Του Στρατή Μαζίδη
Ένα τηλεκατευθυνόμενο παιχνίδι πάνω από το στάδιο του Βελιγραδίου με μια σημαία να δείχνει το Κόσσοβο κατακόκκινο με το εθνικό έμβλημα της Αλβανίας ήταν αρκετό να βάλει μπουρλότο στον αγώνα και να οδηγήσει σε επεισόδια.
Τρεις ημέρες νωρίτερα στο Βουκουρέστι συνεπλάκησαν Ρουμάνοι και Ούγγροι
οπαδοί ενώ είναι γνωστό πως υπάρχει σχετικό θέμα με μειονότητα των
δεύτερων στην Τρανσυλβανία. Επίσης το καλοκαίρι είχε απαγορευθεί η
είσοδος των Ούγγρων στη χώρα ώστε να δώσουν το παρόν σε κάποια εθνική
εορτή της μειονότητας.
Ήδη στο Βελιγράδι παρακολουθούμε τη συνέχεια με τη σύλληψη του Ολσι
Ράμα, αδερφού του πρωθυπουργού της Αλβανίας με τη Σέρβικη Αστυνομία να
τον θεωρεί ύποπτο για το προβοκατόρικο συμβάν.
Είναι μάλλον προφανές ότι στα γεγονότα του Βελιγραδίου δε χωρά
παρερμηνεία. Δεν πετούν τυχαία ελικοπτεράκια σε ένα εχθρικό έθνος με το
οποίο υπάρχουν ανοικτά ζητήματα στο Κόσσοβο. Ένα πιο εξελιγμένο σενάριο
θα ήθελε την εθνική ομάδα της Αλβανίας να είναι ενήμερη εκ των προτέρων
για το τι επρόκειτο να συμβεί ώστε ακριβώς να πυροδοτήσει μετά την
κατάσταση. Ίσως αυτοί που βρίσκονται πίσω από όλο αυτό να επιζητούσαν
κάτι παραπάνω, όπως για παράδειγμα ένα νεκρό ποδοσφαιριστή ώστε να
προκληθούν εξελίξεις.
Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι τυχαία ή “τυχαία” γεγονότα οδηγούν σε
αναφλέξεις. Ας θυμηθούμε λίγο τον αγώνα Ντιναμό Ζάγκρεμπ με τον Ερυθρό
Αστέρα και το πως η σειρά των γεγονότων που οδήγησε στον εμφύλιο
ξεκίνησε πρακτικά από εκεί.
Στο Βουκουρέστι είναι επίσης πιθανό ότι οι Ούγγροι πήγαν εκεί
προετοιμασμένοι για όλα, το είχαν δηλώσει, αλλά και οι Ρουμάνοι τους
περίμεναν με τις “καλύτερες” διαθέσεις.
Την ίδια στιγμή, τα γειτονικά Σκόπια μαστίζονται είτε από τους αλβανούς
αυτονομιστές είτε από τους ακραίους τζιχαντιστές που έχουν μετατρέψει τη
χώρα σε λιμέρι τους.
Επιπλέον ας προσθέσουμε στα παραπάνω την κατάληψη της τρίτης θέσης στις βουλγαρικές εκλογές από το τουρκικό κόμμα.
Το κοκτέιλ γίνεται ακόμη εκρηκτικότερο με ορισμένους ψίθυρους περί αυτονόμησης των Σέρβων της Βοσνίας.
Ακόμη και η κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία επηρρεάζει άμεσα τα
Βαλκάνια, ιδίως όταν η Αγκυρα συνηθίζει να εξάγει τα προβλήματά της.
Το συμπέρασμα που προκύπτει από όλα τα παραπάνω είναι πως στη Βαλκανική
Χερσόνησο υπάρχουν ανοικτοί λογαριασμοί και εκκρεμείς εθνικές υποθέσεις
πάνω από ένα αιώνα. Αυτό μάλλον το εκμεταλλεύονται κάποιοι άλλοι που
επιθυμούν ακόμη μεγαλύτερο σπάσιμο των Βαλκανίων σε περισσότερες χώρες
προτεκτοράτα.
Θεωρητικά, διότι πρακτικά είμαστε ανύπαρκτοι, ακόμη και η Ελλάδα θα
μπορούσε να εγείρει αξιώσεις σε μια περίοδο που πέρα από το σιγοβράσιμο
φαίνεται πως υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σε μία ακόμη αλλαγή
του χάρτη της περιοχής.
Η Ελλάδα μπορεί να κάνει λόγο για τη Βόρεια Ηπειρο, τα Σκόπια που
γεωγραφικά αποτελούν μέρος της Μακεδονίας, υπάρχει ισχυρό ελληνικό
στοιχείο και που δεν καταλάβαμε το 1912 καθώς με εντολή Βενιζέλου ο
ελληνικός στρατός άλλαξε πορεία από το Μοναστήρι ώστε να μπει πρώτος στη
Θεσσαλονίκη αλλά και ενδεχομένως στην ανατολική Ρωμυλία που ίσως να μας
είχε δοθεί μετά το Β’ΠΠ αν δεν σφαζόμασταν μεταξύ μας.
Σε κάθε περίπτωση η χώρα μας είναι για άλλη μια φορά στη μεταπολιτευτική
της ιστορία κατώτερη των περιστάσεων. Το πολιτικό προσωπικό δε δείχνει
να προβληματίζεται από τις γενικότερες γεωπολιτικές εξελίξεις.
Η κατάσταση αυτή τη στιγμή απαιτεί ύψιστη προσοχή, τεράστια ψυχραιμία,
πλήρη ετοιμότητα και καλό δίκτυο πληροφοριών σε Βαλκάνια και Τουρκία.
Έχω την αίσθηση πως όποιος επιδείξει αυτά τα χαρακτηριστικά, στο τέλος,
όποτε έρθει αυτό, θα βρεθεί κερδισμένος ή τουλάχιστον δε θα μετρήσει
απώλειες.
