Κρυμμένες κάπου στα στενά της Αστόριας (Queens), τρεις γυναίκες βάζουν τις τελευταίες πινελιές σε ένα περίτεχνο γούνινο παλτό Thom Browne, το οποίο σε οκτώ ημέρες θα κάνει το ντεμπούτο του στο Fashion Week φθινόπωρο-χειμώνας 2016 στη Νέα Υόρκη.
Είναι εδώ, σε ένα ταπεινό και ελάχιστα γνωστό εργοστάσιο που ονομάζεται Funtastic Furs, πίσω από ένα εκθεσιακό χώρο γεμάτο με δείγματα από κάθε τύπο δέρματος ζώου που μπορεί να φανταστεί κανείς, όπου μια μικρή ομάδα από τεχνίτες από όλο τον κόσμο δημιουργούν υψηλή ραπτική με χειροποίητα ενδύματα που προορίζονται για τους Jason Wu, Joseph Altuzarra, Proenza Schouler, Herve Leger, Creatures of the Wind, Helmut Lang και Mary Katrantzou..
«Διαθέτουμε πάνω από 500 τεχνικές που μπορούμε να προσφέρουμε στους σχεδιαστές» εξηγεί ο συνιδρυτής Τάσος Καραγκούνης, αναφερόμενος στις προηγμένες προσεγγίσεις που χρησιμοποιεί το εργοστάσιο του : βαφή, ξύρισμα – κούρεμα και shearing που μεταβάλλει την υφή, το βάρος, και η συνολική εμφάνιση του υλικού. «Οι δυνατότητες του τι μπορούμε να κάνουμε με τη γούνα είναι ατελείωτες».
Από λαμπρό ροζ κάστορα και polka dot–printed fox μέχρι πολύχρωμα βιζόν, quilted rabbit, dip-dyed raccoon, laser-cut goat, tie-dyed Mongolian lambί, και striped alpaca, γρήγορα γίνεται σαφές ότι η φαινομενικά κιτς Funtastic Furs υπάρχει αποκλειστικά για να ενσωματώσει αυτό ακριβώς που πρεσβεύουν ο κ. Καραγκούνης και ο επικεφαλής του σχεδιαστικού τμήματος της εταιρίας, Yoyo Han: Δημιουργούν Fur Fun.
Ο κ. Καραγκούνης άνοιξε το εργοστάσιο το 1995 με επιχειρηματικό εταίρο του, τον Eric Rouskas μετά από χρόνια παραγωγής “απογοητευτικά βαρετών” μαύρων και καφέ κομματιών βιζόν για τις μπουτίκ της γούνας.
«Θα πρέπει να δούμε τη γούνα σαν ύφασμα,” λέει. “Κάποιοι γουναράδες, βλέπουν τη γούνα με έναν αποστειρωμένο τρόπο, γεμάτο περιορισμούς. Εμείς προσπαθούμε να το δούμε με φρέσκα μάτια. Αγαπάμε τις νέες ιδέες. Θέλω οι σχεδιαστές να μας αμφισβητήσουν, να καταλήξουμε σε ένα όνειρο. Εδώ συναντιούνται ο παλιός δικός μας κόσμος της γνώσης με τα δημιουργικά νέα ταλέντα που έχουμε εδώ και έτσι μπορούμε να καταφέρουμε να μετατρέπουμε τις ιδέες τους, με τον καλύτερο τρόπο έτσι ώστε να τις παράξουν και να κάνουν τα όνειρα πραγματικότητα»
“BETWEEN OUR OLD-WORLD KNOWLEDGE AND THE CREATIVE YOUNG TALENT WE HAVE HERE, WE CAN FIGURE OUT HOW TO…MAKE DREAMS COME TRUE.”
Μετά από δεκαετίες διαμάχης και διαμαρτυριών (θυμηθείτε όταν ένα μέλος της PETA «σέρβιρε» ένα νεκρό ρακούν στην Anna Wintour -σ.σ. η αρχισυντάκτρια του VOGUE- στο Four Seasons στο 1996), φαίνεται ότι οι σχεδιαστές αρχίζουν να ανταποκρίνονται στις ευχές του Καραγκούνη. Η Γούνα φαίνεται να κάνει μια αργή επιστροφή, με το 73 τοις εκατό των 436 φετινών Fashion shows στη Νέα Υόρκη, το Παρίσι, το Μιλάνο, το Λονδίνο να παρουσιάζουν γούνα, σύμφωνα με τη Saga Furs. Οι πωλήσεις της γούνας στις ΗΠΑ έφθασαν τα 1.390.000.000 $ το 2013, μια αύξηση 10 τοις εκατό σε σχέση με το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από το Συμβούλιο Πληροφόρησης για τη Γούνα της Αμερικής.
Μέρος της εικόνας οφείλεται σε φαινομενικά επιτυχημένες προσπάθειες του εμπορίου γούνας να αναστρέψει τις μεγάλες ριζωμένες αρνητικές αντιλήψεις που συνδέονται με αυτήν.
Η Funtastic Furs, για παράδειγμα, κατέχει το πιστοποιητικό Saga Furs, ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε το 2005 για την καθιέρωση προτύπων των όρων υγείας των ζώων και της εκτροφής τους, με μια σοβαρή εστίαση του εντοπισμού της προέλευσης. “Οι σχεδιαστές όπως ο Jason [Wu] ρωτάνε από πού προέρχονται οι αλεπούδες μας. Λοιπόν, αυτός και οποιοσδήποτε άλλος μπορεί να δει κάθε αριθμό παρτίδας γούνας, και να γνωρίζει ακριβώς τον αριθμό παρτίδας των δερμάτων των αλεπούδων και τη φάρμα από την οποία προέρχονται ” λέει ο κ.Καραγκούνης.
Για τους σχεδιαστές με περιβαλλοντική συνείδηση, η γούνα μπορεί να είναι σε ορισμένες περιπτώσεις λιγότερο επιζήμια στη φύση από τα συνθετικά υφάσματα και από την συνθετική γούνα. Το Συμβούλιο Γούνας του Καναδά υποστηρίζει ότι οι γούνες παράγονται με βιώσιμους τρόπους, αφού η τα γουνοδέρματα φάρμας , ή τα άγριας προέλευσης όπως π.χ. του κάστορα, είναι ένας ανανεώσιμος πόρος που έχει μικρότερη επίπτωση στο περιβάλλον από ότι το πετρέλαιο, που είναι η βάση για τη συνθετική γούνα.
«Οι γούνες θα υπάρχουν για αρκετό καιρό ακόμη και μετά το στέρεμα της τελευταία πετρελαιοπηγής, είπε ο (αγαπημένος στο oladeka.com) “Alan Herscovici, αντιπρόεδρος του συμβουλίου στους The New York Times.
Καταγόμενος από ένα μικρό χωριό λίγο έξω από την πόλη της Καστοριάς στην Ελλάδα (τόπος γέννησης της βιομηχανίας της γούνας) ο Καραγκούνης έμαθε νωρίς το εμπόριο της γούνας αφού τελείωσε το λύκειο.
«Εξαιτίας της λίμνης της (Ορεστιάδα), η Καστοριά δούλεψε πολύ με δέρματα κάστορα όπως ο ίδιος εξηγεί. Οι αυτοκράτορες όταν είχαν επισκέπτες αριστοκράτες, αγόραζαν γούνες από αυτούς τους κατασκευαστές γούνας. Αυτό δημιούργησε το τοπικό εμπόριο γούνας και αργότερα οι Καστοριανοί άρχισαν να κάνουν εμπορικές συμφωνίες και συναλλαγές με Βιέννη, Παρίσι, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία.Πολύ αργότερα στις αρχές του 80 η γούνα αρχίζει να ανθεί εδώ στην Αμερική» συνεχίζει.
Το 1987 αφού επισκέφθηκε την Αμερική σαν τουρίστας και αφού κέρδισε την green card lottery, έκλεισε τη μικρή του επιχείρηση στην Ελλάδα και έκανε την κίνηση του στην άλλα άκρη του Ατλαντικού.
«Το πάθος, η ένταση, η τρέλα και ο ενθουσιασμός ήταν τεράστια εδώ. Το λάτρεψα!»
«Το 1999, όταν η επιχείρησή δεν ήταν τόσο μεγάλη, η Funtastic Furs αποφάσισε να καινοτομήσει. Όλοι πίστευαν ότι ήμασταν τρελοί, όταν ξεκινήσαμε το κούρεμα και τη βαφή γουναρικών. Τότε αρχίσαμε και τα μαδημένα (sheared) βιζόν. Είμαστε ακόμα το μοναδικό εργοστάσιο στις ΗΠΑ που μπορεί να κάνει αυτό στις εγκαταστάσεις του» συνεχίζει ο κ.Καραγκούνης. Πράγματι, οι μεγάλες shearing machines οι οποίες είναι σε θέση να μειώσουν το τρίχωμα ή να αποτυπώσει 250 διαφορετικά γεωμετρικά σχέδια πάνω σε γούνα είναι αυτό που παρέχει το πλεονέκτημα στο εργοστάσιο.
“Μπορούμε να προσθέσουμε τρύπες και ύφανση, να κόψουμε το δέρμα με διάφορους τρόπους που να του επιτρέπει να τεντώσει μέχρι 30 τοις εκατό κατά μήκος ή κατά πλάτος, πράγμα που μπορεί να κάνει τη γούνα ελαφρύτερη και να εξοικονομήσει υλικό, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερη απόδοση», λέει ο κ.Καραγκούνης. Στην ερώτηση: Υπάρχει κάτι που δεν μπορείτε να κάνετε; «Δεν νομίζω» απαντά ο ίδιος, προσθέτοντας: «Υπάρχουν μόνο λίγα εργοστάσια γούνας στον κόσμο που μπορούν να αναπτύξουν τέτοιες περίπλοκες τεχνικές και είμαστε ένα από αυτά. Οι τιμές για τους σχεδιαστές μπορούν να κυμανθούν μεταξύ $ 10.000 και $ 45.000 ανά τεμάχιο, μερικές φορές ακόμη περισσότερο».
Ο κ.Καραγκούνης κάνει ειδική αναφορά στους τεχνίτες συνεργάτες του, επαινώντας την ποικιλόμορφη δεξιοτεχνία τους. Ο παλαιότερος από αυτούς είναι άνω των 70 και έχει εργαστεί στη γούνα για περισσότερα από 50 χρόνια. “Έχουμε ανθρώπους από τις ΗΠΑ, την Ελλάδα, το Περού, τον Ισημερινό, τη Δομινικανή Δημοκρατία, και τη Βόρεια Κίνα, όπου φέρνουν τις δικές τους τεχνικές από τις δικές τους χώρες… Γίνεται μια συνεργασία», λέει.
«Χειριζόμαστε τη γούνα ως τέχνη» Συνεχίζει ο Τάσος Καραγκούνης. «Η γνώση γενεών είναι ένα σημαντικό πράγμα, αλλά οι δημιουργικές με φρέσκα μάτια είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά» λέει δείχνοντας ένα κομμάτι από τη συλλογή Mary Katrantzou φθινόπωρο / χειμώνα 2015 . «Αυτό, για παράδειγμα, αποτελείται από 10 διαφορετικά χρώματα βιζόν. Που αλλού στην Αμερική θα μπορούσες να το κάνεις;»
US ELLE
