Κάθε μέρα η κυβέρνηση συμφωνεί και σε νέα μέτρα, ασχέτως τι γράφει ο πρωθυπουργός στον κυριακάτικο Τύπο. Ουσιαστικά διαπραγμάτευση γίνεται ως προς τον χρόνο εφαρμογής τους και τους όρους παρουσίασης και διαχείρισής τους
15 στα 20 χρόνια.
Σύμφωνα με κυβερνητική πηγή οι δύο πλευρές βρίσκονται κοντά σε συμφωνία η οποία δεν αποκλείεται να επιτευχθεί ακόμη και το Σαββατοκύριακο, ενώ η Αθήνα δεν πρόκειται να δεχθεί παράταση του μνημονίου για περισσότερο από ένα μήνα.
Εν τω μεταξύ, σε λεκτικούς λεονταρισμούς προς την τρόικα καταφεύγει σε άρθρο του στο Έθνος της Κυριακής, ο Σαμαράς:
«Όταν έχουμε σπάσει όλα τα ρεκόρ μεταρρυθμιστικών παρεμβάσεων και δημοσιονομικής προσαρμογής μέσα σε ελάχιστο χρόνο, κανείς δεν μπορεί να μας μέμφεται ότι τάχα ‘δεν κάνουμε αρκετά. Θα συνεχίσουμε να τηρούμε τους δημοσιονομικούς μας στόχους. Και θα συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις. Αλλά το πιο σημαντικό μετά τη συμφωνία για την επόμενη μέρα είναι η πολιτική σταθερότητα».
Το μήνυμα του πρωθυπουργού έρχεται τη στιγμή που η τρόικα επιμένει στη λήψη νέων μέτρων για το Ασφαλιστικό, αυξήσεις στο ΦΠΑ και περικοπές σε συντάξεις.
Άλλα λένε, άλλα κάνουν
Τις τελευταίες ώρες η κυβέρνηση βρίσκεται όλο και πιο κοντά σε συμφωνία με τους δανειστές όσον αφορά το σκέλος των μέτρων, καθώς καθημερινά προστίθεται και κάτι νέο στη λίστα με τις δεσμεύσεις.
Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής, τρόικα και κυβέρνηση συμφώνησαν να κοπεί από τον Ιούλιο μέρος ή ολόκληρο το ποσό της προσωπικής διαφοράς των δημοσίων υπαλλήλων που οι αποδοχές τους υπερβαίνουν από 80 έως και 690 ευρώ το μήνα τις οροφές του ενιαίου μισθολογίου και να καθιερωθεί νέο κλιμάκιο με αμοιβές ιδιωτικού τομέα αποκλειστικά για τους νεοεισερχόμενους στο Δημόσιο.
Συμφωνήθηκε, επίσης, να μειωθούν τα κονδύλια των έξτρα αμοιβών-επιδομάτων, για αποζημιώσεις για συμμετοχή σε συμβούλια, για εκτός έδρας, οδοιπορικά, υπερωρίες και οι αποδοχές σε όλες τις ΔΕΚΟ και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου που παρά τις γενικές μειώσεις, με αποφάσεις των διοικήσεών τους διατήρησαν τις αμοιβές τους εκτός των ορίων του ενιαίου μισθολογίου.
Το Μαξίμου προκειμένου να κλείσει το δημοσιονομικό κενό προσανατολίζεται στην αύξηση του κατώτατου συντελεστή ΦΠΑ για μία σειρά από προϊόντα και υπηρεσίες, προσπαθώντας όμως να εξαιρέσει τα φάρμακα, σε αλλαγές στο ασφαλιστικό τόσο για τη θεμελίωση της κατώτατης σύνταξης για όσους έχουν εισέλθει στην αγορά εργασίας μετά την 1/1/1975, όσο και στο ΕΚΑΣ και το πάγωμα των όποιων αυξήσεων την επόμενη διετία. Μάλιστα έχει συζητηθεί και η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης -τελευταία πενταετία- γεγονός που θα οδηγήσει σε μεγάλη μείωση των κύριων συντάξεων για την κατηγορία αυτή.
Ο στόχος της κυβέρνησης είναι τα όποια μέτρα δημοσιονομικά να «προσφέρουν» περί το ένα εκατομμύριο ευρώ, ώστε να πεισθεί η τρόικα -η οποία πάντως επιμένει για 2,5 δισ. τρύπα στο 2015- ώστε να έρθει στην Αθήνα και να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση.
Παράλληλα, η κυβέρνηση πιέζεται και για αλλαγές στο ασφαλιστικό καθώς και για νέα αλλαγή στη ρύθμιση των 100 δόσεων. Για την τελευταία διαπραγματευτικό όπλο είναι η μεγάλη αποδοχή τις πρώτες ημέρες εφαρμογής (πάνω από 40.000 αιτήσεις σε λίγες ημέρες) και με αυτό επιχειρεί να μεταφέρει τις όποιες αλλαγές για το 2015.
Χαρίζουν τις συντάξεις στους δανειστές
Στο τελικό κείμενο που απέστειλε το υπουργείο Εργασίας στο υπουργείο Οικονομικών, το απόγευμα της Παρασκευής περιλαμβάνεται η σταδιακή αύξηση όλων των ενδιάμεσων ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με στόχο το 2020 το όριο των 62 ετών, να ισχύσει οριστικά, για όλους τους ασφαλισμένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Στόχος της διάταξης, είναι, μέσα σε δύο χρόνια (2019 – 2020) και εφόσον την επόμενη 5ετία γίνουν σεβαστά τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, να αυξηθούν όλα τα ειδικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ώστε κανείς ασφαλισμένος να μην βγαίνει στη σύνταξη πριν από το 62ο έτος της ηλικίας του.
Μεγάλοι «χαμένοι» της συγκεκριμένης ανατροπής είναι οι μητέρες με ανήλικο τέκνο, οι γυναίκες με 25ετία στο δημόσιο, εργαζόμενοι σε ΔΕΚΟ και τράπεζες, αλλά και «παλιοί» ασφαλισμένοι, πριν από το 1983. Επίσης στην «κόκκινη γραμμή» βρίσκονται και οι εργαζόμενοι σε Σώματα Ασφαλείας και Ένοπλες Δυνάμεις.
Μεταξύ των προτάσεων του υπουργείου Εργασίας συγκαταλέγεται και η αύξηση των ημερών ασφάλισης που απαιτούνται, από 4.500 που είναι σήμερα, σε 6.500, για τη χορήγηση της κατώτατης ή και της βασικής σύνταξης. Η ελληνική πλευρά προτείνει το μέτρο να εφαρμοστεί για όσους έχουν γεννηθεί το 1975 και μετά, προκειμένου να μην θιγούν ασφαλισμένοι που έχουν περάσει τα 50, πιθανότατα βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και έχουν μοναδική διέξοδο τη συνταξιοδότηση με 15ετία.
Επίσης, δεδομένο θεωρείται το «πάγωμα» των συντάξεων για τη διετία 2016 – 2017.
Στο τελικό κείμενο περιλαμβάνεται και πρόταση για μείωση της δαπάνης για το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ), καθώς φέτος προέκυψε υπέρβαση κατά περίπου 200 εκατ. ευρώ.
Για τον ΟΑΕΕ, η πρόβλεψη του υπουργείου Εργασίας αφορά στην οριζόντια μείωση των εισφορών (σε όλες τις ασφαλιστικές κατηγορίες) κατά 20%, με παράλληλη μείωση των μελλοντικών συντάξεων.
Ποια πλειοψηφία θα τα ψηφίσει;
Ωστόσο η υιοθέτηση κι άλλων απαιτήσεων προκαλεί δυσφορία στο κυβερνητικό στρατόπεδο και φόβους αφενός για τη στάση των βουλευτών των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης και ειδικά του ΠΑΣΟΚ όταν τα μέτρα πάρουν το δρόμο για τη Βουλή, αφετέρου για το κλίμα που δημιουργούν εν όψει των διαδικασιών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Υπάρχει εντέλει ασάφεια για το ποια είναι η μεσοπρόθεσμη στρατηγική της κυβέρνησης, κι αν αυτή είναι ενιαία. Η επιβίωσή της τίθεται υπό αίρεση είτε ψηφίσει τα μέτρα σύντομα είτε τα αφήσει και μετά. Στην πρώτη περίπτωση κινδυνεύουν να μην περάσουν. Στη δεύτερη να καταρρεύσει πλήρως η ρητορική της ότι μας βγάζει από το μνημόνιο. Και σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η προεδρική εκλογή, στην οποία το Μαξίμου επιθυμεί να προσδώσει διλημματικά χαρακτηριστικά όσον αφορά το μέλλον της χώρας στην ευρωζώνη.
Δεύτερες σκέψεις
Όπως γράφει το capital.gr, στελέχη της Ν.Δ. (όχι του περιβάλλοντος Σαμαρά) αντιτείνουν ότι η κυβέρνηση πληρώνει την «πολύμηνη, επίσημη και αβάσιμη», επικοινωνιακή εκστρατεία «μνημόνια τέλος – διώχνουμε το ΔΝΤ ενάμισι χρόνο νωρίτερα», η οποία, όπως λένε, επανατροφοδότησε το «αντιμνημονιακό» κλίμα και «κατέστησε την Αθήνα αναξιόπιστη στους εταίρους».
Αυτό το στοιχείο, σε συνδυασμό με την πολιτική αβεβαιότητα που προκαλεί το ενδεχόμενο μη Προεδρικής εκλογής και πρόωρης καλπης, οδηγεί «νομοτελειακά», όπως τονίζουν, στη λύση της παράτασης του μνημονίου και, άρα, «η διαπραγμάτευση δεν θα κλείσει ό,τι κι αν ‘δώσει΄η κυβέρνηση».
Τα εν λόγω στελέχη θεωρούν ότι δεν υπάρχουν πια τα περιθώρια να βρεθούν οι 180 βουλευτές για την εκλογή Προέδρου και, άρα, ή θα συμπράξει ο ΣΥΡΙΖΑ με «αντάλλαγμα» την ημερομηνία ανοιξιάτικης κάλπης (σ.σ. στο πνεύμα της πρότασης του Γιώργου Σταθάκη) ή θα πάμε τώρα σε εκλογές.
Και στις δύο περιπτώσεις «βλέπουν» κυβερνητική λύση μεγάλου συνασπισμού – που προϋποθέτει εσωκομματικές εξελίξεις και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ.
Εφόσον επιτευχθεί οριστική συμφωνία μέσα στην προσεχή εβδομάδα, η κυβέρνηση μπορεί να ελπίζει γρήγορα, το αργότερο στα μέσα Ιανουαρίου να συμφωνηθούν και οι όροι της προληπτικής γραμμής στήριξης για την επόμενη μέρα. Έτσι, θα έρθουν αυτά ως πακέτο στη Βουλή προς ψήφιση είτε πριν, είτε μαζί με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στην αντίθετη περίπτωση, στο τραπέζι βρίσκεται η παράταση του υφιστάμενου Μνημονίου κατά έξι μήνες, όσους δηλαδή θέλουν οι δανειστές. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν αποκλείεται η επίσπευση της προεδρικής εκλογής στις αρχές Ιανουαρίου (και πιθανότατα των εθνικών εκλογών στη συνέχεια), μολονότι προχθές ο Ευάγγελος Βενιζέλος διέψευσε αυτό το σενάριο.
