Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε κάνει αναλύσεις ,αυτοκριτική, αυτομαστίγωμα για το πως φτάσαμε στην ηθική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση. Από το 1974 και μετά η χώρα διήνυσε την καλύτερη δημοκρατική περίοδο και περίοδο μεγάλης οικονομικής ευμάρειας.
Εντοπίσαμε όμως παθογένειες κυρίως την ύπαρξη πελατειακού κράτους και αποσάρθρωση της παραγωγικής οικονομίας. Έτσι φτάσαμε σε απαξίωση της πολιτικής των κομμάτων και σε κρίση αντιπροσώπευσης.
Η δημοκρατική παράταξη έχει τρωθεί εκλογικά παρά την μεγάλη ιστορική της προσφορά . Η ελληνική τραγωδία συνεχίζεται και δεν οδηγείται σε λύση .
Η σημερινή κυβέρνηση της λατινοαμερικάνικης δήθεν αριστεράς με τις αυταπάτες της οδήγησε σε σύνταξη της οικονομικής κρίσης αλλά και του προσφυγικού προβλήματος .
Η επιστροφή στην κοινή λογική και στην αντικειμενική ανάλυση μέσα από την ορθή κρίση θα οδηγήσει στην εθνική αυτογνωσία και στην επίλυση του ελληνικού ζητήματος .
Έχουμε υποχρέωση να αποτρέψουμε τις απειλές για την πατρίδα μας όπως η εξαίρεση από την ευρωπαϊκή οικογένεια και από την επικράτηση των ακραίων της εθνικής απομόνωσης .
Επειδή πιστεύω ότι οδεύουμε τώρα προς το τέλος της μεταπολίτευση με την οριστική ήττα των δυνάμεων της δημαγωγίας από οποίο σημείο του πολιτικού τόξου και αν προέρχονται η χώρα πρέπει να πάψει να λειτουργεί με όρους παρελθόντος να σταματήσουν οι γκρίνιες οι δημαγωγίες για να προχωρήσουμε στο μέλλον με σύγχρονο σχέδιο αλλιώς η πατρίδα κινδυνεύει να πεθάνει παραγωγικά, αναπτυξιακά και δημογραφικά .
Η κρίση του πολιτικού συστήματος είναι δομική και υπάρχει ανάγκη μιας νέας αρχιτεκτονικής που θα ωθήσει την πατρίδα μας στο ευρωπαϊκό της μέλλον .
– Εκσυγχρονισμός των δομών της πολιτικής ζωής ,απαλοιφή των πελατειακών σχέσεων και του πολιτικού επαγγελματισμού
– Νέο μοντέλο διακυβέρνησης με κατάργηση του πρωθυπουργοκεντρικού συστήματος διακυβέρνησης, άλλος εκλογικός νόμος, όριο θητειών, άλλοι ρόλοι για την Τ.Α. και το συνδικαλισμό .
Να δώσουμε τέλος στον κρατικοδίαιτο καπιταλισμό και να πάμε σε υπέρβαση της κρίσης με επιχειρηματικότητα ίσες ευκαιρίες δίκαιη κατανομή των βαρών .
Η οικονομική ανάκαμψη μπορεί να έρθει με κορμό την μικρομεσαία επιχείρηση και τις μεγάλες επενδύσεις που θα σέβονται το περιβάλλον την εργασία και τον καταναλωτή .
Όλα αυτά προϋποθέτουν ισχυρό μεσαίο χώρο. Δύναμη στην δημοκρατική παράταξη που θα είναι απαλλαγμένη από τις παθογένειες της τρίτης μεταπολιτευτικης δημοκρατίας .
Μια παράταξη που για να εκφράσει το μέλλον πρέπει να είναι η απεικόνιση του κράτους που θα προτείνει
Οι προϋποθέσεις λοιπόν είναι: Ιδρυτικό συνέδριο, δημοκρατικό, συμμετοχικό θεσμικό κόμμα με ενεργά πραγματικά μέλη, ετήσια προγραμματικά συνέδρια με αποφάσεις που θα τηρούνται από την οποία ηγεσία
Και τέλος ισχυρή περιφερειακή δομή που θα έχει ισχυρό λόγο στα περιφερειακά ζητήματα.
Αυτό το πλαίσιο της πολιτικής απαιτεί τόλμη συνταγματικές αλλαγές στην χώρα και τομές στον χώρο. Αξίζει να προσπαθήσουμε μπορούμε να τα καταφέρουμε .
