Στο τέλος αυτής της υπέροχης εκδήλωσης στην παρουσίαση του Λευκώματος του Σπύρου Αναγνώστου που το τίμησε πλήθος κόσμου, φίλοι του Απόζαρι και όχι μόνο, ο Σπύρος ρώτησε αν έχει κάποιος να πει η να ρωτήσει κάτι. Θα ήθελα να πω και εγώ κάτι.
Όμως εγώ καθόμουν ενώ πολλοί συμπολίτες μας ήταν όρθιοι! Και όταν κάποιος κάθεται όρθιος πάνω από 10-15 λεπτά πάντα δυσφορεί. Επομένως κανένας δεν είχε διάθεση να ρωτήσει κάτι που θα ταλαιπωρούσε το κοινό.
Τονίστηκε βέβαια η ανάγκη για να χτιστεί επιτέλους ένα Πνευματικό Κέντρο αντάξιο της πόλης μας παρουσία του δημάρχου και της βουλευτού. Τι θα ρωτούσα; Σπύρο γιατί άργησες; Από μικρός είχες αυτή την τάση να ασχολείσαι με την πόλη μας την Ιστορία της και την παράδοσή της. Όταν σε προέτρεπα για κάτι γιατί έβλεπα το μεγάλο ενδιαφέρον σου για την παράδοση την Ιστορία μου απαντούσες πάντα με χαμόγελο «σιγά-σιγά» . Τώρα έχω να σου πω ένα βροντερό. «Σπύρο μην σταματάς».
Η εφορία αρχαιοτήτων αποτελείται από δημοσίους υπαλλήλους. Έχει αρμοδιότητες και καλώς τις έχει. Πρέπει να έχει λόγο. Σαν δημόσια υπηρεσία δεν είναι απαλλαγμένη από την παθογένεια όλου του δημοσίου να μην μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της πόλης . Να μην μπορεί να επικοινωνήσει και να συνεργαστεί σε ικανοποιητικό βαθμό με τους τοπικούς φορείς. Να μην ενεργεί μερικές σαν «αντίπαλος» με τους πολίτες αλλά να εξηγεί αναλυτικά και συστηματικά γιατί και πως όπως έπρεπε να κάνει και με σένα. Λόγω της οικονομικής στενότητας έχει περιορισμένες δυνατότητες.
Να μην αδικήσουμε και κάποιους που έχουν την διάθεση αλλά όχι τα μέσα. Ευτυχώς που βρέθηκαν κάποια Ευρωπαϊκά Προγράμματα και σώθηκαν κάποια μνημεία. Λυπήθηκα πολύ για την πίκρα σου όταν ανέφερες το γεγονός του τηλεφωνήματος από την υπεύθυνη της Εφορίας. «Σπύρο μην σταματάς». Η Καστοριά δεν σταματά εκεί. Δεν μπορεί να την καλύψει καμιά υπηρεσία ούτε να αναπληρώσει την «φλόγα» αυτής της πόλης που ανάβει όταν άτομα σαν εσένα την αναδεικνύουν και φωτίζουν την γειτονιά και την ψυχή των ανθρώπων της.
Κανένας δεν την νοιώθει καλύτερα από αυτούς που την έζησαν μέσα από τις ιστορίες, τους μύθους τα παραμύθια. Από αυτούς που έχουν βιώματα. Εσύ είσαι ένας από αυτούς. Μεγάλωσες μέσα στην γειτονιά με όλα τα καλά χαρακτηριστικά της εποχής. Φρόντισες και έψαξες να βρεις χαρακτηριστικά κομμάτια ζωγραφιές, φωτογραφίες, εικόνες, αντικείμενα της εποχής μας αλλά και των προγόνων σου.
Όταν πολλοί θάβουν το παρελθόν είτε για να το ξεχάσουν είτε γιατί ντρέπονται εσύ το αναδεικνύεις! Η Καστοριά δεν κτίστηκε πρόσφατα. Δεν είναι σαν τις νέες πόλεις που προέκυψαν από την ανάγκη των ανθρώπων να ζήσουν σε μεγάλες πόλεις.
Ποιος όμως ασχολείται με αυτά αν δεν έχει μέσα του «φλόγα» που τον καίει; Μπορεί εύκολα π.χ. ένας υπάλληλος καστοριανός να κατανοήσει απόλυτα την Βέροια; Για μένα όχι. Γι αυτό και εσύ δεν έχεις δικαίωμα να σταματήσεις τον δρόμο που ξεκίνησες. Στον δρόμο σου όμως να βρεις και άλλους και στο τέλος μπορείτε να γίνεται μια ομάδα που θα αφήσει εποχή.
Σε μια εποχή που τόσοι νέοι φεύγουν έχουμε τόσο πολύ ανάγκη από κάποιους που θα βροντοφωνάξουν: «Εμείς αυτή την πόλη θα την κρατήσουμε και θα την παραδώσουμε όρθια . Όχι με λόγια στα καφενεία. Με έργα αγάπη και δουλειά. Ο καθένας στον τομέα του και ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του. Το οφείλουμε στην ιστορία της.»
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
