Έγγραφα διέρρευσαν - δείχνουν ότι ο Σόρος "τάϊζε" τα Ελληνικά ΜΜΕ

Η είδηση δημοσιεύεται μόνο από πηγές που δεν σχετίζονται με τη βρώμικη Ελληνική μεγαλοδημοσιογραφία των Αθηνών και τα δουλικά της επαρχίας τα οποία αρκούνται στα κατινίστικα αυτοδιοικητικά, σε καμιά σοφτ τσόντα, στις εκδηλώσεις πίτας και στις φωτογραφίες τοπίων και πτηνών. Έγγραφα που διέρρευσαν δείχνουν ότι ο Τζορτζ Σόρος ασχολήθηκε ενεργά με την καταγραφή του ελληνικού τοπίου των μέσων ενημέρωσης έτσι ώστε να προωθηθεί το πραξικόπημα της Ουκρανίας ως κάτι σωστό και επιθυμητό. Αυτό βέβαια ως σχέδιο διασφαλίζονταν με γενναιόδωρες επιχορηγήσεις στα δικά μας αγαπημένα έγκριτα ΜΜΕ (παραδοσιακά, ηλεκτρονικά, έντυπα, διαδικτυακά κλπ) αλλά και άλλους διαμορφωτές κοινής γνώμης και πολιτικών αποφάσεων.

Έχουν γίνει πολλές αναφορές σχετικά με τις διαρροές DC hack με πάνω από 2.500 έγγραφα που αποκαλύπτουν λεπτομέρειες για το πώς ο Τζορτζ Σόρος και οι ΜΚΟ του προσπαθούν να επηρεάσουν τους ηγέτες του κόσμου, για να οδηγήσουν την εξωτερική πολιτική τους, έτσι ώστε να συμβάλουν στη δημιουργία αναταραχής στην κυρίαρχα έθνη, που πολλές φορές οδηγεί στο χάος και τον εμφύλιο πόλεμο.

Μια χώρα στην οποία έδωσε ιδιαίτερη έμφαση ο George Soros με τις ΜΚΟ του είναι η Ουκρανία.

Είναι πλέον αποδεκτό γεγονός ότι ο Σόρος συμμετείχε ενεργά στην εξέγερση του Μαϊντάν το 2014 και το βίαιο πραξικόπημα, που είδε μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να ανατρέπεται με σημαία τις “αξίες της ΕΕ”.

Αυτό που είναι ακόμη πιο ανησυχητικό, όπως αποκαλύπτεται από τις διαρροές DC hack, είναι το πώς ο Σόρος και το δίκτυο του με τους “μη-κερδοσκοπικούς οργανισμούς” εργάστηκαν για να πιέσουν τα κράτη μέλη της ΕΕ όχι μόνο να “χάψουν” την αφήγηση της εξέγερσης του “Μαϊντάν” στην Ουκρανία, αλλά να αποκηρύξουν επίσης τυχόν δεσμούς και υποστήριξη για τη Ρωσία.

Έγγραφα που διέρρευσαν δείχνουν ότι ο Τζορτζ Σόρος ήταν ενεργός στην καταγραφή του ελληνικού τοπίου των μέσων ενημέρωσης με γενναιόδωρες επιχορηγήσεις, έτσι ώστε να προωθηθεί το έργο του την Ουκρανία, ενώ, επίσης, χρησιμοποιώντας τις βαθιές τσέπες του, να οδηγήσει τα ελληνικά ΜΜΕ να στραφούν εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας με ό, τι μπορεί να χρησιμοποιηθεί από μια καλά χρηματοδοτούμενη και ενορχηστρωμένη εκστρατεία σπίλωσης.

Σε ένα έγγραφο με τίτλο: “Πρωτοβουλία Ανοικτής Κοινωνίας για την Ευρώπη (OSIFE). Χαρτογραφώντας την συζήτηση για την Ουκρανία στην Ελλάδα” (Ukraine and Europe-greece-tor ukraine debate mapping greece.docx), ο Σόρος προσφέρει σε έναν σύμβουλο αμοιβή $ 6.500 δολάρια (ακαθάριστα) για 15 εργάσιμες ημέρες κατά την εκτέλεση αυτού του καθήκοντος συν όλα τα έξοδα πληρωμένα! (Είναι πολλά τα λεφτά Άρη)

Ο σκοπός αυτής της εργασίας:

Ο σύμβουλος αναμένεται να προσδιορίσει τα κύριους παίκτες στην ελληνική συζήτηση για την Ουκρανία, να περιγράψει τα βασικά επιχειρήματα και την εξέλιξή τους κατά τους τελευταίους 18 μήνες.

Συγκεκριμένα, η έκθεση θα πρέπει:
να καταγράψει οποιαδήποτε υπάρχουσα εκλογική δημοσκόπηση
να παρουσιάσει μια λίστα με “who is who?” που θα παρέχει πληροφορίες για τουλάχιστον…
– 6 εφημερίδες,
– 10 οπτικοακουστικά μέσα ενημέρωσης (τηλεόραση και ραδιόφωνο),
– 6 ιστοσελίδες του διαδικτύου,
– Περίπου 50 διαμορφωτές της κοινής γνώμης και των τάσεων σε κοινωνικά δίκτυα

να κατηγοριοποίησει τα κύρια στελέχη που έχουν λόγο στη συζήτηση και τελικά να εντοπίσει τις διαφορετικές πλευρές / στρατόπεδα που έχουν άλλη άποψη.

Να δώσει μια σύντομη περιγραφή για το πώς η Ρωσία έχει προσπαθήσει να επηρεάσει την ελληνική συζήτηση για την Ουκρανία μέσα από εγχώριους παράγοντες και βήματα.

να συμπεριλάβει μια ενότητα με συστάσεις σχετικά με
– Ποιοι χώροι OSF (Open Society Foundations – Ιδρύματα Ανοικτής Κοινωνίας) θα πρέπει να εμπλακούν και ποιος υπολογίζεται ως πιθανός αντίκτυπος που μπορεί αυτοί να έχουν;
– Ποιες είναι οι φωνές (της λογικής ή της αμφιβολίας), οι οποίες θα πρέπει να ενισχυθούν;

H ανοικτή πρωτοβουλία για την κοινωνία της Ευρώπης (OSIFE) επιλέγει τον Γιάννη Καρρά για την χαρτογράφηση των ελληνικών ΜΜΕ που θα επιχορηγηθούν.

Ο Γιάννης Καρράς έρχεται σε επαφή με κάποιον ελληνόφωνο δημοσιογράφο (αναφέρεται το όνομα Mathew) και του λέει πως λόγω της ύπαρξης αρνητικής άποψης περί του OSIFE (Πρωτοβουλία Ανοικτής Κοινωνίας για την Ευρώπη) στην ελληνική κοινωνία μετά την εμπλοκή του στην πρώην Γιουγκοσλαβία, και τον συμβουλεύει να μην αναφέρει τον OSIFE (Πρωτοβουλία Ανοικτής Κοινωνίας για την Ευρώπη).

«Θέλετε και το δικό σας όνομα σας να αναγράφεται στο χαρτί μαζί με το δικό μου? Περιμένω την άποψη σας.»

«Γενικά, μην αναφέρεστε στον OSIFE, γιατί θα βρείτε κλειστές πόρτες. Υπάρχει μεγάλη καχυποψία για την Ανοιχτή Κοινωνία στην Ελλάδα, κυρίως λόγω της τοποθέτησης της όσον αφορά την πρώην Γιουγκοσλαβία.»

Στη συνέχεια ο Καρράς περιγράφει την προσέγγιση με την οποία θα χειραγωγήσει την ελληνική κοινωνία, καλύπτοντας θέματα όπως:

ΜΜΕ

Πολιτικά κόμματα και think tanks

Δημοσκοπήσεις

Δημόσιες Σχέσεις

Θρησκευτικοί και πολιτιστικοί δεσμοί

Μετανάστευση και διασπορά

Ελλάδα και Ουκρανία στο γενικό πλαίσιο της ελληνικής οικονομικής κρίσης

Ελλάδα, Οκυρανία και Κυπριακό

Ονόματα και σύντομη περιγραφή σημαντικών ηθοποιών: μια λίστα με 50 διαμορφωτές κοινής γνώμης με το who-is-who του καθενός

Ο Καρράς σημειώνει πως η Ρωσία έχει πολύ καλή διάθεση προς την Ελλάδα, ασκώντας “σημαντική, ήπια δύναμη”.

Ο Καρράς επίσης σημειώνει πως η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ένας αδύναμος παίχτης στο ουκρανικό debate και ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς το έχει συνειδητοποιήσει.

Σύνοψη: Δουλεύω βασιζόμενος σε υποθέσεις που κατά κύριο λόγο πηγάζουν απο συνεντεύξεις που έχουν πραγματοποιηθεί ως τώρα πως η Ρωσία ασκεί αυτή την ήπια επιρροή στην Ελλάδα, η οποία δεν φαίνεται ωστόσο να μετατρέπεται σε ισχυρή επιρροή (π.χ. άσκηση βέτο για τις ευρωπαϊκές κυρώσεις). Οι Έλληνες βασικά δεν ενδιαφέρονται για την Ουκρανία και την κρίση της. Τους ενδιαφέρει περισσότερο το δικό τους πρόβλημα με την οικονομική κρίση και τις σχέσεις τους με την Ευρώπη (κυρίως με την Ευρώπη, και όχι με τις ΗΠΑ). Στο βαθμό που αυτές οι σχέσεις με την Ευρώπη παραμένουν στο επίκεντρο και δεν αλλάζουν, η Ελλάδα “γαβγίζει αλλά δεν δαγκώνει”. Αν οι συνθήκες βελτιωθούν, η Ελλάδα μπορεί να μην γαβγίσει καν (όπως διαφαίνεται από την Ελληνική πολιτική στο Ισραήλ, ο Κοτζιάς είναι πολύ ρεαλιστής).

Ο Καρράς προειδοποιεί πως στην περίπτωση που η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας χειροτερέψει, τότε η Ελλάδα είναι πολύ πιθανό να στραφεί στην Ρωσία για υποστήριξη, κάτι το οποίο παρουσιάζει περιπλοκές στο Ουκρανικό σχέδιο.

Αν χειροτερέψουν ωστόσο, η Ελλάδα θα στραφεί στην Ρωσία για ενίσχυση, και θα αλλάξει τις πολιτικές της περί της Ουκρανίας αναλόγως. Συμφωνείτε με αυτές τις υποθέσεις; Μπορείτε να βεβαιώσετε για ή κατά αυτών στα ΜΜΕ;

Μεγάλη σημασία τοποθετεί ο Καρράς στην χειραγώγηση των ΜΜΕ στην Ελλάδα, επικαλούμενος διάφορα μεγάλα ενημερωτικά μέσα που η ΜΚΟ του Σόρος μπορεί να στοχεύσει, συμπεριλαμβάνοντας αριστερά και δεξιά blogs.

Αυτός είναι ο όγκος του έργου (πρέπει να σκεφτούμε περί της κατανομής εργασίας). Πρέπει να παρέχουμε ένα who-is-who με πληροφορίες για τουλάχιστον 6 εφημερίδες, 10 τηλεφωνικά και ραδιοφωνικά μέσα και 6 διαδικτυακά. Κάποια απο αυτά θα είναι πολύ προφανή, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις, η αλλαγή με την πάροδο του χρόνου (τουλάχιστον 18 μήνες) είναι σημαντικός παράγοντας. Ακολουθούν μερικές προτάσεις για εφημερίδες: Καθημερινή, Αυγή, Τα Νέα, Εφημερίδα των Συντακτών, Ελευθεροτυπία, Πρώτο Θέμα, Ριζοσπάστης κ.α. Τι άλλο; Protagon, Athens Review of Books (πληροφορίες για τον Κοτζιά). Όσον αφορά τα τηλεοπτικά, θα χρησιμοποιήσουμε τα κύρια κανάλια μόνο. Για αριστερά blogs; Με ραδιοφωνικούς σταθμούς; Νομίζω πως πρέπει να σκεφτούμε και τον Αριστερά στα FM. Και τον Σκάι. Τι άλλο; Κάτι απο την εθνικιστική και γενική ακροδεξιά; Η επιλογή μου θα ήταν η Αρδίν (το ψάχνω ήδη) καθώς κάνει προσπάθειες να φανούν σοβαροί. Η Πατριά είναι ακόμα πιο ανούσια. Θα ασχοληθώ εγώ με τα θρησκευτικά δικτυακά μέσα και το θρησκευτικό και πολιτιστικό παράρτημα. Νομίζω πως πρέπει να επιλέξουμε τον Κώστα Νισένκο (http://www.kathimerini.gr/757296/article/epikairothta/kosmos/viaih-epi8esh-kata-toy-antapokrith-ths-ka8hmerinhs-sthn-krimaia) και τον Κώστα Γερόπουλο της Νέας Ευρώπης για να εμπλεχθούν στα θέματα. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος όμως πως θα ήταν καλό να μιλήσουμε στον Θανάση Αυγερινό, Δημήτρη Λάτσιο, Αχιλλέα Πατσούκα κτλ. καθώς είναι ανταποκριτές της Ρωσίας. Επίσης, αν βρούμε άρθρα με ενδιαφέρουσες πληροφορίες όσον αφορά οποιοδήποτε απο τα προαναφερόμενα θέματα, καλύτερα να τα στέλνουμε ο ένας στον άλλο.

Ο Καρράς δίνει μεγάλη προσοχή στην χειραγώγηση πολιτικών κομμάτων. Ο Καρράς βλέπει αυτό ως μια πιο δύσκολη διεργασία, καθώς τα κόμματα της Ελλάδας δεν θα καλωσορίσουν την στροφή ενάντια στην Ρωσία.

Ποιός ασχολείται, αν οποιοσδήποτε ασχολείται με την Ρωσία/Ουκρανία σε κάθε πολιτικό κόμμα; Πόσο σημαντικά είναι τα κόμματα στον σχηματισμό πολιτικών; (η διαίσθηση μου μου λέει πως είναι πλήρως ασήμαντα). Οφείλω να παραδεχτώ πως δεν έχω ιδιαίτερη εμπειρία όσον αφορά το πως θα προχωρήσουμε με αυτό το θέμα, άλλα έχω γράψει στον ακαδημαδικό Βασίλη Πετσίνη και ελπίζω πως θα μιλήσουμε στο skype σύντομα. Πιστεύω πως τα think tanks είναι πιο εύκολα, και σημαντικότερα. Έχω ήδη πάρει συνέντευξη απο τον Θάνο Ντόκο (υπεύθυνο ινστιτούτου ελληνικών εξωτερικών πολιτικών, ELIAMEP).

Σημειώνει ο Καρράς την προσέγγιση του σε διάφορους θρησκευτικούς ηγέτες, ακαδημαϊκούς και ηθοποιούς, για να αποκτήσει μια αίσθηση για τον βαθμό της Ρωσικής επιρροής στην ελληνική κοινωνία και κουλτούρα.

Ως τώρα έχω πάρει τηλεφωνικά συνέντευξη απο τον Μητροπολίτη Ιωάννη Περγάμου (μια απο τις κορυφαίες φιγούρες στον εσωτερικό κύκλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης). Έχω διαβάσει τα πρόσφατο βιβλίο (2014) του Μητροπολίτη Νεκταρίου της Αργολίδας, “Δύο σφαίρες για το Ντόνετσκ”. Προσπάθησα, αλλά δεν κατάφερα ως τώρα να επικοινωνήσω με τον Μητροπολίτη Νεκτάριο και έχω ξεκινήσει να ασχολούμαι με δύο κύρια θρησκευτικά sites, romfea.gr και amen.gr.

Με σεβασμό προς την κουλτούρα, σκοπεύω να επικοινωνήσω με τον Γεώργιο Λιβαθινό, σκηνοθέτη Ρωσικών και άλλων παραστάσεων και την ηθοποιό Λυδία Κονιόρδου. Επίσης, με την διαχείριση του Ωνάσειου Κέντρου, ειδικότερα με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου, την executive vice-director η οποία είναι επαρκώς ενημερωμένη σε αυτό το πεδίο, έχοντας ταξιδέψει και στην Ουκρανία και στην Ρωσία.

Το 2016 η Ελλάδα και η Ρωσία θα φιλοξενήσουν η μία την άλλη, με επίκεντρο καλλιτεχνικά και πολιτιστικά events αντιστοίχως στις δύο χώρες. Θα ψάξω, και θα προσπαθήσω να καταλάβω τον βαθμό στον οποίο η μοναδική, πολιτιστική και ήπια επιρροή μπορεί να μεταφραστεί σε εφαρμογή ελληνικών πολιτικών.

Ο ελληνικός στρατός είναι το τελευταίο κομμάτι χειραγώγησης, με τον Καρρά να παίρνει συνεντεύξεις από πρέσβεις και όσους παίρνουν πολιτικές αποφάσεις.

Εξωτερική πολιτική και ελληνικός στρατός. Ως τώρα, έχω πάρει συνέντευξη αυτοπροσώπως απο τον πρέσβη Ηλία Κλη (πρώην πρέσβη της Ελλάδας στη Μόσχα, σύμβουλο στον σημερινό υπουργό εξωτερικών, σύμβουλο στην ελληνική ένωση βιομηχάνων. Είναι ίσως το πιο σημαντικό πρόσωπο όσον αφορά την κατανόηση Ελληνο-Ρωσικών διπλωματικών σχέσεων αυτή τη στιγμή). Ο πρέσβης Αλέξανδρος Φίλων (πρώην πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον, με τον οποίο έχουμε συγγένεια). Με τον καπετάνιο Πάνο Στάμου (υποβρύχια, εκτενής επαφές στην Κριμέα, καθώς είναι γραμματέας και “το αστέρι” του ελληνορωσικού ιστορικού συνδέσμου) ο οποίος έδωσε έμφαση στην μη πολιτική παράδοση των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων. Μπήκα στον πειρασμό να μιλήσω με τον Θέμο Στοφορόπουλο σχετικά με την οπτική της εθνικιστικής αριστερής πτέρυγας. Επίσης διάβασα το τελευταίο βιβλίο του υπουργού εξωτερικών Κοτζιά. Όλα αυτά με εξόπλισαν με χρήσιμες γνώσεις όσον αφορά τα παραρτήματα 7 και 8 και συγκεκριμένα για την διασύνδεση του Κυπριακού ( το οποίο, στη συγκεκριμένη στιγμή η Ελλάδα είναι πολύ πρόθυμη να υποβαθμίσει).

Έμφαση τοποθετεί ο Καρράς στην Κύπρο, ίσως επειδή αναγνωρίζει την τάση των νησιών να στηρίζουν την Ρωσία και την γενικότερη ρωσική κοινωνία.

Οι προτάσεις θα είναι βραχυπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες, επικαλούμενες συνεντεύξεις που έχουν πραγματοποιηθεί ως τώρα. Μεσοπρόθεσμες προτάσεις θα συμπεριλαμβάνουν πολιτιστικό event (το οποίο θα διευκρινιστεί αργότερα) και μία μονοήμερη σύσκεψη πάνω στο θέμα της Ουκρανίας και της διεθνούς νομοθεσίας, επικαλούμενη προηγούμενες καταστάσεις όσον αφορά την αντιμετώπιση της Ουκρανίας (συγκεκριμένα Κύπρο). Οι προτάσεις πιθανότατα να συμπεριλαμβάνουν ανάπτυξη ικανοτήτων προς τοπικούς Ουκρανούς εκπρόσωπους. Βραχυπρόθεσμες προτάσεις θα συμπεριλαμβάνουν πακέτο δράσεων όσον αφορά το τι έχει να χάσει η Ελλάδα στο θέμα της Ουκρανίας, και τρόπους για αφήγηση παράλληλων σε διαδράσεις μεταξύ έθνους και κράτους ένταντι Ελλάδας/Ουκρανίας. Σκεφτείτε το αν αυτά θα έχουν αποτέλεσμα / τι άλλο θα προτείνατε;

Και τα δύο έγγραφα: