Γεννήθηκε στη Ιεροπηγή της Καστοριάς στις 12 Απριλίου του 1892 και τελείωσε το δημοτικό σχολείο της Καστοριάς και στη συνέχεια συμπλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο γυμνάσιο της Ιονίου Σχολής στην Αθήνα.
Σπούδασε ιατρική στο Μονπελιέ της Γαλλίας και ειδικεύτηκε στη γενική χειρουργική, στη γυναικολογία και στη μαιευτική. Κατετάγη εθελοντικά και προσέφερε τις υπηρεσίες του ως Υπίατρος στο Α΄Βαλκανικό πόλεμο και είχε τη τύχη να δει την ιδιαίτερη πατρίδα του ελεύθερη τον Νοέμβριο του 1912. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στο στρατιωτικό νοσοκομείο των Ιωαννίνων που βομβαρδίσθηκε το 1940 από του Ιταλούς.
Το 1934 εξελέγη πρώτος πλειοψηφών σύμβουλος και προσέφερε τις ιατρικές υπηρεσίες του στους κατοίκους που μαστίζονταν από την ελονοσία κατά τη διάρκεια της κατοχής και το 1946 επελέγη ως δήμαρχος της πόλης της Καστοριάς σύμφωνα με την απόφαση της τότε κυβέρνησης Θεμιστοκλή Σοφούλη, που όριζε ότι την θέση του δημάρχου θα κατείχε ο πρώτος εκλεχθείς σύμβουλος της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης, λόγω της αδυναμίας διεξαγωγής εκλογών κατά την διάρκεια της τριπλής κατοχής 1941-1944. Και μετά τη λήξη της δημαρχίας του, προσέφερε και πάλι τις ιατρικές και ανθρωπιστικές του υπηρεσίες, ιδιαίτερα στους καταφυγόντες από τα χωριά της περιοχής.
Η δήλωσή του, μέσα στον ορυμαγδό των γεγονότων στις αρχές του εμφυλίου πολέμου, προκειμένου να εκτονωθεί η κατάσταση λόγω του κλίματος έχθρας μεταξύ των μελών των ανταρτικών οργανώσεων και του συχνά τουρκόφωνου χριστιανικού προσφυγικού πληθυσμού, αναφερόμενος σχετικά στους «εν σμικρώ ξενόφωνους» κατοίκους της περιοχής, ενέταξε μεταξύ αυτών των «ολίγων Σλαυοφώνων», και τους «εν σμικρώ Τουρκοφώνους», προκαλώντας την έντονη διαμαρτυρία των Μικρασιατών προσφύγων, καθώς διαχώρισε τον προσφυγικό πληθυσμό από τους ελληνόφωνους κατοίκους της περιοχής.
Κατά την διάρκεια της δημαρχιακής του θητείας, έδειξε παρά τους δύσκολους καιρούς, ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην διατήρηση και στην συντήρηση των βυζαντινών ναών και βυζαντινών εικόνων, και την αναδιοργάνωση της Δημοτικής βιβλιοθήκης της πόλης. Επίσης διετέλεσε πρόεδρος του Αδελφάτου του Δημοτικού Νοσοκομείου και μέλος της επιτροπής προμήθειας εποπτικών οργάνων για το Γυμνάσιο Καστοριάς, ενώ αποτελεί δείγμα της δυναμικής προσωπικότητάς του το γεγονός ότι κατά την διάρκεια της διάνοιξης της οδού της πόλης που οδηγούσε στο τότε υπό κατασκευήν ξενοδοχείο Ξενία της πόλης, παραχώρησε πρώτος τον κήπο του σπιτιού του λέγοντας: «Λοιπόν, κύριοι ας αρχίσουμε από τον κήπο της οικίας μου…»
