Αντιμέτωπος με το κακούργημα της απιστίας στην υπηρεσία, κατ’ εξακολούθηση σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου είναι ο πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος για τον τρόπο που διαχειρίστηκε τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων με αποτέλεσμα να χαθούν, σύμφωνα με την κατηγορία, εκατομμύρια ευρώ προς όφελος της Τράπεζας Πειραιώς.
Μαζί του, κατηγορούμενος για ηθική αυτουργία στην πράξη της απιστίας είναι ο πρώην επικεφαλής της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλης Σάλλας, ύστερα από παραγγελία του οικονομικού εισαγγελέα Παναγιώτη Αθανασίου.
Η δίωξη στρέφεται επίσης σε βάρος στελεχών των δύο τραπεζών, το επίμαχο διάστημα (πρώτο εξάμηνο του 2009), ανάμεσα στα οποία, και ο τότε αντιπρόεδρος του ΔΣ και Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς, Θεόδωρος Πανταλάκης, αλλά και ο Γενικός Διευθυντής της Διεύθυνσης Διαχείρισης Διαθεσίμων και Χρηματαγορών της Τράπεζας Πειραιώς, Αθανάσιος Αρβανίτης.
Η έρευνα για την υπόθεση ξεκίνησε μετά τις μηνυτήριες αναφορές Ασφαλιστικών φορέων και ΝΠΔΔ, των οποίων τα διαθέσιμα αποτελούν το Κοινό Κεφάλαιο (ΚΚ) που διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ελλάδος.
Σύμφωνα με το πόρισμα που συνέταξε η επίκουρη Οικονομική εισαγγελέας Ελένης Μιχαλοπούλου, η οποία διενήργησε τη σχετική έρευνα, οι χειρισμοί της ΤτΕ και της Πειραιώς οδήγησαν σε ζημία του Κοινού Κεφαλαίου (ΚΚ) το οποίο αποτελεί τον «κουμπαρά» των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Η Τράπεζα της Ελλάδας αν και έπρεπε να προστατεύσει τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά, όπως αναφέρει η εισαγγελέας, χάθηκε με αποκλειστικό όφελος της Τράπεζας Πειραιώς εκατομμύρια ευρώ.
Σύμφωνα με το εισαγγελικό πόρισμα, η ΤτΕ ως διαχειριστής του ΚΚ όχι μόνο παρέβη τους κανόνες διαχείρισης που έθεσε ο νόμος, η πολιτική της και οι αρχές χρηστής διαχείρισης, των χρηστών ηθών και του κοινωνικοοικονομικού σκοπού της διαχείρισης, αλλά η παράβαση αυτή έγινε κατά αντικειμενική κρίση προφανώς, πρόδηλα, κατά κατάχρηση της διαχειριστικής εξουσίας αντίθετα προς τα συμφέροντα και το σκοπό του ΚΚ.
Τα παραπάνω συνέβησαν και σε μια περίοδο κατά την οποία η ΤτΕ γνώριζε ότι η άσχημη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και το δημόσιο χρέος είχαν άμεση επίδραση στους κρατικούς τίτλους, ιδιαίτερα στα ΟΕΔ, που από τη φύση τους είναι μεσοπρόθεσμοι και βραχυπρόθεσμοι κι η εικόνα αυτή απεικονίστηκε άμεσα στις υψηλές αποδόσεις, κατά την επίδικη περίοδο, των 10ετών ΟΕΔ και στη πτωτική πορεία στις αγορές.
Παρόλα αυτά προέβη στις επίδικες αγορές-πωλήσεις μόνο με την Τράπεζα Πειραιώς με αποτέλεσμα την ευνοική τότε αναδιάρθρωση του χαρτοφυλακίου της Πειραιώς, με παράλληλη όμως ζημία ή τουλάχιστον διακινδύνευση της περιουσίας του Κοινού Κεφαλαίου, δηλαδή των αποθεματικών ασφαλιστικών ταμείων και ΝΠΔΔ.
Στη συνέχεια, με το PSΙ το Κοινό Ταμείο ζημιώθηκε επιπλέον 53,5% επί του ποσού του 1,9 δισ. ευρώ, ενώ η τράπεζα Πειραιώς ωφελήθηκε αφού τα ομόλογα που αγόρασε δεν μπήκαν στο PSI.
