώ δεν έλειψαν τα σχόλια για τα βλέμματα των φωτορεπόρτερ. Άλλοι την κοιτούσαν εντυπωσιασμένοι και άλλοι γελούσαν αμήχανα…
Με το ψευδώνυμο Αμαρυλλίς
Tο βράδυ του Σαββάτου 20 Iουνίου 1959, στην «φαντασμαγορικήν χοροεσπερίδα εις τα Aστέρια της Γλυφάδας, εξελέγη «Σταρ Eλλάς 1959» η 18ετίς δεσποινίς Ζωΐτσα Kουρούκλη, με το ψευδώνυμον «Aμαρυλλίς» (αριθμός 12), υπό τας επευφημίας του πλήθους που είχε κατακλύσει το κέντρον».
Mάλιστα, στην ίδια εκδήλωση –παρουσία Λάμπρου Kωνσταντάρα και Xριστίνας Σύλβα– απενεμήθη ο τίτλος της «μις Eλληνίδος 1959» στην επίσης μετέπειτα ηθοποιό Πάρις Λεβέντη, που συμμετείχε στον διαγωνισμό με το ψευδώνυμο «Kαρυάτιδα».
Στα στοιχεία που έδινε καθημερινώς για τις επικρατέστερες της στέψεως η εφημερίδα Aπογευματινή, αναφέρεται (Tετάρτη, 10/6/1959) ότι «η «Aμαρυλλίς» εγεννήθη εις την Θεσσαλονίκην· έχει ύψος 1,68 μ.· βάρος 57 κιλά· περίμετρο θώρακος 0,88· μέσης 0,62 και λεκάνης 0,93».
Στις 26 Iουλίου στο Λονγκ Mπητς των Hνωμένων Πολιτειών, η Zωή Λάσκαρη διαγωνίστηκε αξιοπρεπώς για την ανάδειξη «Mις Yφήλιος 1959».
Κινηματογραφική καριέρα
O τίτλος της Σταρ Ελλάς αλλά και η κοινή καταγωγή της με τον Γιάννη Δαλιανίδη ήταν η αφορμή ώστε ο τελευταίος να την επιλέξει για πρωταγωνίστρια της ταινίας «Ο Κατήφορος» το 1961.
Η τεράστια επιτυχία της ταινίας έκανε την Λάσκαρη μία από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής και μόνιμη πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου, υπογράφoντας αποκλειστικό συμβόλαιο με τη σημαντικότερη ελληνική εταιρία παραγωγής, τη Φίνος Φιλμ.
Από τότε πρωταγωνίστησε σε πολύ μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες και στα περισσότερα είδη ταινιών της εποχής (κωμωδία, κοινωνικό δράμα, μιούζικαλ) κατά την χρυσή περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου.
Ο Φιλοποίμην Φίνος επέλεξε να μην κρατήσει το πραγματικό της επίθετο, προκειμένου να μη γίνεται σύγχυση με την πρώτη της εξαδέλφη Ζωή Κουρούκλη, η οποία ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια.
Το επίθετο Λάσκαρη επέλεξε ο Γιάννης Δαλιανίδης από την ονομασία ενός Ιταλού.
Η εικόνα που διαμόρφωσε μέσα από τις ταινίες της ήταν αυτή μιας δυναμικής και μοιραίας γυναίκας, ενώ αποτελούσε το κρυφό απωθημένο πολλών αντρών.
Πολλές οι επιτυχίες στις οποίες πρωταγωνίστησε.
Συνεργάστηκε με άλλα μεγάλα και αγαπημένα ονόματα, όπως Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Αλέκος Αλεξανδράκης, Φαίδων Γεωργίτσης, Νίκος Κούρκουλος κ.ά.
Στο θέατρο
Το 1966 κάνει την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Κύπρο με τα έργα «Μιας πεντάρας νιάτα» των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, «Η παγίδα του Pομπέρ Τομά» και το «Βαθιά γαλάζια θάλασσα» του Ράτιγκαν.
Στις θεατρικές σκηνές της Αθήνας εμφανίζεται το 1970 με το έργο του Γιάννη Δαλιανίδη «Μαριχουάνα Στοπ» ενώ ακολουθούν η μεγάλη θεατρική επιτυχία «Εραστές του ονείρου» του Γιάννη Δαλιανίδη μαζί με τον Tόλη Bοσκόπουλο (1972).
Ακολούθως, «Ο άνθρωπος που γύρισε από τον γύψο» των Κώστα Καραγιάννη και Νίκου Καμπάνη, «Πώς να κερδίσετε τον άντρα σας» του Σμιθ (1975), «Ξυπόλητη στο Πάρκο» του Νηλ Σάϊμον (1977) και «Η κυρία» του Μαξίμ του Ζωρζ Φεϊντό (1979).
Παράλληλα συμμετείχε σε μεταφορές θεατρικών έργων για την τηλεόραση, από το αντίστοιχο τμήμα της EPT.
Ακολουθούν τα θεατρικά έργα: «Φρύνη η εταίρα» του Γιώργου Ρούσσου (1980), «Παντρεύομαι τον άντρα μου» του Νόρμαν Κράσνα (1980), «Εγώ, εσύ και ο άλλος» του Τζιν Κερ (1982), «Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές» της Ανίτα Λος (1983), «Μις Πέπσι» του Μπρουνό (1984) και «Η Ντόρις και ο γυαλάκιας» του Μπιλ Μάνχοφ (1984).
Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθετεί στην μεγάλη θεατρική επιτυχία «Καινούρια Σελίδα» του Νηλ Σάϊμον και το 1994 ο Ανδρέας Βουτσινάς στο «Ορφέας στον Άδη» του Τέννεση Ουίλιαμς, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ.
Ακολουθούν τα έργα: «Τρελοί για έρωτα» του Σαμ Σέπαρντ (1995), «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ» του Άλμπι (1996), πάλι σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ, «Τρεις ψηλές γυναίκες» του Άλμπι (1996), «Τρωάδες» του Ευριπίδη (1996), «Το μακρύ ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» του Eυγένιου Ο’ Νηλ (1997), «Η συνάντηση» του Νάντας (2000), «Σκηνές Γάμου» του Άλμπι (2000), σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, «Ευαίσθητη Ισορροπία» του Άλμπι (2003), «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη (2006), «Άλμα Μάλερ» του Ρον Χάρτ (2009), «Ρόουζ» του Μάρτιν Σέρμαν (2011) και «Ωραία Χρόνια» του Xάρολντ Πίντερ (2013).
Στο θέατρο συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες: Μιχάλη Κακογιάννη, Ανδρέα Βουτσινά, Μίνω Βολανάκη, Σταμάτη Φασουλή, Άντολφ Σαπίρο, Σταύρο Τσακίρη, Αθανασία Καραγιαννοπούλου, Γιώργο Ρεμούνδο, Γιώργο Θεοδοσιάδη, Δημήτρη Νικολαΐδη, Κωστή Μιχαηλίδη, Κώστα Μπάκα, Αντώνη Αντωνίου, Γιάννη Δαλιανίδη.
Το «όχι» της Βουγιουκλάκη στο γυμνό που ανέδειξε τη 17χρονη Ζωή Λάσκαρη
Στις 2 Δεκεμβρίου του 1961 προβλήθηκε για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη, «ο Κατήφορος».
Η Ζωή Λάσκαρη φτάνει στην κατάμεστη αίθουσα μαζί με τον φροντιστή της Φίνος Παντελή Παλιεράκη.
Το κοινό δεν έχει ξαναδεί από κοντά την νεαρή πρωταγωνίστρια που κάνει τα πρώτα τολμηρά βήματα στον κινηματογράφο.
Την παρακολουθεί να μπαίνει στο Σελέκτ με έκπληξη και περιέργεια. Η ταινία ήταν το πρώτο από τα κοινωνικά δράματα που παρουσίασε η Φίνος Φιλμ, με θεματολογία από την σύγχρονη ελληνική κοινωνία, όπως η διαφθορά της νεολαίας, ο τεντιμποϊσμός, οι εκτρώσεις, ο εγκλεισμός σε αναμορφωτήριο.
«Ο Κατήφορος» ήταν η ταινία στην οποία έκανε το ντεμπούτο της η Ζωή Λάσκαρη, αλλά και η αρχή της συνεργασίας του Νίκου Κούρκουλου με την εταιρία του Φ. Φίνου.
Σύμφωνα με το σενάριο, η Ρέα (Λάσκαρη) είναι μια κοπέλα από καλή οικογένεια, που έχει σχέση με τον Κώστα (Κούρκουλος), ο οποίος την απατά και δεν της φέρεται καλά.
Όταν η Ρέα αποφασίζει να τον εγκαταλείψει και να συνδεθεί ερωτικά με τον Πέτρο (Βουλγαρίδης), ο Κώστας για να την τιμωρήσει, την παρασύρει σε ένα ερημικό σημείο, της παίρνει τα ρούχα και την αφήνει γυμνή, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να ντροπιαστεί.
Ο Κώστας συνάπτει δεσμό με τη μικρότερη αδελφή της Ρέας και τότε εκείνη τον σκοτώνει….
Η Ζωή Λάσκαρη ήταν 17 ετών όταν γυρίστηκε η ταινία.
Δεν είχε σπουδάσει υποκριτική, αλλά δύο χρόνια νωρίτερα είχε κερδίσει τον τίτλο της Σταρ Ελλάς.
Ένας άνθρωπος της εταιρείας τη σύστησε στον Φίνο και εκείνος αρχικά της πρότεινε ένα μικρό ρόλο για τον «Κατήφορο».
Η Λάσκαρη όμως στα δοκιμαστικά ενθουσίασε τους υπεύθυνους και έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη, έγινε πρωταγωνίστρια.
Αρχικά, ο ρόλος της Ρέας προοριζόταν για την Αλίκη Βουγιουκλάκη, αλλά η ηθοποιός φοβήθηκε τις τολμηρές σκηνές και απέρριψε τον ρόλο.
Ωστόσο, η ηθοποιός, όχι μόνο δεν στιγματίστηκε από τον ρόλο, αλλά ξεκίνησε μια λαμπρή καριέρα και πρωταγωνίστησε τόσο σε δραματικές ταινίες, όσο και στα διάσημα μιούζικαλ του Δαλιανίδη.
Μάλιστα, η Λάσκαρη μετά την πρώτη της συνεργασία με τη Φίνος στον Κατήφορο υπέγραψε μόνιμο συμβόλαιο με την εταιρεία και πληρωνόταν με το μήνα.
