Ύστερα από από πολλά χρόνια εδεήσαμε να κάνουμε, μάλλον για τα μάτια του κόσμου ή των μεγάλων Μ.Μ.Ε., ένα περίπου κανονικό debate. Λέω περίπου, δεδομένου πως απουσίαζε από το αρχηγικό πάνελ τόσο η Χρυσή Αυγή, όσο και η Ένωση Κεντρώων. Στην μεν πρώτη περίπτωση έχουμε την εφαρμογή της δημοκρατίας α λα καρτ (το εάν έχει σχέσεις η ηγεσία της με την δημοκρατία είναι άλλο ζήτημα, που θα επιλυθεί στο τρέχουσα δίκη), στην δευτέρα των περιπτώσεων, προφανώς, επικαλέστηκαν το ότι το κόμμα του κ. Βασίλη Λεβέντη δεν είναι ακόμα κοινοβουλευτικό (παρότι όλες οι δημοσκοπήσεις το φέρνουν εκεί). Το ερώτημά μου, εδώ, είναι το εξής: Αν εφαρμόσθηκε το κοινοβουλευτικό κριτήριο, ο κ. Λαφαζάνης με ποια ιδιότητα ήταν παρόν; Γιατί το κόμμα του κοινοβουλευτικό δεν ήταν, ενώ είναι γνωστό πως έλαβε διερευνητική εντολή πριν καν ολοκληρωθεί η κατά το νόμο σύστασή του.
Είδα τον κ. Τσίπρα να λέει πως δεν υπάρχουν σύνορα, χωρίς να είμαι βέβαιος αν αποτελεί ιδεολογική αναφορά της διεθνιστικής αριστεράς ή αν εννοούσε πως τα θαλάσσια σύνορα δεν μπορούν να φυλαχθούν επαρκώς. Παράλληλα παρακολούθησα την απαράδεκτη Τρέμη, έξω από κάθε θεμιτό πλαίσιο, να εγείρει ενστάσεις προς τον κ. Τσίπρα, θιγμένη για τις αναφορές του προέδρου του νέου ΣΥΡΙΖΑ, προς τους μεγαλομετόχους Μ.Μ.Ε. και συνάμα δημόσιους εργολάβους, έχοντες, σαφώς, μεγάλα θέματα ως προς την κατοχή συχνοτήτων και την αποπληρωμή των δανείων τους.
Ο κ. Μεϊμαράκης έδειχνε αρκετά άνετος έως το κλου της βραδιάς, το οποίο ήταν η αντιπαράθεσή του με τον κ. Καμένο. Ο τελευταίος του απευθύνθηκε ως υπόδικο που δεν έχει απαλλαχτεί, χρησιμοποιώντας την φράση του Γ. Καρατζαφέρη «μπροστάντζα των υποβρυχίων». Λίγο έλειψε η αντιπαράθεση αυτή να τινάξει στον αέρο την πολιτική βραδιά.
Ο κ. Κουτσούμπας υποστήριξε πως είναι διαφορετικό το βγείς από το ευρώ εντός του καπιταλισμού. Δεν μας είπε όμως πως θα πάμε από τον καπιταλισμό στον μη-καπιταλισμό, όποιος και αν είναι αυτός, έχοντας στην πλάτη κάπου 4 εκατοντάδες, πλέον, δις. € σε χαρτοφυλάκια χωρών της Ε. Ε. και με αγγλικό δίκαιο. Χαρακτήρισε τη Ρωσία του σήμερα ιμπεριαλιστική και καπιταλιστική δύναμη, ενώ προφανώς η προ Γκορμπατσώφ Σοβιετική Ένωση, έστελνε την Redpeace στην Πράγα, στο Αφγανιστάν και όχι μόνο.
Ο κ. Θεοδωράκης, έκανε εξαιρετική αντιπολίτευση, ενώ ήταν ο πλέον άνετος και επικοινωνιακός. Έπαιζε στο δικό του γήπεδο. Δεν κυβέρνησε ποτέ, δεν είχε να απολογηθεί για κυβερνητικό έργο, του ήταν εύκολο σε αυτόν τον ελληνικό (λέμε τώρα) πολιτικό κύκλο να κάνει αντιπολίτευση. Προσωπικά όμως δεν είδα προτάσεις προς επίλυση, παρά ακραίο και ιδανικό για πολλούς ξένους και μη παράγοντες νεοφιλελευθερισμό.
Είδα την κα Φώφη Γεννηματά, χαρακτηριστικό δείγμα νεποτισμού και ελληνικής δημοσιονομικής πολιτικής, να μιλάει για απόλυτη διαφάνεια, τον πατριωτικό χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ και την ελληνική οικογένεια. Προς ποιο ΠΑΣΟΚ αναφέρεται δεν κατάλαβα, αυτό του πατέρα του ή αυτό του Σημίτη και του εσχάτου Παπανδρέου;
Τέλος ο κ. Καμένος περισσότερο απαντούσε σαν σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ, παρά σαν πολιτικός που έχει διαφορετική γραμμή. Ούτως ή άλλως την περίοδο αυτή, αντιμετωπίζει θέματα πολιτικής επιβίωσης, τουλάχιστον ως κόμμα.
Κόττης Κωνσταντίνος
