Πρώτα λυπήθηκα όπως λυπάται ο καθένας για τον πρόωρο θάνατο ενός νέου ανθρώπου. Μετά θυμήθηκα ότι ίσως ήμουν από τους λίγους που έζησε μια μοναδική εμπειρία να βρεθώ πρίν τρία χρόνια στο μαγαζί του χωρίς να τον ξέρω καν,κατόπιν σφοδρής επιθυμίας όλων των παιδιών της εκδρομής που επι μήνες έψαχναν τρόπο να μας δεχθούν!!!! Όταν μπήκα μέσα στο μαγαζί η μία έκπληξη διαδέχονταν την άλλη. Πατείς με πατώ σε ο κόσμος όρθιος μέχρι την πόρτα του WC..
Όταν δε άρχισε να τραγουδά δεν περιγράφεται το τι έγινε. Τι λουλούδια τι χορός,τι τραγούδι!!Έζησα και άλλες παρόμοιες καταστάσεις αλλά αυτή ήταν για μένα πρώτη φορά. Ναι ,πρώτη φορά τόση λατρεία!! Έκτοτε από περιέργεια μπορεί να άκουγα κάποιο τραγούδι του αλλά κακά τα ψέματα τα τραγούδια του ήταν κυρίως τα παιδιά.
Όμως τα χαιρόμουν που χαίρονται και τα τραγουδούσαν με τόσο πάθος.Τι πιο όμορφο να βλέπεις να τραγουδούν να χαίρονται να χορεύουν οι νέοι.Αυτό το αντιδραστικό ότι δεν μας αρέσει η μουσική με πειράζει.
Κάθε εποχή εκφράζεται με τον δικό τους τρόπο.Πρέπει τα παιδιά να ανθουσιάζονται σήμερα με τον εβδομηντάχρονο Πασχάλη επειδή μας άρεσε εμάς;!. Ένοιωθα ότι είναι ένας λαϊκός τραγουδιστής που για μένα δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά κάποιους τους αγγίζει!!.
Σήμερα όμως η τραγωδία του παιδιού που έφτασε στον κορυφή αλλά σε μια στιγμή απροσεξίας; αβλεψία:,,απερισκεψίας:;,ατυχίας; ,τα έχασε όλα συντάραξε το πανελλήνιο.Για δες παιχνίδια η μοίρα,η τύχη,η ζωή…..
Πρώτα λυπήθηκα όπως λυπάται ο καθένας για τον πρόωρο θάνατο ενός νέου ανθρώπου. Μετά θυμήθηκα ότι ίσως ήμουν από τους λί…
Δημοσιεύτηκε από Βασίλειος Κωνσταντίνου στις Πέμπτη, 18 Φεβρουαρίου 2016
