Οι κυνηγοί απέδειξαν για ακόμη μια φορά ότι είναι πραγματικά προστάτες της φύσης. Ο κυνηγός Νίκος Παλαπαΐδης βρήκε στην περιοχή Διποταμιάς στην Καστοριά, την Πέμπτη 23 Ιουλίου, ένα τραυματισμένο σπάνιο είδος αρπακτικού πτηνού. Εναν μπούφο (Bubo bubo).
O κ. Παλαπαΐδης χωρίς δεύτερη κουβέντα μετέφερε το τραυματισμένο αρπακτικό στο κατάστημα κυνηγετικών ειδών του κ. Γιαζιτζίδη στην πόλη της Καστοριάς.
«Τα μεγάλα κίτρινα μάτια, το γαμψό ράμφος και ο μεγάλος όγκος ενός τέτοιου υπερήφανου πουλιού σε γεμίζουν δέος για το μεγαλείο της φύσης», είπε ο κ. Γιαπιτζίδης για το μεγάλο αυτό αρπακτικό και αμέσως ειδοποίησε τον υπεύθυνο του κέντρου περίθαλψης άγριων ζώων της Καστοριάς, Νίκο Παναγιωτόπουλο.
«Τοποθετήστε τον μπούφο σε ένα ήσυχο μέρος», ήταν οι πρώτες οδηγίες που έδωσε ο κ. Παναγιωτόπουλος. Λίγο αργότερα ήρθε ο κ. Παναγιωτόπουλος και έδωσε τις πρώτες βοήθειες στο άτυχο αρπακτικό και το μετέφερε στο κέντρο περίθαλψης. Τελικά, ο άτυχος μπούφος μάλλον έπεσε θύμα δηλητηρίασης αλλά απ’ όσα είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος φαίνεται ότι θα τα καταφέρει και σύντομα θα επιστρέψει στο φυσικό του περιβάλλον.
«Η διάσωση της άγριας ζωής είναι μέρος της ζωής των κυνηγών και με αυτό πρέπει να πορευόμαστε από τη στιγμή που έχουμε την άδεια στα χέρια μας. Η ουσία του κυνηγιού δεν είναι το θήραμα αλλά οι ανάσες γεμάτες αρώματα του βουνού και το στόλισμα της ακοής μας από τους ήχους που μας χαρίζει απλόχερα ο αέρας του. Θέλω να ευχηθώ να αναρρώσει γρήγορα αυτό το περήφανο πουλί για να ξαναπετάξει ελεύθερο στις πλαγιές της Αλεβίτσας παρέα με τα αστέρια…», μας είπε ο κ. Γιαζιτζίδης.
Μπούφος (Bubo bubo)
Είναι το μεγαλύτερο νυκτόβιο αρπακτικό της Ευρώπης και ανήκει στη κατηγορία των γλαυκόμορφων. Είναι επιδημητικός και συχνά δεν απομακρύνεται από την περιοχή του, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ο αναπαραγόμενος πληθυσμός της Ελλάδας εκτιμάται σε 200-500 ζευγάρια (Tucker & Heath 1994), ενώ άλλες εκτιμήσεις τον θέλουν να ξεπερνά τα 500 ζευγάρια.
Ζει σε μεγάλη ποικιλία βιοτόπων σε όλη την επικράτεια και σε υψόμετρο από το επίπεδο της θάλασσας έως και την αλπική ζώνη. Φωλιάζει συνήθως σε μικρές σπηλιές σε βράχια, αλλά και σε κουφάλες παλιών δέντρων σπανιότερα δε και σε εγκαταλειμμένες φωλιές άλλων πουλιών. Προτιμά κοντά στην περιοχή φωλιάσματος να υπάρχει πυκνή βλάστηση. Ζει μοναχικός. Τρέφεται με μικρά και μεσαίου μεγέθους θηλαστικά (τρωκτικά, λαγούς, σκαντζόχοιρους) και πουλιά ακόμη και μεγάλου μεγέθους.
Από τον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΛΟΥΡΗ
