Ανατροπή στην… ανατροπή και ηχηρή διάψευση των δημοσκοπήσεων αλλά και των exit polls που ήθελαν τον αριστερό συνασπισμό Unidos Podemos να αναδεικνύεται δεύτερη δύναμη στις ισπανικές εκλογές, έφεραν τελικά τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών που πραγματοποιήθηκαν για δεύτερη φορά μέσα σε έξι μήνες στην Ισπανία, καθώς το Σοσιαλιστικό Κόμμα – PSOE άντεξε την πίεση και διατηρήθηκε στη δεύτερη θέση με 85 έδρες (πέντε λιγότερες από τον Δεκέμβριο) και ποσοστό 22,7%.
Μεγάλοι κερδισμένοι της βραδιάς ο Μαριάνο Ραχόι και το Λαϊκό Κόμμα -PP- του οποίου ηγείται και το οποίο αύξησε το εκλογικό του ποσοστό και τις έδρες του εξασφαλίζοντας ποσοστό 32,9% από 28,7% και 137 έδρες από 123 που είχε τον Δεκέμβριο.
Χαμένοι οι Podemos, που μίλησαν για «κακό αποτέλεσμα που επιβραδύνει την αλλαγή που χρειάζεται η χώρα», καθώς τελικά μαζί με την Ενωμένη Αριστερά εξασφάλισαν μόλις δύο έδρες περισσότερες απ’ ό,τι είχαν μόνοι τους τον Δεκέμβριο (71 από 69) και ποσοστό 21,1%, αλλά και το νεοφιλελεύθερο κόμμα Πολίτες που έχασε οκτώ έδρες, συγκεντρώνοντας 32 και ποσοστό 12,9%.
Με βάση αυτό το αποτέλεσμα καταβυθίζεται και η φιλοδοξία του ηγέτη του Αλμπερτ Ριβέρα να καταστήσει το κόμμα ρυθμιστή των μετεκλογικών πολιτικών εξελίξεων.
Η αποχή
Η αποχή έφτασε στο 69,8%, αυξημένη κατά τέσσερις μονάδες. Τα αποτελέσματα των εκλογών, που πραγματοποιήθηκαν υπό τη μεγάλη σκιά του Brexit, το οποίο σε κάποιο βαθμό έπαιξε τον ρόλο του, ενισχύοντας το Λαϊκό Κόμμα που προέβαλλε εξάλλου ως το μόνο ικανό να «διατηρήσει την ηρεμία και την τάξη», φέρνουν ουσιαστικά τους Ισπανούς ξανά «στο ίδιο έργο θεατές», καθώς στην αναζήτηση μετεκλογικών συνεργασιών η διαδικασία συνεννόησης των κομμάτων αναμένεται επίπονη.
 |
Αυτήν τη φορά τα κόμματα έχουν υποσχεθεί… fast track διαπραγματεύσεις, ωστόσο οι δυσκολίες παραμένουν.
Τα κυρίαρχα σενάρια είναι πάλι δύο: σχηματισμός μεγάλου συνασπισμού μεταξύ PP και PSOE, που θα συγκέντρωνε και την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή -222 έδρες από τις 176 που απαιτούνται για την πλειοψηφία- ή τη συμμαχία PSOE, Unidos Podemos, που φτάνει τις 156 έδρες, οπότε θα χρειαζόταν και η σύμπραξη των Πολιτών.
Το δεύτερο σενάριο απέτυχε να μετουσιωθεί σε κυβέρνηση τον Δεκέμβριο εξαιτίας της άρνησης των Podemos να συνεργαστούν με τον ηγέτη των Πολιτών, Αλμπερτ Ριβέρα, επομένως μια τέτοια συνεργασία θα εξαρτηθεί από το πόσο νερό είναι διατεθειμένος να βάλει στο κρασί του ο ηγέτης των Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, ο οποίος ίσως βρεθεί και πάλι στο επίκεντρο επικρίσεων εντός του κόμματός του, όπως έγινε και τον περασμένο Μάρτιο που κατηγορήθηκε για ηγεμονισμό.
Οσο για το πρώτο σενάριο, πάλι το δίλημμα αφορά τους Σοσιαλιστές που φοβούνται ότι μια συμμαχία τους με τη Δεξιά θα τους βύθιζε κι άλλωστε έχασαν κι άλλες έδρες, την ώρα που το Unidos Podemos «καραδοκεί» για τη δεύτερη θέση.
Ωστόσο, η λύση της «αποχής» Σοσιαλιστών-Ciudadanos σε κρίσιμες ψηφοφορίες στη Βουλή, που θα κατέβαζε (και σημαντικά) το όριο της πλειοψηφίας για να περάσουν οι νόμοι, φαντάζει ένα πολύ πιθανό σενάριο κι ίσως ανοίγει τον δρόμο στον Μαριάνο Ραχόι να κυβερνήσει ξανά έστω και χωρίς την πολυπόθητη πλειοψηφία.
 |
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Μεγάλες προκλήσεις για τη νέα κυβέρνηση
Μεγάλες είναι οι προκλήσεις της όποιας νέας κυβέρνησης προκύψει στην Ισπανία στον τομέα της οικονομίας καθώς, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ισπανίας, η χώρα θα αντιμετωπίσει «μέτρια επιβράδυνση» κατά το β’ εξάμηνο του 2016, δεδομένου ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ, που ήταν 0,8% το α’ τρίμηνο, προβλέπεται να επιβραδυνθεί στο 0,6% το β’ και το γ’ τρίμηνο και στο 0,5% το δ’ τρίμηνο.
Η Τράπεζα της Ισπανίας αναμένει συνολική ανάπτυξη 2,7% φέτος, από 3,2% το 2015.
Η κυβέρνηση θα πιεστεί επίσης από την Ευρωπαϊκή Ενωση να διατηρήσει το ισπανικό έλλειμμα υπό έλεγχο και να συνεχίσει τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Υποσχέσεις
Αυτό θα αποδειχθεί μια ιδιαίτερη πρόκληση, ιδιαίτερα αν τα κόμματα τηρήσουν τις προεκλογικές υποσχέσεις τους κι ενώ κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους οι Βρυξέλλες αποφάσισαν να μην τιμωρήσουν την Ισπανία για την αποτυχία της να υλοποιήσει τους στόχους για το έλλειμμα, που είχαν συμφωνηθεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ομως οι Βρυξέλλες θα επανεξετάσουν την κατάσταση της Ισπανίας τον Ιούλιο, προκαλώντας νέες συγκρούσεις.
Οι επιλογές της νέας κυβέρνησης θα είναι ουσιαστικά δύο, είτε να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ΕΕ μειώνοντας τις δαπάνες ή αυξάνοντας τους φόρους, είτε να αγνοήσει τους στόχους της ΕΕ και να αντέξει στις πιέσεις των αγορών και της ΕΕ που θα προκύψουν.
Ακόμα μία βασική πρόκληση για το μέλλον της ισπανικής κυβέρνησης θα είναι να μειώσει την ανεργία. Αυτή τη στιγμή το 21% είναι άνεργο ? το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη μετά την Ελλάδα κι ακόμα μεγαλύτερο μεταξύ των νέων στο 50%. Κι αν και το ποσοστό αυτό είναι μικρότερο, το μεγαλύτερο μέρος των θέσεων εργασίας που προστέθηκαν αφορούν σε προσωρινή ή μερική απασχόληση.
