Όλο το παρασκήνιο πίσω από την καταψήφιση και παραίτηση Κατριβάνου - OlaDeka

Όλο το παρασκήνιο πίσω από την καταψήφιση και παραίτηση Κατριβάνου

Μονάχα σαν κεραυνός εν αιθρία δεν έσκασε η παραίτηση της Βασιλικής Κατριβάνου μετά την καταψήφιση των διατάξεων για το «υπερταμείο» και τον «κόφτη» στο Μέγαρο Μαξίμου και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Υπενθυμίζεται ότι η κα κατριβάνου είχε καταψηφίσει το άρθρο 60 στο νομοσχέδιο για την επικύρωση της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας για το προσφυγικό, θέτοντας θέμα δικαιωμάτων των προσφύγων για τις 14 ημέρες για την εξέταση χορήγησης ασύλου.

Πληροφορίες αναφέρουν πως ήδη από την Παρασκευή η πρώην πλέον βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, προερχόμενη από την κίνηση των 53+, είχε ενημερώσει τους αρμόδιους κοινοβουλευτικούς αξιωματούχους για την αντίθεσή της με τις δύο διατάξεις του πολυνομοσχεδίου.

Κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής διαδικασίας της Κυριακής οι προσπάθειες να μεταπειστεί η κα Κατριβάνου ήταν συνεχείς από πλευράς του διευθυντή της κοινοβουλευτικής ομάδας Κώστα Ζαχαριάδη και της Αφροδίτης Θεοπεφτάτου. Αν και δεν τέθηκε το θέμα διαγραφής αφού στήριξε το πολυνομοσχέδιο επί της αρχής, η ίδια η βουλευτής της Β’ Αθηνών φέρεται να είχε διαμηνύσει πως θα παραιτηθεί παραχωρώντας την έδρα της, όπως είχε πράξει στο παρελθόν και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης.

Κομματικές πηγές ωστόσο μετά τη διαφοροποίηση τόνιζαν πως η Βασιλική Κατριβάνου πρέπει να πάρει τις αποφάσεις της, επιτείνοντας τις πιέσεις για υποβολή παραίτησης και παράδοσης της βουλευτικής της έδρας, καθώς είχε εκλεγεί με λίστα.

«Όποιος δεν θέλει να συνεχίσει μαζί μας, δεν μπορούμε να τον αναγκάσουμε» τόνιζε κορυφαίος κοινοβουλευτικός αξιωματούχος μετά τη διαφοροποίηση και λίγη ώρα πριν την παραίτηση Κατριβάνου.

Την θέση της στην ΚΟ παίρνει ο Γιώργος Κυρίτσης υπεύθυνος τύπου του Συντονιστικού Οργάνου για την προσφυγική κρίση, ο οποίος για δεύτερη φορά γίνεται βουλευτής μετά από παραίτηση και παράδοση της κοινοβουλευτικής έδρας.

Στην επιστολή παραίτησή της. η κυρία Κατριβάνου αναφέρει:

«Aποφάσισα, απόψε, έπειτα από πολλή σκέψη, να παραιτηθώ από βουλευτής. Είναι μια απόφαση πολύ δύσκολη, πολιτικά και προσωπικά, αλλά και αναγκαία για μένα. Υπάρχουν φορές που όσο κι αν προσπαθείς να εξορθολογίσεις κάτι δεν μπορείς να το κάνεις. Είναι σημαντικό, πιστεύω, να ξέρουμε μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε, ώστε να κρατήσουμε μέσα μας την ελπίδα και την αίσθηση ότι ζούμε τη ζωή όπως της αξίζει, ακόμα και μέσα στην ήττα.

Από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα νιώθω, κάθε μέρα, να επιβεβαιώνεται η ύπαρξη μιας συνεχούς επιτροπείας, που κάνει ασφυκτικά τα περιθώρια άσκησης πολιτικής, που ακυρώνει ουσιαστικά τη δυνατότητα να αλλάξει η ζωή μας.  Εφαρμόζουμε μέτρα και πολιτικές που έρχονται σε αντίθεση με τον πυρήνα των αξιών και της πολιτικής μας· ταυτόχρονα,  όμως, αδυνατώ να σκεφτώ οποιαδήποτε αξιόπιστη εναλλακτική. Γι’ αυτό και παραιτούμαι. Είναι, για μένα, ένα βαθύ  πολιτικό και  υπαρξιακό αδιέξοδο, για το τι κάνουμε  (και ξέρω ότι το ζουν βασανιστικά πολλές και πολλοί από τον κόσμο της Αριστεράς, αλλά και ευρύτερα, ανεξάρτητα από τη στάση που επιλέγει τελικά ο καθένας), και δεν θεωρώ ότι κάποιος αυτή τη στιγμή έχει τη λύση. Φυσικά, το βαθύ αυτό αδιέξοδο δεν λύνεται μιλώντας για «προδότες» και «προδοσία»· αντίθετα, ένας τέτοιος λόγος όχι μόνο συσκοτίζει τα πράγματα, αλλά μας βυθίζει ακόμα πιο βαθιά στο τέλμα.

Αισθάνομαι μεγάλη αγάπη και ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ, με τους οποίους βρεθήκαμε και συμπορευτήκαμε μαζί. Θέλω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ.  Θα κάνω μια ξεχωριστή, ονομαστική αναφορά στους άμεσους συνεργάτες μου, μετά τον Ιούνιο του 2012, είτε συνεχίσαμε μαζί είτε αποχώρησαν κάποια στιγμή:  την Ειρήνη Βλάχου, τον Δημήτρη Ιωάννου, την Κατερίνα Κνήτου, τον Δημοσθένη Παπαδάτο-Αναγνωστόπουλο, την Κλειώ Παπαπαντολέων,  την Ελένη Σπαθανά, τον Σπύρο Τσουκαλά, τον Γιάννη Χατζηδημητράκη. Πολύ μεγάλο μέρος όσων έκανα οφείλεται σε όλους και όλες εσάς που βρεθήκαμε μαζί, στη συλλογική προσπάθεια, τα οράματα και τις σχέσεις μας. Ευχαριστώ, θερμά, ακόμα όλους όσους και όσες με εμπιστεύτηκαν και με ψήφισαν.

Τελειώνοντας θέλω να πω (πέρα από το ότι αναλαμβάνω, προσωπικά και πολιτικά, την ευθύνη για ό,τι έκανα και δεν έκανα και δεν μου φταίνε κάποιοι «άλλοι») ότι τη στιγμή ακριβώς που παραιτούμαι νιώθω ότι πρέπει, επειγόντως, να βρούμε  συλλογικά τους τρόπους να κάνουμε πράξη την αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη και την ανθρωπιά· έναν βίο αξιοβίωτο».

 

Κοινοποίηση
recurring
Σας αρέσει το OlaDeka?
Κάντε μας like στο Facebook!
Κλείσιμο
Ola Deka Kastoria